ماجرای گریه حامد کمیلی بعد از پذیرفتن نقش علم‌الهدی / دردناک‌ترین خاطره‌ام از «زیباتر از زندگی»

به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، نشست خبری فیلم زیباتر از زندگی در موسسه رسانه ای اوج با حضور انسیه شاه حسینی، کارگردان و سیدزاده، تهیه کننده این فیلم برگزار شد؛ متن ذیل نتیجه این نشست خبری است:

  

 

به این دلیل به سراغ موضوع علم الهدی رفتم که زمانی که در حال ساخت فیلم «شب‌به خیر فرمانده» در اواسط مرداد ماه بودیم صبح که از هتل در شهر اهواز خارج می‌شدیم مجبور بودیم در محل فیلمبرداری بمانیم و غروب به هتل بازگردیم.

 

 تهیه کننده فیلم جناب سیدزاده با یکی از خانواده‌هایی آنجا زندگی می کردند صحبت کردند و علی‌رغم اینکه فضای زندگی آنان محدود بود عوامل فیلم برای استراحت به آنجا می‌رفتند و من و تهیه کننده فیلم به دلیل محدود بودن فضا برای استراحت به مزار شهدای هویزه می‌رفتیم و به شهدا پناه می‌آوردیم و همانجا بود که از شهید علم‌الهدی خواستم که اگر به من کمک کند تا فیلم شب‌بخیر فرمانده فیلم آبرومندی شود داستان زندگی و شهادت او را می‌سازم.

 

فیلم ساخته شده و در جشنواره کارلو وی واری و ذر اولین اکران جایزه صلح پاپ را نیز گرفت در همان جا که فیلم شب‌بخیر فرمانده بعد از اکران موردتشویق ده دقیقه‌ای مخاطبان قرار گرفت به یاد حسین علم الهدی افتادم و به ایشان گفتم حالا که به عهدت وفا کردی من هم به قولم عمل می‌کنم.

 

 

من شخصا بنا به تجربیات جنگی زمانی به منطقه رفتم که عملیات بیت‌المقدس انجام شده بود و مناطق آزاد شده بودند و پیکر شهدای ما در حال کشف و شناسایی بود ولی وقتی که از مناطق آزاد شده عبور می‌کردم حسی کاملا گنگ به من دست می‌داد مثل فیلم «آوای وحش» زمانی که سگ در کنار آتش می‌نشست و آواهای در کوهستان می‌شنید و به سوی آنها حرکت می‌کرد که متوجه شد آواها همین صدای گرگ‌ها بوده است که باعث می‌شد سگ این فضای امن را رها کرده و به کوه، تاریکی و برف‌ها و به سمت همان صداها می‌رفت که در آخر متوجه شد آواها همان‌صدای گرگ‌ها بود و این سگ از نژاد همان‌ها بوده است و من نیز چنین حسی داشته‌ام و زمانی که در هر شرایطی قدم‌هایم به بیابان‌ها می‌رسید حس خاصی به من دست می‌داد و همیشه احساس می‌کرد که بخشی از وجود من در آنها گم شده است که وقتی فیلم «زیباتر از زندگی» را می‌ساختم احساس می‌کردم که صداهای همین بچه‌های جنگ و دفاع مقدس مرا به این سمت کشیده است و در نتیجه نسبت به کلیه فیلم‌ها فیلم «زیباتر از زندگی» فطری‌ترین و نزدیک‌ترین فیلم به خود من بوده است.

 

 

این فیلم از سال 87 و از درون خانواده حسین علم‌الهدی آغاز تا خاطرات چوپانان، بیابانگردان دشت هویزه، اسراء فرماندهانی مانند شمخانی، محسن رضایی، احمد غلام‌پور و صادق آهنگران که از دوستان حسین علم‌الهدی و فانوس راه و راهنمایی راه ما بودند و همچنین کتاب‌های که درباره شخصیت این شهید بزرگوار نوشته شده بود همه را مطالعه کردم که سه سال به طول انجامید و مقام معظم رهبری نیز از جمله افرادی بودند که در این عملیات حضور داشته و من نمی‌توانستم یک قدم از ماجراهای مستند را رها کنم و به دلمشغولی‌های خود برسم.

 

پس از سه سال کار تحقیق و پژوهش به این نتیجه رسیدم که فقط 45 روز از زندگی شهید علم‌الهدی را از زمان فرماندهی سپاه هویزه در سال 59 تا روز شهادتش را نمایش دهم.

 

 

این فیلم‌نامه می‌تواند بهترین مرجع تدریس فیلمنامه نویسی باشد به دلیل اینکه در 90 دقیقه فیلم تمام حرف‌ها بدون اینکه از خط داستان خارج شود بیان شده است.

 

در پایان فیلم و داستان متوجه می‌شویم که شهید علم‌الهدی فردی سیاسی، مفسر قرآن، انسان‌دوست، دارای تفکرات اخلاقی و انسانی، قدرت بخشش در زندگی، دوست‌داشتنی، متواضع بوده است که در فیلم مستطر و بدون هیچ فلش‌بکی وجود دارد.

