گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ حاج حیدر رحیم پور ازغدی نامه‌‌ای به رئیس جمهور آینده نوشت و دغدغه‌های خود را درباره دولت آینده بیان کرد، متن این نامه به شرح زیر است:
آقای رئیس جمهور
فقیهان گویند اگر پاکیزه‌ترین و حلال‌ترین غذاها را در ظرف نجسی بریزند، غذا نجس و خوردنش حرام می‌گردد و پزشکان گویند اگر شفابخش‌ترین داروها را در ظرف مسمومی بریزند، داروی شفابخش آدم می‌کشد. و من بارها نوشته‌ام: اگر در این ساختار اجراء و با این ادارات حتی خامنه‌‌ای فقیهِ انقلابی مکتب شناس هم اجراء را به عهده بگیرند به تمدنی که غدیر می‌طلبید نمی‌رسند.
تاریخ اسلام ادعای مرا گواهی می‌دهد که پس از تبدیل آیین ولایت به خلافت با آن همه پاکی شیخین در اجراء و آن همه فتوحات اسلامی هنوز بیش از سی سال از رحلت پیامبر نگذشته بود و ساختاری پا نگرفته بود که به آسانی بییرون کشیدن انگشتری از انگشت، چهارمین خلیفه منتصبِ پیامبر و منتخب مردم و امت را معزول و برای همیشه خلافت را تبدیل به سلطنت کردند و با به انگشت کشیدن انگشتری دیگر اعرابی را بر تخت سلطنت و به جای خلفای راشدین نشاندند. اعرابی را که قرآن آنان را «اشد کفراً و نفاقاً» می‌شناساند و شما کفر و نفاق فرزندانشان را امروز با مسلمانان به آشکارا می‌بینید.
دیروز هند بانوی ابوسفیان (نماینده صهیونیزم روز)، حمزه پاسدار اسلام را با به کار گیری تروریستی می‌کشد و قلب او را از سینه بیرون و به دندان می‌کشد و امروز فرزندان آنها با قلب سرباز مرزبان اسلام این کار را می‌کند و خاخام‌های وهابی آخوند نما، چنین جنایتی را عبادت و پاداش جانی را بهشت می‌دانند! همه این مصائب را ساختار تمدن و مدیریت وارداتی پدید آورده است که سوغات مدیریت وهابیان و ساختار تمدنی است که غرب برای آنها آفریده است. همه مسلمانان را تکفیر کنید و آنان را بکشید و به کفار «مؤلفه القلوب» بدهید تا دوستان شما باشند. از این سو شما دیدید که با اجراء یک حکم الهی یعنی «پذیرش از اعلم و اتقای امت» ملت ایران در لحظه چه تمدنی را در جهان آفرید.
به جان سخن پردازم تا کشورهای اسلامی به فرمان غدیر، اعلم و اتقای امت را به امیری برنگزینند هر چه بیشتر خون نثار کنند گرفتاری‌هایشان بیشتر گردد. نیروی اجرائی ایران هم هرچند دموکراتیک‌تر گردد، با ساختار اداری و اجرائی که داریم توان آفرینش «حماسه اقتصادی» را ندارد. آری این قبول که ملت ما با پذیرش فرمان غدیر در گزینش رهبر به جایی رسیده‌اند که حفظ مرزهای کشور و حماسه‌سازی‌های سیاست‌شان جاودان گردیده، لیکن با این ادارات که اروپایی‌ها در دوران قجرها و پهلوی اول برایمان ساخته‌اند و آمریکایی‌ها در دوران پهلوی دوم بدان پرداخته‌اند، تجربه‌های 33 ساله نشان می‌دهند که ملت ما اگر هم جان را فدا کنند تا ساختار اجراء دگرگون نشود همیشه رنج از ما گنج از دشمنان ماست. زیرا که داروی شفابخشی که در ظرف مسموم ریخته شود آدم کش گردد. مگر خانه‌سازی دولت برای مردم کم خدمتی بود؟ پس چرا ساختن خانه‌ها که به اتمام رسید قیمت خانه‌های شهر دو برابر و اجاره بها سه برابر شد؟! زیرا که ادارات به گونه‌ای طرح را در مشهد ما اجراء کردند که فاصله خوابگاه تا محل کار فرسنگ‌ها باشد و مردم عطاء خانه‌سازها را به لقاء خانه‌ها ببخشند و به خانه‌های شهری برگردند!
آری عزیزان تا ساختار ادارات‌مان و اجراء احکام غدیری نگردد هر چند که بکوشیم و فداکاری کنیم زحمت کار با امت باشد و راحت و نعمت با گردانندگان وال استریت. و سوگند به خدا که با این ساختار اداری هر چند که بکوشیم به مدینه فاضله نرسیم زیرا مدینه فاضله را فلسفه بشری ساخته است و تمدن غدیری سخن دیگری گوید و راه دیگری را نشان دهد. از این رو من به کسی رأی می‌دهم که آغازین حرکتش دگرگونی ساختار اجراء و اصلاح ادارات باشد و از دو قوه دیگر تقاضا دارم که رئیس جمهور آینده را در انجام این مهمِ حیاتی یاری فرمایند.
و چنانچه پیشتر نوشته‌ام رئیس جمهور آینده برای مچ‌گیری کارشکنان در ادارات در رشته تولید، می‌تواند در نخستین روز مدیریت اداره‌ای را در جوار خود بیافریند که هر کس به رشته تولید همت گمارد چون کشورهای پیشرفته تقاضا و همه امکانات خود را به آن اداره گزارش دهد و آن اداره دلیل موافقت و مخالفت ادارات زیر مجموعه را بررسی کند تا ادارات نتوانند با تأسیس کارخانه‌ای به بهاء اندکی به مدت هشت سال مخالفت کنند و در این مدت 560 میلیون دلار از آن تولید به ایران صادر شود و حکومت به مهندسان بیکار گشته‌ی آن رشته، بیمه بیکاری مرحمت فرماید و آنگاه که مدیریت‌ها هم خواستار تولید آن کارخانه شوند، خارجیان به آنها بگویند بیهوده و بیش از این خودآزاری نکنید، زیرا ما در ادارات عواملی داریم و در مقامات دوستانی که به شما اجازه رقابت با ما را نمی‌دهند.
فقط رئیس جمهوری توان ایجاد تمدن غدیری را دارد که در لحظه انتخاب به تجدید ساختار ادارات و شیوه‌های اجراء بپردازد و ما به چنین رئیس جمهوری رأی خواهیم داد.
ولا حول و لا قوه الا بالله