عطوان: طرح آتش‌بس ویتکاف فریبی برای تکمیل نسل‌کشی در غزه است

 به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو؛ عبدالباری عطوان در مطلبی تحلیلی در روزنامه رای الیوم نوشت که بیش از ۱۹ ماه است که از طرح‌ها و ابتکارهای آمریکایی برای برقراری آتش‌بس در نوار غزه می‌شنویم و می‌خوانیم، اما هیچ‌کدام از آن‌ها اجرا نشده‌اند و اغلب با مخالفت یا کارشکنی میدانی رژیم اشغالگر و شخص بنیامین نتانیاهو مواجه شده‌اند. با تغییر دولت‌های آمریکا، فرستادگان نیز تغییر می‌کنند، اما آنچه تغییر نمی‌کند، جنگ نسل‌کشی و اهداف نتانیاهو در نابودی کامل کودکان غزه با موشک و آتش است؛ آن هم در چادرهایشان و در برابر چشمان خانواده‌هایشان – اگر خودشان هم نسوزند – تا آن‌ها را وادار به ترک کامل نوار غزه و مهاجرت به صحرای سینای مصر کنند.

همین مسئله نیز توضیح می‌دهد که چرا مراکز توزیع غذا فقط در رفح و نزدیک مرز مصر ایجاد شده‌اند؛ جایی که قرار است بیش از دو میلیون فلسطینی در آن متمرکز شوند، زیرا گزینه‌ای جز کوچ اجباری به جنوب یا مرگ از گرسنگی پیش رویشان نیست. چند روز گذشته تنها بیش از ۶۰ کودک نه از سوءتغذیه، بلکه به دلیل فقدان کامل غذا جان باختند. پس چرا ویتکاف یا ترامپ ، این به‌اصطلاح مردان صلح هیچ واکنشی نشان نمی‌دهند؟

ویتکاف؛ فروشنده توهم و فریبکار

استیو ویتکاف، فرستاده آمریکایی، در واقع فروشنده توهم برای مردم غزه و گروه‌های مقاومت است و با فریب و دروغ به جهانیان ادعا می‌کند که به طرح جدیدی برای آتش‌بس دست یافته است. گفته می‌شود نمایندگان حماس با این طرح موافقت کرده‌اند که بر اساس آن:

۱۰ اسیر اسرائیلی زنده و ۱۸ جسد تحویل داده می‌شوند،

در برابر آتش‌بس دو ماهه و عقب‌نشینی نیروهای اسرائیلی از غزه.

اما این تحفظ ما به معنای مخالفت با آتش‌بس یا عدم تمایل به امنیت و بقای مردم غزه نیست؛ بلکه برای هشدار نسبت به فریب و نقشه‌ای بزرگ‌تر از سوی اسرائیل و آمریکا است که بر اساس تجربیات گذشته باید با احتیاط کامل با آن مواجه شد.

چرا این طرح قابل اعتماد نیست؟

اگر ویتکاف واقعاً به دنبال آتش‌بس بود، چرا طرحی با شرایط جدید ارائه می‌دهد، در حالی که پیش‌تر آتش‌بسی با موافقت دو طرف و میانجیگری آمریکا حاصل شده بود؟ در آن توافق، فقط مرحله نخست  آزادی برخی اسرا  اجرا شد و بلافاصله پس از تحویل آن‌ها، رژیم اسرائیل به‌طور کامل از تعهداتش شانه خالی کرد و جنگ نسل‌کشی را با شدتی بیشتر از سر گرفت. این حمله‌ها با محاصره غذایی، توقف کامل کمک‌های بشردوستانه و بستن تمامی گذرگاه‌ها  به‌جز برای کسانی که مایل به ترک غزه‌اند  همراه بود.

اگر ویتکاف و رئیسش واقعاً به دنبال توقف جنگ و نجات جان کودکان بودند، چرا در برابر جنایات آشکار رژیم اسرائیل ساکت ماندند؟ نمونه‌ای بارز از این فاجعه، دکتر آلاء النجار است که ۹ کودک او با موشک در خانه‌ی محقرشان در خان‌یونس در آتش سوختند.

ویتکاف از زمانی که اسیر اسرائیلی "الکساندر عیدان" را بازگرداند، نه نانی برای گرسنگان فرستاد و نه دارویی برای مجروحان، در حالی‌که بیش از ۳۰ بیمارستان در غزه با حملات عمدی پهپادهای اسرائیلی تخریب شده‌اند و تنها کمتر از پنج مرکز درمانی به‌طور ناقص فعال مانده‌اند.

آیا چنین کسی می‌تواند ضامن صلح و همزیستی باشد؟

بازی زمان برای تکمیل فاجعه

طرح آمریکا تنها یک مُسکن دیگر برای فریب مقاومت و جامعه جهانی است، با هدف خرید زمان برای نتانیاهو تا به‌راحتی:

اسرا را دانه‌دانه و بدون هزینه بازپس گیرد،

قتل‌عام و گرسنگی را ادامه دهد،

سلاح مقاومت را از بین ببرد،

غزه را مجدداً اشغال و تخلیه کند.

حتی نهاد جدید مشترک آمریکایی–اسرائیلی که به اجبار جایگزین آنروا شده، ابزاری برای اجرای این طرح پاک‌سازی است و اکثر کارکنانش جاسوسانی هستند که در خدمت پروژه صهیونیستی فعالیت می‌کنند. واکنش جوانان غزه در حمله به آنان و بیرون راندنشان با کفش، نشانه‌ای از آگاهی، شجاعت و پایداری مردمی است که بسیاری از نقشه‌های نتانیاهو را ناکام گذاشتند.

ضمانت ترامپ؛ ادعای مضحک ویتکاف

اینکه دونالد ترامپ ضامن طرح ویتکاف معرفی شود، مسخره‌ترین ادعای فصل است. این مرد همان کسی است که بدون توقف جنگ در غزه، ظرف دو ساعت ۵ تریلیون دلار از اعراب گرفت، بدون اینکه حتی نانی برای یک کودک گرسنه بفرستد.

آیا چنین فردی، که ۱۸۰۰ بمب سنگین دو تنی در اختیار نتانیاهو گذاشته تا آخرین خانه‌های باقی‌مانده در غزه را نابود کند، می‌تواند جلوی «استاد» خود را بگیرد؟ قطعاً نه.