 

من با این تفکر و فرض که مخاطب فیلم من جنگ را نمی‌شناسد و تا به حال مشخصات یک شهید دفاع مقدسی را نمی‌داند که همان مخاطب صفر است فیلم «زیباتر از زندگی» را ساختم.

 

 

در خصوص بعد بین المللی بودن باید بگویم هر فیلمی که انسانی باشد جهانی است انسان‌ها شاید از نظر زبانی، ظاهری، مکانی و جغرافیایی متفاوت بوده اما از نظر احساسات یکسان هستند و دارای مشترکات زیادی هستند.

 

زمانی که فیلم شب بخیر فرمانده را در جشنواره کارلو وی واری نمایش دادند خانمی نزد من آمد و گفت کاش شهید آوینی زنده بود و این فیلم را می‌دید و یا پسر دانشجویی که زبان انگلیسی را نمی‌دانست پس از نمایش فیلم دست من را گرفت و در روی قلبش گذاشت و با زبان بی‌زبانی به من فهماند که چگونه قلبش برای فیلم در حال تپیدن است و همه این افراد نه حزب‌اللهی نه ایرانی و نه افرادی بودند که انقلاب 57 را می‌شناختند.

 

برحسب درام درباره تابلوی سیب‌زمینی‌خوران ونگوگ اشعار مختلف شاعران، به دلیل اینکه دانشجویان دوران جنگ بودند نمایش داده شده است و دورانی شکوفایی سال‌های قبل از انقلاب اسلامی که همان سال 52 تا 57 بود را احساس کردم و طلایی‌ترین سال‌ها از نظر آزادی مبارزات، فشار بر مردم و ادبیات آن زمان همان سال‌ها بوده است.

 

 

در خط درماتیک، ماجراهای را انتخاب کردم که شخصیت این فیلم را شکل بدهد و از موضوعات تکراری پرهیز شد و برای اینکه وجوه مختلف شخصیتی این شهید بزرگوار را نمایش دهم به سراغ معرف‌های مانند تربیت نهج‌البلاغه‌ای و اخلاق‌های قرآنی ایشان رفتم.

 

من براساس شخصیت علم‌الهدی که زندان افتاده بود شکنجه شده و همچنین کفشی که مادر شهید شب عملیات برای او فرستاد که بسیار برای ما در فیلم درماتیک و نیز ارتباط با روستاییان، ارتشی‌ها، نظرات شخصی و ... را در نظر گرفتم و در پایان شخصیت علم‌الهدی را نمایش دادم.

 

 

از خانواده شهید علم الهدی برای بیان خصوصیات رفتاری ایشان استفاده شد و از لحاظ رفتاری و احساسی از احوالات شهید از آنها کمک گرفتیم و تمام فیلمنامه با نظر آنها نوشته شده است.

 

 

در مورد انتخاب بازیگر برای نقش ایشان باید بگویم از مدت‌زمان سه سالی که کار فیلمنامه نویسی طول کشید دو سال آن را به دنبال چهره‌ای بودم که به شهید نزدیک باشد.

 

به نظر من انتخاب درست بخشی از فیلمنامه، موسیقی و دیالوگ فیلم است که متأسفانه هیچ شخصیتی را به غیر از برادرزاده شهید پیدا نکردیم و به دلیل جوانی این فرد نتوانستیم از ایشان استفاده کنیم.

 

 پس از آن جناب آهنگران کلیپی را به ما نشان داد که بسیار شبیه به علم الهدی بود که ما به سراغ آن فرد رفتیم که متأسفانه از این فرد هم نتوانستیم برای این نقش استفاده کنیم.

 

زمانی که فیلمنامه به حامد کمیلی داده شد بسیار گریه کرد و در اولین جمله گفت در فیلمنامه نمی‌توانم چیزی به آن اضافه کنم و شما باید به من کمک کنید تا این نقش شکل بگیرد و زمانی که به صحنه فیلمسازی آمد گفت: ملاحظه مرا نکنید و هر کاری که لازم است انجام دهید تا من با شخصیت علم‌الهدی نزدیک‌تر شوم و همچنین خواهش کرد که پلان شهادت را در مرحله آخر فیلمبرداری انجام دهیم زیرا معتقد بود بعد از آن صحنه دیگر توانایی بازی‌ را ندارد.

 

 

علت اینکه فلیم را در سکوت رسانه ای تهیه شد این بود که من به عنوان تولید کننده فیلم موافق هستم که به صورت چراغ خاموش حرکت کرده‌ایم و فیلم تولید شد و زمانی که من فیلمی را آْغاز می‌کنم همانند بچه‌ای کوچک که احساس بی‌قراری می‌کند بی‌تاب هستم و دلم می‌خواهد که فریاد بزنم که در حال انجام چنین کاری هستم اما به دلایلی این امر صورت نگرفت.

 

 

درخصوص مشکلات ساخت فیلم‌های ژانر دفاع مقدسی باید بگویم به انگیزه آدم در ساخت فیلم بستگی دارد اگر انگیزه افراد قوی باشد هیچ مشکلی نخواهد بود و در این فیلم افرادی از ما حمایت کردند که ما هیچ مشکلی نداشتیم.

