به گزارش گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، امیرحسین شریفی گفت: در این سه دهه ای که مشغول ساخت فیلم سینمایی هستم، سعی ام بر این بوده تا فیلم هایی بسازم که ماندگار باشد، بر همین اساس از ابتدا بر روی مسئله کیفی گرایی تاکید بسیاری داشتم و سعی کردم فیلم هایی تولید کنم که از نظر کیفی گرایی دچار مشکل نشود؛ زیرا فیلم هایی که به سمت سطحی نگری می رود ماندگار نیستند ضمن اینکه مخاطبان ما باهوش شده اند و این فیلم ها را پس می زنند.
تهیه کننده سریال «شب دهم» با بیان اینکه در این یک دهه فیلم های بی ارزشی آمد و مردم استقبال کردند و بلافاصله تحت تاثیر قرار گرفتند و پس زدند، افزود: بنابراین باید توجه داشته باشیم تا کار خوبی تحویل مردم بدهیم که قصه داشته باشد تا به واسطه اینکار بینندگان را با سینما آشتی دهیم؛ زیرا اگر فیلم از نظر کیفی خوب نباشد به هیچ عنوان بیننده برای دیدن آن به سینما نمی رود و این اتفاق تا به امروز رخ داده و اثرگذاری فیلم ها بسیار زیاد شده است.
وی با بیان اینکه جشنواره جایگاهی است که همه فیلمسازها فیلم هایشان را برای دیده شدن به آنجا می آورند تا ارزیابی شود و رقابتی بین فیلمسازان بوجود می آورد، بیان داشت: افراد سعی می کنند کارهای خوبی ارائه دهند، اما نکته ای که جشنواره باید به آن توجه داشته باشد این است که به کارهای ارزشمند بها دهد و آنها را در بخش مسابقه قرار دهد تا باهم به رقابت بپردازند؛ زیرا اگر همه فیلم ها در بخش های مختلف به خصوص مسابقه راه پیدا کنند مشکل اکران را بوجود می آورد ضمن اینکه اینکار توقعاتی برای فیلمسازها بوجود می آورد که فیلم ما در جشنواره بوده است پس چرا حالا اکران نمی شود.
تهیه کننده فیلم «اشک سرما» با بیان اینکه بزرگترین لطمه ای که به سینمای ایران وارد شده است، بحث فیلمنامه و قصه فیلم ها می باشد، یادآور شد: متاسفانه ما از کمبود فیلمنامه نویس خوب رنج می بریم و این امر باعث می شود ریشه فیلم با یک قصه بد شروع شود و در طول کار می خواهند قصه را درست کنند که بدتر می شود، بنابراین اگر می خواهیم سینمای بالنده ای داشته باشیم تا فیلم هایی که در جشنواره شرکت می کنند بتواند بعد از جشنواره هم اکران شوند باید بر روی بخش فیلمنامه دقت بیشتری داشته باشند و قصه هایی ارزشمند برای کار انتخاب کنیم.
شریفی در مورد سیمرغ های جشنواره نیز تصریح کرد: با سیاست هایی که جشنواره پیش گرفته و شناختی که ما از عباسیان داریم که خارج از باندبازی حرکت می کند، می تواند سیمرغ ها را کم کند و سطح ارزشی جایزه ها را بالا ببرد و فیلم هایی که استحقاق جایزه گرفتن دارند این جوایز تعلق گیرد که این امر در رشد و رونق سینمای ایران می تواند بسیار اثرگذار باشد.