حملات هوایی آمریکا به یمن تحت پوشش دروغین دفاع از خود؛ قوانین بین‌المللی چه می‌گویند؟

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو؛ در هر پروژه امپریالیستی، سرمایه‌داری نژادپرستانه و فاشیستی، همیشه کمپین‌هایی از دروغ‌ها و فریب‌ها همراه با مراحل گسترش، استقرار و غارت استعماری وجود داشته است. این کمپین‌ها جرائمی چون ربودن میلیون‌ها نفر از آفریقا و برده‌سازی آنها در مزارع پنبه، تنباکو و نیشکر، و استفاده از مردم بومی مستعمرات در معادن تا مرگ و نابودی آنها به‌عنوان انسان و فرهنگ را همراهی کرده‌اند. این اقدامات معمولاً تحت شعارهایی مانند «سرزمین موعود»،«جنگ عادلانه»، «مبارزه با دزدی دریایی»، «آزادی کشتیرانی بین‌المللی»، «صلح بریتانیا» (Pax Britannica) یا «صلح آمریکایی» (Pax Americana) و با هدف "تمدن بخشیدن" به «وحشی‌ها» و «بی‌فرهنگان»، «آزادی بردگان»، «دنیای آزاد» و «ایجاد دموکراسی» انجام می‌شده است.

این رفتارها از دیدگاه‌های امپریالیستی آغاز شده‌اند که مفاهیم جنگ و نابودی را با اساطیر توراتیک، مدرنیته، نیچه‌گرایی و داروینیسم ترکیب کرده‌اند. طی پنج قرن اخیر، تجربیات غربی با هدف ساختن یک دیدگاه جهانی هماهنگ با پروژه امپریالیستی استعماری سرمایه‌داری نژادپرستانه غرب شکل گرفته و با فرضیات و فرض‌های آن هم‌راستا شده است.

نقض قوانین بین‌المللی در تهاجم به یمن

اخیراً، دولت ترامپ تلاش کرده است از اصل «دفاع از خود» که در ماده ۵۱ منشور سازمان ملل آمده است، برای توجیه حملات خود به یمن استفاده کند. ایالات متحده ادعا می‌کند که حملاتش به یمن فقط دفاع از خود است و این ادعا را به حمایت شورای امنیت و تصمیم شماره ۲۷۲۲ نسبت می‌دهد. اما این ادعا‌ها کاملاً غلط هستند. خروج ایالات متحده از قوانین، در حمایت از نسل‌کشی که رژیم صهیونیستی در غزه مرتکب می‌شود، باید زنگ خطر را در سراسر جهان به صدا درآورد.

کریگ مخیبر، وکیل حقوق بشر و مسئول سابق سازمان ملل، به‌طور کامل این دروغ‌ها را رد کرده و سیاست‌های خارجی امپریالیستی را افشا کرده است. ایالات متحده (مانند رژیم صهیونیستی که با آن همکاری نزدیک دارد) به شدت از کلمه «دفاع از خود» استفاده می‌کند. این کشورها زمانی که از چارچوب و قوانین بین‌المللی خارج می‌شوند، از عباراتی همچون «تروریسم» یا «دفاع از خود» استفاده می‌کنند، گویی این کلمات به‌طور جادویی از آنها در برابر مسئولیت‌های قانونی محافظت می‌کند.

واضح است که این ادعاها هیچ تأثیری ندارند و نمی‌توانند این کشورها را از مسئولیت‌های قانونی‌شان رهایی بخشند. بنابراین، باید یادآوری کرد که نه قانون و نه اخلاق در کنار دولت ایالات متحده نیستند زمانی که به حملات مسلحانه علیه یمن پرداخته می‌شود. ایالات متحده به یمن حمله می‌کند زیرا یمنی‌ها جرات کرده‌اند تا محاصره‌ای بر کشتی‌های در حال حرکت به سوی رژیم صهیونیستی، برای پشتیبانی از اشغال غیرقانونی فلسطین و نسل‌کشی مردم این سرزمین، تحمیل کنند.

