به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، مهدی پیرهادی رئیس کمیسیون محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران در همایش تخصصی آموزش همگانی محیط زیست گفت: مشارکت واقعی و اعتماد متقابل از عوامل کلیدی برای موفقیت در هر پروژه‌ای هستند. برای افزایش مشارکت مردم در حوزه محیط زیست، باید تلاش کنیم که مشارکت‌ها واقعی و دلی باشند، نه نمایشی. نگاه‌های مختلف باید به هم نزدیک شوند و یک نگاه مشترک ایجاد شود. این نیازمند آموزش و فرهنگ‌سازی است.
پیرهادی خاطر نشان شد: ما هنوز به سطح مطلوبی از مشارکت‌های محیط زیستی نرسیده‌ایم و این به دلایل مختلفی از جمله نقش اقتصاد در وضعیت مردم و مسائل اجتماعی و فرهنگی است. برای موفقیت در این زمینه، باید به تفاوت‌های مناطق مختلف تهران توجه کنیم و نسخه واحدی برای کل شهر نپیچیم.
وی افزود: در نهایت، برای رسیدن به اهداف محیط زیستی، باید تلاش کنیم که نگاه مشترکی در بین نهادها و سازمان‌های مختلف ایجاد شود و مشارکت مردم را به شکل واقعی و دلی افزایش دهیم. این نیازمند آموزش، فرهنگ‌سازی و توجه به شرایط اقتصادی و اجتماعی مناطق مختلف است.
رئیس کمیسیون محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران ادامه داد: اساتید علمی که می‌خواهند علمی‌تر بگویند، در بحث ساختگی اشاره می‌کنند که ما باید یک نگاه مشترک داشته باشیم تا به هدف مشترک برسیم. برخی از اساتید دیگر در بحث مشارکت، به انتزاج افق‌های معنایی اشاره می‌کنند و می‌گویند که ما باید ذهن‌هایمان را به هم نزدیک کنیم تا به یک نگاه مشترک برسیم. گرچه هیچ‌وقت منطبق نمی‌شود، اما خیلی نزدیک می‌شود.
پیرهادی با تاکید بر اهمیت مشارکت‌های محیط زیستی گفت: وقتی که می‌خواهیم مشارکت انجام دهیم، این نگاه مشترک را در حوزه‌های محیط زیست باید نزدیک کنیم. ما در حوزه‌های مشارکتی ضعف داریم و هنوز نتوانسته‌ایم به آن سطح از مشارکت برسیم. یک دلیل می‌تواند موضوع نقش اقتصاد در وضعیت مردم باشد. برای موفقیت در این زمینه، باید به تفاوت‌های مناطق مختلف تهران توجه کنیم.
وی افزود: در مناطق شمالی و جنوبی تهران، موفقیت در مشارکت‌های محیط زیستی متفاوت است. این تفاوت‌ها به دلایل مختلف از جمله مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی برمی‌گردد. نمی‌توان نسخه واحدی برای کل تهران پیچید. تهران با ۱۰ میلیون نفر جمعیت و فرهنگ‌ها و شرایط اقتصادی مختلف، نیازمند توجه به این تفاوت‌ها است.
پیرهادی در پایان عنوان کرد: ما باید مطالعه دقیق انجام دهیم و همه ملاحظات را در نظر بگیریم. نقش شهرداری، سازمان‌های همکار، شهروندان و کنشگران باید مورد مطالعه قرار گیرد. نمی‌توانیم در ده دقیقه کلیات را توضیح دهیم. باید تلاش کنیم که سیاست‌هایمان به اجرا برسد و به نتیجه برسیم.