گروه بین الملل «خبرگزاری دانشجو»؛ بسیاری از تحلیلگران معتقدند که سفر آقای احمدی نژاد به مصر در شرایط کنونی می تواند دستاورد مثیتی برای دو کشور ایران و مصر بدنبال داشته باشد.
رابطه میان مصر و ایران از زمان روی کارآمدن محمد مرسی از جریان اخوان المسلمین چندان طبق پیش بینی های انجام گرفته در خصوص احیای رابطه تهران و قاهره پس از قریب به سه دهه پیش نرفته است.
همراهی محمد مرسی با مخالفان بشار اسد در سوریه و سخنانی که وی در سفر دو ساعته به ایران در خصوص حمایت از مخالفان دولت مرکزی در سوریه بر زبان راند نشان داد که رئیس جمهور تازه مصر هم رابطه با اعراب را ترجیح می دهد.
این در حالی است که برخی از تحلیل گران دلیل استقبال مرسی از همتای ایرانی خود را تحت فشار قرار دادن اعراب مخالف قدرت گیری تهران در منطقه مانند عربستان سعودی، دانستند. و روابط دیپلماتیک بین تهران و قاهره از زمان پیروزی انقلاب اسلامی به مدت 34 سال قطع شده بود، اما سرنگونی رژیم حسنی مبارک رییس جمهوری پیشین مصر، به دنبال انقلاب دو سال پیش مردم این کشور بار دیگر زمینه نزدیکی دو کشور را فراهم ساخت.
این در حالی است که طی این سال ها، دو ملت همواره در بسیاری از موارد مانند مخالفت با هر اقدام رژیم صهیونیستی در منطقه با اتخاذ مواضعی مشابه کنار یکدیگر ایستاده بودند.
حتی وجود برخی روایات درباره انتقال سر مبارک امام حسین (ع) به مصر و نیز وفات حضرت زینب (س) در این کشور، علاقه و توجه شیعیان جهان را به دو مکان مقدس راس الحسین و زینبیه در قاهره و دیگر نقاط تاریخی- مذهبی مصر جلب کرده است.
از سوی دیگر، دوستی دو کشور بزرگ شیعه و سنی جهان اسلام به نوعی نشانه وحدت میان این دو گروه است که جهان غرب برای جدایی افکنی و تفرقه پراکنی میان آنها برنامه ریزی های گسترده ای کرده است به طوری که حتی دکتر احمد الطیب شیخ الازهر (بزرگ ترین مرکز دینی- فکری مصر)، در دیدار اخیر خود با احمدی نژاد بر این امر تاکید کرد.
با این وجود بسیاری از تحلیلگران معتقدند که این سفر نمی تواند دستاورد مهمی برای دو کشور ایران و مصر بدنبال داشنه باشد، چرا که از طرفی این نخستین سفر عالی رتبه ترین مقام اجرایی ایران به مصر پس از انقلاب اسلامی در بهمن 57 و قطع روابط سیاسی دو کشور بوده است و می بایست در زمان مناسبتری صورت می گرفت.
خصوصا این که هر دو رئیس جمهور در حال حاضر در موقعیت استواری قرار ندارند. آقای مرسی در هفته های گذشته شاهد اعتراضات علیهش در کشور بوده است و آقای احمدی نژآد هم در ماههای آخر ریاست جمهوری خود با مشکلات زیادی روبروست که نمونه آن را در استیضاح وزیر کار و بازداشت آقای مرتضوی می توان دید.
تحلیلگران معتقدند که مصر همواره خود را رهبر دنیای عرب دانسته است. این مسئله خصوصا از زمان جمال عبدالناصر به این سو بیشتر مطرح شده است و تا مدتی هم این رهبری به صورت واقعی وجود داشته است.
بعد از امضای قرارداد کمپ دیوید با اسرائیل این رهبریت افت کرد ولی مرسی می خواهد این رهبری را احیا کند. لذا روی مسئله رهبری مصر بر دنیای عرب و حتی جهان اسلام و خلافت اسلامی در مصر و الازهر کار شده است. آنها می خواهند مصر را در راس هرم عربیت و اسلامیت برسانند لذا با این رویکرد می توانیم ببینیم که اختلافات زیادی از نظر مذهبی بین ایران و مصر وجود دارد.
کارشناسان مسائل خارجی ایران معتقدند که دلیل این سفر احمدی نزاد به قاهره این است که وی می خواهد نشان دهد که قفل بسته روابط ایران و مصر را گشوده است چرا که در سیاست خارجی دولت آقای احمدی نژاد ایران دچار نوعی انزوا بوده است و وی کمتر به سفرهای دوجانبه اقدام میکرد، لذا از چنین فرصت هایی برای انجام سفرهای خارجی استفاده می کند تا نشان دهد که روابط خارجی پویایی دارد و ایران را منزوی نکرده است.
اما درباره محمد مرسی برخی ناظران مصری در خصوص اینکه مرسی سیاستمداری زبده نباشد ابراز نگرانی می کنند و این نگرانی با ورود احمدی نژاد به مصر تشدید شده است. به گمان آنها میزبانی مرسی از احمدی نژاد سرمایه سیاسی رئیس جمهور مصر را به چالش می کشد و این در شرایطی است که وی در حال حاضر سرمایه سیاسی قابل توجهی در اختیار ندارد که بتواند آن را هزینه کند.
با گذشته دو هفته از آغاز درگیری های دوباره در مصر، مرسی همچنان نتوانسته بر شکاف ها غلبه کند و بی اعتمادی عمومی و نافرمانی تهدیدی برای اقتصاد و تجربه های دمکراتیک ناشی از انقلاب اخیر به شمار می رود.
از زمان روی کار آمدن مرسی در اواسط تابستان، کشور دچار دودستگی سیاسی شده و برخی اقدامات رئیس جمهور تازه کار نیز به عمیق تر شدن اختلافات دامن زده است.
ارسال نظرات