مهندسی گرسنگی؛ غزه در میان قحطی و مرگ خاموش

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، قحطی و نسل کشی دو سرنوشتی هستند که در کمین ساکنان نواره غزه نشسته‌اند، زیرا این باریکه تبدیل به گورستانی برای ۲ میلیون انسانی شده است که با بمباران یا گرسنگی در انتظار مرگ هستند.

طی ۶۰۰ روز از گذشت جنگ، گرسنگی به پیکر مردم در غزه رخنه کرده است و تکه نان تبدیل به یک رویا و یک دانه دارو تبدیل به نهایت آرزو شده است. صحنه‌های مراکز خیریه توزیع غذا را غزه هیچگاه و حتی یک روز هم نشناخته بود.

از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و تا به امروز، رژیم صهیونیستی گرسنگی را به عنوان اسلحه‌ای برای کنترل و تسلط بر غذای ۲ میلیون انسان نگه داشته است. این امر نوار غزه را بار‌ها به سمت جهنم قحطی کشاند.

در نوامبر ۲۰۲۳ و پس از ۵۰ روز از جنگ، نشانه‌های نخستین موارد از قحطی در غزه و به طور مشخص در شمال آن شروع به شکل گیری کرد؛ زیرا از روز نخست از جنگ، اشغالگران همه گذرگاه‌های مرزی را بستند جنگنده‌های رژیم به طور عامدانه انبار‌های غذای وابسته به دولت غزه و سازمان‌های بین المللی را بمباران کردند. اشغالگران به طور عامدانه زمین‌های کشاورزی در نوار غزه و به طور مشخص در مناطق شمالی و شرقی را تخریب کرده و آتش زدند و بدین ترتیب همزمان با تمام شدن سوخت و بسته شدن نانوایی‌ها ساختار تغذیه در نوار غزه به طور کامل فروپاشید.

با آغاز آوریل ۲۰۲۴ نوار غزه عملا و به طور مشخص دو استان غزه و شمال به دل قحطی وارد شدند و مردم ناچار به خوردن علوفه، حیوانات و برگ درختان شدند.

طی ماه‌ها اشغالگران سیاست ورود قطره چکانی کمک‌ها به نوار غزه را حفظ کردند. در نتیجه فقط روزانه ۲۰ کامیون وارد غزه میشد، اما مرحله شدیدتر پس از نقض توافق آتش بس توسط اسرائیل در مارس گذشته بود، زیرا گرسنگی بر مردم غزه شدیدتر از هر زمان دیگری شد و پیکر دو میلیون فلسطینی را فرسوده کرد. اشغالگران از ماه مارس گذشته ۳ ماه است که از ورود اندکی آراد یا یک دانه دارو جلوگیری کرده‌اند و بطور عامدانه روند ورود تریلی‌های سوخت را متوقف می‌کنند و این امر باعث شده است اخلال کامل در بیمارستان‌ها رخ دهد و همه نانوایی‌ها بسته شوند.

بر اساس گفته دفتر رسانه دولتی ۵۸ نفر از گرسنگی مرده‌اند که از میان این تعداد ۵۳ تن کودک بوده‌اند. بیش از ۳ هزار و ۵۰۰ کودک زیر ۵ سال با خطر مرگ قریب الوقوع رو به رو هستند و این در حالی است که تقریبا ۲۹ هزار کودک در آستانه مرگ هستند.

۲۴۲ مورد فوتی به علت کمبود در دارو و غذا بوده است. ۷۱ هزار کودک و بیش از ۱۷ هزار مادر نیازمند درمان فوری سوء تغذیه شدید هستند.

اسرائیل راهبردی را دنبال میکند که مهندسی گرسنگی نام دارد، زیرا پس از گرسنگی چند ماهه مردم، اشغالگران نقاطی را برای توزیع غذا در محور نتساریم و محور موراگ ایجاد می‌نمایند. اشغالگران می‌خواهند مردم را زیر فشار بمباران‌ها و گرسنگی به انتقال از شمال به جنوب وادار کنند. از نظر فلسطینی‌ها این طرح بر اساس کوچ اجباری و به طور مشخص از مناطق شمال نوار غزه است.

هشدار سازمان بهداشت جهانی

سازمان بهداشت جهانی نسبت به پیامد‌های درازمدت کمبود غذا برای مردم غزه هشدار داده است.

طبق اعلام ریک پیپرکورن، نماینده این سازمان در مناطق اشغالی فلسطینی، نرخ سوءتغذیه در غزه رو به افزایش است و گرسنگی می‌تواند تأثیرات پایداری بر "یک تمامی یک نسل" بگذارد.

به گفته این مقام سازمان بهداشت جهانی: «بدون غذای مقوی، آب پاکیزه و دسترسی به خدمات درمانی، یک نسل به شکلی دائمی آسیب خواهد دید.»