محاصره دریایی یمن علیه رژیم صهیونیستی

در حالی که محاصره دریایی یمن علیه رژیم صهیونیستی کاملاً موجه از منظر حقوقی است و با اشغالگری غیرقانونی رژیم صهیونیستی و محاصره مردم فلسطین مخالفت می‌کند، حملات ایالات متحده به یمن از نظر قانونی هیچ توجیهی ندارد و کاملاً غیرقانونی است.

مخیر تأکید می‌کند که این مسئله قابل بحث نیست. منشور سازمان ملل که یک معاهده الزام‌آور است و تعهدات قانونی را بر تمام کشورها تحمیل می‌کند، تنها در دو مورد اجازه استفاده از زور را می‌دهد: زمانی که استفاده از زور به‌طور صریح توسط شورای امنیت سازمان ملل مجاز اعلام شود، یا  موقتی، به‌عنوان عملی از دفاع از خود، در صورت حمله مسلحانه علیه یک کشور عضو سازمان ملل، تا زمانی که شورای امنیت قادر به اقدام باشد.

بنابراین، وقتی ایالات متحده (و بریتانیا) در ژانویه ۲۰۲۴ موفق به کسب اجازه از شورای امنیت برای استفاده از زور علیه یمن در حمایت از نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در فلسطین نشد، دو تاکتیک را به‌کار گرفتند: دروغ گفتن درباره تصمیم و ادعای دفاع از خود. اما این تاکتیک‌ها نمی‌توانند نتیجه حتمی را پنهان کنند که حملات آنها به یمن غیرقانونی هستند و از نظر اخلاقی نیز محکوم هستند.

تصمیم شورای امنیت 

تصمیمی که ایالات متحده برای توجیه حملات خود به یمن به آن استناد می‌کند، یعنی تصمیم ۲۷۲۲ که در ژانویه ۲۰۲۴ به تصویب رسید، به هیچ‌وجه استفاده از زور را مجاز نمی‌داند. شورای امنیت پیش از این تحریم‌هایی علیه گروه انصارالله در یمن به دلیل جنگ داخلی اعمال کرده بود و محاصره دریای سرخ را محکوم کرده بود، اما هیچ‌گاه اجازه استفاده از زور توسط کشور‌های عضو را نداده است. ایالات متحده و متحدانش سعی کردند با افزودن عبارات مبهم در این تصمیم، پوششی برای روایت‌های کاذب خود ایجاد کنند.

به عبارت دیگر، مخیبر به این نکته اشاره می‌کند که متن مبهمی که در شورای امنیت مذاکره شده است، برای شورای امنیت شرم‌آور است. در حالی که به‌درستی هیچ مجوزی برای استفاده از زور نمی‌دهد، قانون بین‌الملل را تحریف کرده و به ایالات متحده و متحدانش پوششی برای اعمال تهاجم به یمن می‌دهد. این تحریف در قانون بین‌الملل در وضع معیاری «ادعایی» برای آزادی کشتیرانی، در مقابل قواعد الزامی مانند حق جلوگیری از نسل‌کشی و حق تعیین سرنوشت، به وضوح مشاهده می‌شود.

این معیار «ادعایی» است زیرا طبق قانون، هیچ تصمیم شورای امنیت نمی‌تواند از قواعد الزامی و حقوق جلوگیری از نسل‌کشی در حقوق بین‌الملل بالاتر باشد. شورای امنیت چنین اختیاری ندارد و هر ادعایی در این زمینه از جانب شورا باطل و بی‌اعتبار خواهد بود. شورای امنیت از منشور سازمان ملل اختیار و صلاحیت‌های خود را می‌گیرد و این منشور بخشی از حقوق بین‌الملل است و هیچ‌چیز نمی‌تواند بر آن برتری داشته باشد.