«دوباره با هم»؛ 101 راه برای توهین به شعور مخاطب!

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ زن و شوهری جوان به نام مریم و سعید با حداقل امکانات و درآمد، هشت ماه اول زندگی را با سختی و بدون داشتن پشتوانه مالی می گذرانند. قرار است سعید در شرکت معتبری استخدام شود که در بدو ورود استخدام مشکلاتی برایش بوجود می آید و...

نظر یکی از مخاطبان عادی سینما درباره این فیلم برایم جالب بود که می گفت، «دوباره با هم» یکی از بدترین فیلم هایی بود که در یک سال اخیر دیدم؛ فیلمی بود که نه فیلمنامه دارد، نه درام، نه بازی های خوب، نه منطق روایی و نه حتی دیالوگ‌های درست و همه چیزش با چیدمانی بد است و به فجیح‌ترین شکل ممکن به خورد مخاطب داده می‌شود، این فیلم را حتی نمی توان جزو فیلم هایی دانست که برای فروش خوب و کشاندن مخاطب به سینما ساخته شده است؛ چون این قدر فیلمنامه بد و داستان ضعیفی دارد که قدرت کشاندن مخاطب به سینما را هم ندارد؛ به اینها ریتم کند و خسته کننده آن را که اضافه کنید، ضعف فیلم تکمیل می شود.

نیمه اول فیلم را می توان نیمه بهتر فیلم دانست، اما در این قسمت  موارد عجیب نیز مطرح می شود که مهمترین آنها اینکه بعد از صحنه زبان ریختن های مریم و التماس های سعید در دفتر کار مدیر و بیان وضع بد مالی زوج، در صحنه ای منزل سعید و مریم را شاهدیم که هیچ شباهتی به منزل کسانی که با وضع بد مالی روبرو هستند، ندارد یا وقتی که سعید و مریم از شرکت بیرون می روند و سحر قریشی (مریم) در حال دیالوگ گفتن است، ناگهان فیلم کات می خورد و به سکانس بعد می رود. به نظر من فیلم سرشار از ضعف در ساخت و فیلمنامه و همه چیز می باشد و با پایان عجیب و غریبی که برای  فیلم در نظر گرفته اند یک جورهایی به شعور مخاطبان توهین شده است.

حکایت فیلم‌هایی همچون «دوباره با هم» این است که متأسفانه بعضی از دوستان فیلمساز با تولیدات نازلشان حتی مخاطبان عادی  را از سینما رفتن و فیلم دیدن دور می کنند؛ به امید بازگشت سینمای ایران به روزهای طلایی خود.

بله سخن این مخاطب عادی سینمای ایران کاملاً درست است؛ فیلم دوباره با هم یک توهین تمام عیار به شعور مخاطب است.

فیلمی کشدار و زمخت و بی منطق و باسمه ای که تنها و تنها به منظور «تولید» ساخته شده و نه احتمالاً «عرضه» به مخاطب و یا خدایی نکرده گام گذاشتن در عرصه ارتقای دانش سینمایی بیننده!

این فیلم نه منطق روایی دارد، نه فیلمنامه قابل دفاع، نه بازی های درست و نه... اما پر است از گاف های گل درشت و حیرت آور؛ از خانه مجلل دو جوان فقیر گرفته تا روابط من درآوردی بی منطق و ابتر و الکن.

فیلم، کشدار و بدریتم است و نه گره افکنی و گره گشایی اش درست است و نه نقطه عطفش بجا و سینمایی؛ درام هم در این فیلم بی معناست و سبک و باسمه ای.

اصلاً درامی در کار نیست. ورژن نخ نما و دمده ای از کپی های دست چندم سینمای ایران از نمونه های نازل خارجی!

فکرش را بکنید با این روند چه چیزی از آب درخواهد آمد؛ فیلم اول یک کارگردان کارنابلد!

برگردیم به همان حرف قبلی و اصلی مان: فیلم «دوباره با هم» یک توهین تمام عیار به شعور مخاطب است.

فیلمی کشدار و زمخت و بی منطق و باسمه ای که تنها و تنها به منظور «تولید» ساخته شده و نه احتمالاً «عرضه» به مخاطب و یا خدایی نکرده گام گذاشتن در عرصه ارتقای دانش سینمایی بیننده!

«دوباره با هم»
نویسنده و تهیه کننده: جمشید حیدری
مشاور فیلمنامه: محمد هادی کریمی
مدیر فیلمبرداری: امیر کریمی
تدوین: روزبه حیدری
موسیقی: باربد بیات
طراح گریم: مسعود ولدبیگی
پخش: موسسه سینمایی راه عرفان
سرمایه گذاران: کمال عزیزی، منصوری، روزبه حیدری
بازیگران: حمید فرخ نژاد، سحر قریشی، امیرحسین آرمان، مانی کسراییان، مریم خدابنده، نسرین نکیسا، نفیسه زارع، احمد کاظمی و با معرفی شراره مولا و ماهان عبدی