در نشست «آیینه‌های روبرو» عنوان شد؛
به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، رضا امیرخانی عصر امروز در چهارمین نشست ادبی «آیینه‌های روبه‌رو» که در حوزه هنری برگزار شد گفت: به نظر بنده این جلسات ادبی شبیه به مجلس ختم است و بنده در این جلسه به عنوان متوفی حاضر هستم.
وی اظهار داشت: بنده به نظر آقای حسینی که به نوعی نگاه شاعرانه دارند احترام می گذارم.
این نویسنده کشورمان با ذکر خاطره‌ای گفت: برای رمان قیدار به دنبال نام می‌گشتم و قرار بود برای سفری به زنجان بروم. در مسیر منتهی به میدان آزادی با راننده ماشین بر سر گران بودن کرایه بحث می‌کردم.
وی در همین زمینه ادامه داد: زمانی که پلیس به علت سرعت زیاد تعقیب‌مان کرد راننده خودرو برای فرار از دست پلیس به زیرگذر سیلابی که در جاده بود رفت که این مسیر به شهری به اسم قیدار می‌رسید و همین امر باعث شد که من نام قیدار را برای آخرین اثرم انتخاب کنم.
امیرخانی اضافه کرد: عالم باعث می‌شود که اثر راه خودش را پیدا کند و در آن مسیر سیر تکاملی خود را طی کند.
وی با بیان اینکه اگر نویسنده قصدی داشته باشد که صفتی را برای اثرش انتخاب کند موفق نمی‌شود اضافه کرد: انتخاب کردن صفت برای هر اثر به نتیجه آن اثر باز می گردد.
این نویسنده کشورمان در پایان خاطر نشان کرد: تفاوت این جلسه با سایر جلسات ادبی این است که این جلسه تنها یک منتقد دارد و در جلساتی که چند منتقد هم حضور دارند باز یک حرف زده می‌شود؛ در واقع این جلسه نگاه شخصی داشت و متعلق به یک منتقد بود و این تفاوت را باید تقدیر کرد.
ارسال نظرات