گاردین: ممنوعیت سفر ۱۲ کشور به آمریکا نشانگر نژادپرستی، تبعیض، نفرت و برتری‌خواهی ترامپ است

گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو به نقل از گاردین: این ماه دقیقا ۱۰ سال از زمانی می‌گذرد که دونالد ترامپ از پله‌های برقی برج ترامپ پایین آمد، اعلام کرد که نامزد ریاست‌جمهوری ایالات متحده می‌شود و مکزیک را متهم کرد که مواد مخدر، جنایتکاران و متجاوزان را به داخل خاک آمریکا فرستاده است. دهه گذشته تمرینی بوده برای نرمال‌سازی رفتارهایی که زمانی تابو بودند.

وقتی ترامپ تهدید کرد که قراردادهای دولتی ایلان ماسک را لغو خواهد کرد و ماسک ترامپ را به مجرم جنسی کودک، جفری اپستین، مرتبط کرد، تمام این‌ها به خاطر یک برخورد احمقانه از تکبرهای شخصی بود، مردم متحیر شدند اما شگفت‌زده نشدند. به همین ترتیب، وقتی ترامپ دستور ممنوعیت سفر به دوازده کشور را صادر کرد، بسیاری با بی‌تفاوتی واکنش نشان دادند: خوب، البته که این کار را کرد.

در حالی که ممنوعیت سفر از مضرات قبلی ندارد. اعلامیه‌ای که ترامپ چهارشنبه گذشته امضا کرد، شهروندان کشورهای زیادی از فقیرترین کشورهای جهان را از سفر به آمریکا منع می‌کند، به‌طور فرضی برای محافظت از ایالات متحده در برابر «تروریست‌های خارجی» و دیگر تهدیدات امنیتی.

کشورهای تحت تأثیر این ممنوعیت عبارتند از افغانستان، میانمار، چاد، جمهوری کنگو، گینه استوایی، اریتره، هائیتی، ایران، لیبی، سومالی، سودان و یمن. ورود افراد از هفت کشور دیگر نیز محدود خواهد شد: بوروندی، کوبا، لائوس، سیرالئون، توگو، ترکمنستان و ونزوئلا.

ترامپ گفت: «ما نمی‌توانیم از هیچ کشوری که قادر به ارزیابی و بررسی مطمئن و قابل اعتماد افرادی که قصد ورود به ایالات متحده را دارند نیست، مهاجرت باز داشته باشیم.»

او به حمله اخیر در بولدر، کلرادو اشاره کرد که در آن یک مرد بمب بنزینی را به سمت جمعیت حامیان اسرائیل پرتاب کرد و این را مثالی از دلایل ضروری بودن محدودیت‌های جدید دانست. یک شهروند مصری، محمد صبری سلیمان، متهم به این حمله شده است. اما مصر در فهرست کشورهایی که با محدودیت سفر روبرو هستند قرار ندارد، همچنین سوریه نیز از این فهرست خارج است.

هدف ترامپ از این ممنوعیت چیست؟

کشورهایی که در این فهرست گنجانده شده‌اند، نمایانگر یک رئیس‌جمهور ۷۸ ساله هستند که همچنان بخش‌های وسیعی از جهان را به چشم قاچاقچیان مواد مخدر، جنایتکاران و متجاوزان می‌بیند، و همواره روش‌های جدیدی برای بازی با سیاست‌های هویت‌سفید اتخاذ می‌کند. شعار «آمریکا را دوباره بزرگ کنیم» او، یادآور نوستالژی دوران آپارتاید آمریکاست.

ترامپ در دهه ۷۰ در زمانی که به همراه پدرش، فرد ترامپ، متهم به تبعیض علیه متقاضیان سیاه‌پوست در اجاره آپارتمان‌ها در بروکلین و کویینز بود، مواجه شد. بعدها در سال ۱۹۸۹ و پس از اینکه پنج نوجوان سیاه‌پوست و لاتین‌تبار به تجاوز به یک زن سفیدپوست در پارک مرکزی نیویورک متهم شدند، ترامپ در صفحات کامل روزنامه‌ها تبلیغاتی برای بازگشت مجازات اعدام درج کرد.

با توجه به سیاست‌های ترامپ، انتقادات همچنان ادامه دارد. این سیاست‌ها و اقدامات نژادپرستانه به نظر می‌رسد که هدف اصلی رئیس‌جمهور بوده و همچنان تاثیر زیادی بر سیاست‌های داخلی و بین‌المللی آمریکا دارند.

نظر کارشناسان و واکنش‌ها

آنتوان سی‌ریگت، استراتژیست دموکراتیک، اظهار داشت: «این فقط یک صفحه دیگر از کاتالوگ نژادپرستی، تبعیض، نفرت و برتری‌خواهی سفید است که ترامپ اغلب از آن استفاده می‌کند.» وی افزود: «ترامپ برای حفظ حرکت راست‌گرایانه خود باید از این گونه اقدامات استفاده کند.»

در نهایت، آنچه زمانی شوکه‌کننده و تابو بود اکنون به امری روزمره تبدیل شده است. و این بی‌تفاوتی، بازآرایی فرهنگ سیاسی آمریکا ممکن است بزرگ‌ترین میراث خطرناک او باشد.