به یاد شهید بهروز مرادی و دیوارنگاری که در سالروز آزادسازی خرمشهر ماندگار شد

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، وقتی اتفاق بزرگی مثل جنگ و اشغال می‌افتد، مدیوم رسانه های هم تغییر می‌کند و همه چیز تحت تأثیر آن قرار می‌گیرد. آن روزهای ایران هم از این موضوع مستثنی نبود و نیست! شهید احمد متوسلیان در جمع همرزمانش بعد از پیروزی در عملیات بیت‌المقدس می‌گوید و اضافه می‌کند: «ولی کار بزرگی انجام شد.»

همه شهر و شهدا از این کار بزرگ حرف می‌زنند، واقعا هم چیزی در حد حماسه بود، یک مقاومت که پس از حدود 19 ماه نتیجه داد و شهر خرمشهر و بخش بزرگی از اراضی اشغال شده توسط ارتش بعثی با مجاهدت یک ملت و البته خدایی که بزرگتر از همه بود باز پس گرفته شد. 

در این 19 ماه اتفاقات زیادی افتاد که هر ساعت و ثانیه آن قطعا نفسگیر بوده، وجب به وجب  خاک اشغال شده و قطره قطره خون شهدا روایتگر لحظاتی است که در هیچ زمانی دیگر تکرار نخواهند شد و فقط باید از آنها پرسید چه شد؟

یکی از آنها رسانه شدن دیوارهای شهر بود: بعثی‌ها اراده کرده بودند خرمشهر را برای همیشه از خاک ایران جدا کنند و روی دیوارهای شهر جمله «جئنا لنبقی» به معنی «آمده‌ایم تا بمانیم» به چشم می‌خورد.

اما واقعیت این است که اراده های بزرگتری به اندازه 36 میلیون جمعیت ایرانی وجود داشت. اراده ای که هنوز هم روی ورودی شهر و خوش آمد گویی آن به چشم می خورد: «به خرمشهر خوش آمدید! جمعیت : 36 میلیون نفر» همه آن 36 میلیون نفر جمعیت ایرانی و 90 میلیون جمعیت امروز کشور هنوز هم وجب وجب خاکشان را همانقدر سهم خود می‌دانند و حاضر نیستند ذره ای از آن کوتاه بیایند. 

متوسلیان در ادامه سخنرانی‌اش که ۲ روز بعد آزادسازی خرمشهر انجام داده، می‌گوید: «اینجا جایی است که صدام درباره آن می‌گفت: «اینجا دژی است که اگر سقوط کند، خونین‌شهر سقوط می‌کند و اگر خونین‌شهر سقوط بکند بصره سقوط کرده و اگر بصره را سقوط بدهید، من خود استعفا می‌دهم.»بعثی‌ها در ماه‌هایی که خرمشهر را اشغال کرده بودند، برای خودشان خط اتوبوسرانی و تاکسی‌رانی بصره‌ـ‌خرمشهر را راه انداخته بودند و حتی صرافی هم باز کرده بودند تا برایشان ریال را به دینار تبدیل کند. در یکی از مکاتبات رژیم بعث درباره اهمیت خرمشهر برای صدام آمده: «خرمشهر مانند بالشی است که بصره روی آن آرمیده است.»تصویر این سند را که به همه ارکان ارتش صدام ابلاغ شده ببینید:

در نهایت باید یادآور شد شهید بهروز مرادی روی دیوار پس از آزاد سازی خرمشهر می‌نویسد: آمدیم نبودید!

واقعیت این بود که: خرمشهر مانند بالشی زیر سر شهدا شد و این راز جاودانگی کشور عزیز است.

شهید بهروز مرادی چه کسی بود؟

نام شهیدِ هنرمند بهروز مرادی در کنار شهیدان جهان آرا، بهنام محمدی و همه بچه های دلیر خرمشهر به یادمان می آورد که روزی روزگاری قرار بود خرمشهر برای ایرانی ها نباشد. 

همه فن حریف بود. در جبهه اسمش را شکارچی تانک گذاشتند و خطاط تابلوی معروف «به خرمشهر خوش آمدید جمعیت 36 میلیون نفر» و «این شهر به خون شهدا مطهر است با وضو وارد شوید» است. صنایع دستی خوانده؛ اما عکاس، نقاش و خطاط بود. شهید هنرمند بهروز مرادی دانشجوی رشته صنایع دستی دانشگاه هنر در سال 1335 در خرمشهر به دنیا آمد.

بهروز از روزهای ابتدایی حمله به مرزهای کشور فعالانه در جبهه ها حضور داشت. سوم خرداد و فتح خرمشهر آینه گویا و شاهد عینی از تاریخ دفاع مقدس و همچنین جهاد مظلومانه و شجاعت بی‌حد و حصر رزمندگان اسلام است. شهید مرادی جزو معدود نفراتی بود که تا آخرین لحظه در خرمشهر و در کنار جهان آرا جنگید و نامش در کنار شهیدانی چون محمد جهان آرا، احمد شوش، بهنام محمدی، امیر رفیعی، محمدرضا دشتی رسول نورانی، اکبر رنجبر، رضا دشتی، محمود ربیعی و همه بچه های خرمشهر به یادمان می آورد که روزی روزگاری قرار بود خرمشهر برای ایرانی ها نباشد.

او  در مصاحبه اش می گوید: «یا جنازه ما را از اینجا می برند یا اینکه ما خرمشهر را نجات می دهیم این را از روی احساس نمی گویم بلکه چون ما مصمم هستیم این را می گویم. ما سربازانی هستیم که با اسلحه نمی جنگیم همانطور که با کوکتل مولوتوف در خرمشهر جنگیدیم.»

دست خط شهید بهروز مرادی بر پیکر زخمی خرمشهر پس از آزادی شهر از چنگال دشمن متجاوز در این عکس مشهود است. وی علاوه بر فعالیت به عنوانی نیروی رزمی و تبلیغاتی به عکاسی نیز می‌پرداخت؛ به نحوی که حدود دو هزار قطعه عکس یادگار تلاش او در تصویر مظلومیت خرمشهر و رزمندگان آن است.