کمپین‌های رسانه‌ای فرهنگی رسمی در دام نابلدها؛ آیین جهانی نوروز ۱۴۰۴ را هم گران حساب کردند

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، فرهنگ و هنر کشور این روزها در گیر و دار جنگ است و ایران از همیشه بیشتر نیاز به همبستگی ملی و پیوستهای فرهنگی درست در این راستا دارد. همه ما می‌دانیم که وقتی کشور وارد بحران یا در آستانه آن که قرار می‌گیرد تازه نیاز به پیوستهای فرهنگی گذشته و امروز چه در رسانه و چه در دم و دستگاه این حوزه بیشتر و بیشتر حس می‌شود. 

در آستانه نوروز بودیم که صحبتهایی از آیین جهانی نوروز 1404 شد که تلاشی برای شناساندن فرهنگ نوروزی ایران در حالی بود که میراث معنوی فرهنگ کشور با شیطنت کشورهای همسایه برای مصادره آن همراه می‌شد. اینکه پاسداشت آیین جهانی نوروز می توانست اول به انسجام ملی و فخر آن در سراسر جهان کمک کند و چه بسا باعث شود بعدها و در بحران جواب آن را گرفت اما آنچه هزینه شده با خروجی اش تناسب خاصی ندارد و شاید این پروژه هم مثل خیلی از موارد مشابه آن شکست خورده قلمداد شود. اما آنچه مورد توجه این شکست است گران حساب کردن مجریان آن در مقایسه با کاری که کردند است و احتمالا اگر از خودشان هم بپرسیم آن را کم بدانند، اما ماجرا این است که آیا همین کم بودن هم بازدهی لازم را داشته؟

چرا رسانه‌ها روی هزینه کرد ۲۱ میلیاردی آیین جهانی نوروز ۱۴۰۴ حساس شدند؟

شاید همین ماجراست که همه رسانه ها را روی هزینه کرد 21 میلیاردی آیین جهانی نوروز 1404 حساس کرده است. هزینه ای که نه آنقدر برای نام بزرگ آیین جهانی نوروز و پیوندش با ماه مبارک رمضان در صورت بازدهی مناسب زیاد است که ارزش سر و صدای رسانه ای داشته باشد و نه آنقدر کم که بدون خروجی خاص قابل لمس و اقناع افکار عمومی بتوان از آن ساده گذشت. البته این موضوع که آرزوهای بزرگی در سر برگزار کنندگان به گفته خودشان بوده و محقق نشده است هم باید در نظر داشت. 

نگاهی به هزینه های این آیین جهانی نشان می‌دهد که بیشترین مخارج آن مربوط به دکور است که حدودا 4 میلیارد تومان برای آن آب خورده است. کمترین هزینه هم مربوط به «گروه موسیقی ارتش» با ۴۵ میلیون تومان بوده است. اینکه این موراد چقدر با کیفیت بوده و به برگزاری بهتر مراسم کمک کرده خودش سوال بزرگی است که سیاست اینگونه رویدادها چگونه طراحی و در اجرا به چه سرنوشتی تبدیل می‌شود. 

کمپین‌های رسانه‌ای فرهنگی رسمی در دام نابلدها

اما مواردی که یک رویداد را متمایز و باعث استقبال مردم، عمومی یا جامعه هدف آن می‌شود چگونگی دعوت به آن و کمپین رسانه ای آن است. کمپینی که به نظر می رسد هیچ کدام از اهدافی که می‌شود برای آن در نظر گرفت را محقق نکرده است. برای دعوت به این رویداد 300 میلیون هزینه شده و مشخصا خرج کارت های دعوت شده است و اصلا مشخص نیست در عصر دیجیتال چه نیازی به هزینه کرد برای کارت دعوت آن هم در مراسمی بود که میهمانان دولتی آن بیشتر از مردمی یا گردشگران هستند و همچنین با مجموع 1 میلیارد و 550 میلیون تومان در هزینه کرد کمپین رسانه ای هم نه در شبکه های اجتماعی و نه در تعداد مرسوم اخبار منتشر شده نتوانسته رضایت اهالی رسانه این حوزه را برطرف کند. 

آیین جهانی نوروز ۱۴۰۴ را هم گران حساب کردند

به نظر می‌رسد مهمترین موضوع علاوه بر فاصله سیاستگذاری تا اجرای چنین رویدادهایی که هدف دیپلماسی فرهنگی را دنبال می‌کند، بحث طراحی کمپینهای رسانه ای برای پیشبرد اهداف است. باز هم تأکید می‌کنیم مسئله فقط هزینه نیست، بلکه رویکردها هم اثرگذار است. یک میلیارد و پانصد میلیون هزینه کمپینی طراحی شده برای نوروز 1404 و آیین های آن که نه تنها اخبارش در رسانه های دخلی نچرخید بلکه در شبکه اجتماعی و احتمالا جامعه هدف بین المللی که بعدا باعث حرکتی در این زمینه به نفع کشور هم شود نشد. 

ارقام به کار رفته در گزارش منتشر شده آنقدر بالا و پایین و دل به خواه است که هیچکدام نمی تواند فکر یک خبرنگار را قانع کند که با توجه به بودجه در نظر گرفته شد برای آیین جهانی نوروز ۱۴۰۴ اثرگذاری لازم را هم داشته است و علاوه بر این توانسته باشد این برند یا عنوان را خیره کننده نماید. 

عکاسی 400 میلیونی، یک میلیارد و ششصد و پنجاه میلیونی ویدئو مپینگ جهت اجرا بر روی برج آزادی و حتی یک میلیارد و سیسصد میلیونی مستند سازی بخشهای بزرگتر هزینه این رویداد است که نمود خاصی در رسانه ها و شبکه های اجتماعی نداشته و شاید هم برگزار کنندگان باید فکر دیگری کنند و هم کار بلدترها را برای رویدادها در نظر بگیریم.

ظرفیت عناوین چنین رویدادهایی که محوریت آن متن مردم و ارزشش برای ایرانیها زیاد است می تواند آنقدر بالا باشد که از بهترین و استانداردترین افراد برای طراحی استفاده کرد شاید نقدها برای این است که باور کنید تمام اجزای این رویداد را می توان با هزینه کمتر و کیفیت بیشتر در بازار برگزار کنندگان رویداد و طراحان کمپین رسانه ای پیدا کرد و باید بگوییم: «آیین جهانی نوروز ۱۴۰۴ را هم گران حساب کردند» و شاید آخرین باری هم نباشد که در ذوقمان خواهد خورد.