چابهار؛ تونل بین هند و ایران

به گزارش خبرنگار حوزه بین الملل «خبرگزاری دانشجو» به نقل از آسیا تایمز، محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور ایران، در تاریخ 4 مارس پذیرای فاروق عبدالله وزیر انرژی های نو و تجدید پذیر هند بود. دستور کار گفتگوهای آنها کاملا مشخص بود. احمدی نژاد اشاره کرد که ایران هیچ محدودیتی در گسترش روابط همه جانبه از جمله تجارت، سرمایه گذاری مشترک، علمی، فرهنگی و گردشگری با هند ندارد.

عبدالله ضمن ابراز موافقت خود گفت: "دولت هند به دنبال گسترش همکاری در همه زمینه ها است." جو این نشست نشان می داد افزایشی را در روابط بین هند و ایران شاهد خواهیم بود.

 

این نشست به سه دلیل بسیار دوستانه بود:

 

1. مکانیسم پرداخت نهایی بوسیله روپیه: در تاریخ جمعه، 2 مارس، رفیق احمد، رئیس فدراسیون سازمان های صادرات هند (FIEO)، بیانیه ای غیر منتظره ای را برای انتشار به مطبوعات داد.

"با عملیاتی کردن مکانیسم پرداخت با روپیه از طریق بانک UCO، مشکل پرداخت به ایران حل و فصل شده است."  در روزهای آخر هفته یک گروه از بانک مرکزی ایران در دهلی نوحضور داشتند. آنها بسیاری از مشکلات را با مکانیزم پرداخت جدید، حل کردند.

دولت های هند و ایران در طول دو ماه گذشته برای دور زدن فشارهای وارده از سوی آمریکا و اتحادیه اروپا ، بر روی یک مکانیسم جدید کار کرده اند. اطلاعیه 2 مارس نقطه اوج این روند بود. هند و ایران، تجارت خود را به روپیه انجام خواهند داد.

 

بر اساس قانون هند برای فروش به یک فروشنده غیر مقیم باید مالیات پرداخته شود. دولت هند همچنان مشغول بررسی است که آیا این معاملات می تواند از مالیات معاف شود. بانک پارسیان ایران دربانک  UCO کلکته اقدام به بازگشایی یک حساب نموده است، و در حال حاضر روپیه های خود را در آن جمع آوری می کند.

 

2. ماموریت 'بزرگ' تجارت هند به ایران: 10 روز قبل از عزیمت گروه تجاری هند به ایران،  موانع تجارت بین هند و ایران برداشته  شدند. دقیقا به همین دلیل است که احمد (از کارکنان فدراسیون سازمان های صادرات هند FIEO) اشاره کرد که اکنون هیئت تجاری قادر خواهد بود برای مذاکره قراردادهای جدید و تنوع بخشیدن و گسترش صادرات اقدام کند. آناند سث یکی دیگر از کارکنان فدراسیون سازمان های صادرات هند می گوید که این ماموریت، که از 10 مارس تا 14 طول خواهد کشید، ماموریتی "بزرگ" است.

 

حوزه های اصلی مورد علاقه فروش هند، آهن و فولاد، دارو، برنج، چای و گندم است. یک مقام دولتی در وزارت بازرگانی هند گفت که انتظار می رود که ارزش این معاملات به 30 میلیارد دلار آمریکا برسد، که بطور قابل توجهی بیش از فروش کنونی به میزان 2،7 میلیارد دلار است.

 

3.کاروانسرای دریایی: یکی از نقاط تجاری در روابط ایران و هند، بندر چابهار (یا چاه بهار) در جنوب شرقی ایران است. هنگامی که چین شروع به کار با بندر گوادر در بلوچستان پاکستان نمود، هندیها نیز در بازسازی بندر باستانی چابهار با ایرانیان شریک شدند. کار آهسته پیش می رفت تا اینکه در سال گذشته سرعت گرفت، زیرا دولت هند منابع خود را برای ساخت خط راه آهنی بکار گرفت که مناطق سنگ آهن افغانستان از هجیجک در ولایت بامیان را به معادن مس استان زابل پیوند دهد.

 

بندر چابهار پاسخ هند به کانال سوئز قرن 21 چین است که به صنعت هند اجازه دسترسی به افغانستان و (سرانجام) منابع آسیایی مرکزی را می دهد.

 

سازمان جاده های مرزی هند136 میلیون دلار به ایران کمک کرد تا بتواند چابهار را به بزرگراه اصلی افغانستان و به همین ترتیب به تمام شهرهای عمده موجود در مسیر، متصل کند.

 

اما جنگ افغانستان از سال 2001 این تلاش ها را کند کرد اما متوقف نساخت. در ژانویه سال 2003، دولت های افغانستان، هند و ایران در تهران ملاقات کردند تا یادداشت تفاهم توسعه و ساختن زیرساخت حمل و نقل را امضا کنند. بر این اساس، آنها در جهت بهبود جاده چابهار به دلارم و زرنج در افغانستان تلاش کردند.

 

این شبکه عظیم حمل و نقل، تقلیدی است از آنچه در میانمار در حال ساخته شدن است(بندر ساخته شده توسط چین در رامری و بندر ساخته شده توسط هند در اکیاب). این پروژه های عظیم زیربنایی باعث از بین رفتن زبان و لحن مخاصمه آمیز در روابط میان کشورها می شوند.