 

 

در خصوص خاطره در زمان ساخت فیلم چیزی که یادم می آید این است که در سکانسی که حسین علم‌الهدی دلش گرفته و همه چیز در حال خداحافظی است در فیلمنامه آورده‌ایم که همه چیز آرام است و نسیم می‌ورزد و ... که قرار شد این صحنه را غروب فیلمبرداری کنیم.

 

در آن لحظه آفتاب بسیار گرم می‌تابید و همه عوامل فیلم نیز خود را به محلی که در آن درختی زیبا قرار داشت رساندند که در آن لحظه آسمان ابری، رعدوبرقی و بارانی شد و آدم بهشت را با چشمان خود می‌دید و اتفاقات خاص و حس عجیبی به وجود آمد و پس از آن آفتاب بسیار روشن و با گرمای بسیار شکل گرفت و حامد کمیلی گفت در آن لحظه فهمیدم که نقش فرد مهمی را ایفا کرده‌ام.

 

اگر شهید حسین علم الهدی روی یک نفر تأثیر گذاشته باشد حامد کمیلی بوده است.

 

دردناک‌ترین خاطره‌ای که هیچ‌گاه را بیان نکرده‌ام این است که زمانی تانک‌ها در بیابان در حال حرکت بوده و بوته‌ها را خرد می‌کردند مارهای افعی و خطرناک بسیاری را تکه‌تکه می‌کرد و از این نظر بسیار ناراحت شدم و از جهت دیگر ناراحتی من این بود که رزمندگان ما در میان همین بوته‌ها بودند، می‌خوابیدند و استراحت می‌کردند.

 

زمانی که گلوله‌های یک تانک که عمل نکرده بود را می‌خواستیم منفجر کنیم پس از پناه گرفتن و مراقب بودن جمع خود آن‌قدر صدای وحشتناکی داشت که ترکش‌های گداخته آن علف‌ها را می‌سوزاند وزمین و زمان را می‌لرزاند و من به این فکر می‌کردم که جوانان ما چگونه و با چه قدرتی جلوی این گلوله‌ها قرار می‌گرفتند.

 

 

بزرگ‌ترین دعای ما در این روزها این است که نقش حامد کمیلی در جشنواره فجر به خوبی دیده شود و به نظر من نقطه عطفی در انتخاب نقش‌های آقای کمیلی به وجود آمده است و احساس می‌کنم که حسین علم الهدی می‌تواند در مسیر زندگی و تفکر این بازیگر نقش اساسی داشته باشد.

 

همان‌طور که در فیلم از زبان حسین نمایش داده‌ایم که ما بدون چشم‌داشت به تکلیفمان عمل می کنیم و به نتیجه کاری نداریم.

 

با وجود اینکه جشنواره فیلم فجر جشن انقلاب و آبروی کشور ایران است نتیجه آن مهم نیست زیرا بسیاری از عوامل در آن دخالت دارند و نمی توان در مورد آن قضاوت کرد ولی امیدوارم بازی حامد کمیلی به خوبی دیده شود و فیلمنامه این داستان می‌تواند راهگشای باشد که چگونه می‌توان از زمان حال بدون هیچ فلش‌بکی حرف زد.

 

فیلم جدیدم داستان بسیار قشنگی دارد که بخشی از خاطرات خودم است که دخل و تصرفی در آن شده شخصیت محور و در ژانر دفاع مقدس تهیه شده است.

 

 

سیدزاده: اتفاق میمونی که در ساخت فیلم زیباتر از زندگی افتاد این بود که پس از فیلم شب‌بخیر فرمانده از شدت گرما من و خانم شاه‌حسینی به مزار شهدای هویزه می‌رفتیم و بعد از نماز دیدیم که خانم شاه حسینی حالت عجیبی دارد و از ایشان جویا شدم که ایشان گفتند که از شهدا خواستم که اگر فیلم شب بخیر فرمانده فیلم آبرومندی شد برایشان یک کار جدید تولید کنم.

 

پس از نمایش فیلم پنالتی در سالن آزادی جناب حسنی که آن زمان در بنیاد حفظ آثار و ارزش‌های دفاع مقدس بود از من پرسیدند کار جدید شما چیست که من جواب دادم خانم شاه‌حسینی براساس عهدی با شهدا فیلمی با موضوع شهید علم‌الهدی خواهد ساخت که به من توضیح دادند که ما کمک می‌کنیم تا این فیلم ساخته شود زیرا احساس می‌شود شما نباید از حرکت بایستید و ما باید از شما حمایت کنیم تا به سمت جلو حرکت کنید و همچنین جناب حسنی پس از ورود به سازمان سینمایی اوج به سراغ ما آمد از ما حمایت کرده و این فیلم شکل گرفت.

 

از نظر امکانات ارتش در حد بضاعت به ما کمک کرد و معاونت فرهنگی و هنری ارتش و بخش سینمایی ما را به خوبی همراهی کردند و به بسیاری از امکانات و ادوات از جمله جابه‌جایی تانک سپاه از ما حمایت کرد.