به گزارش خبرنگار بین الملل «خبرگزاری دانشجو» و به نقل از العالم، خالد بن فرحان عبدالعزیز، از شاهزاده های سعودی، جدایی خود را از رژیم آل سعود اعلام کرد.
این شاهزاده سعودی طی بیانیه ای با اعلام جدایی از آل سعود از دیگر شاهزاده های سعودی که با وی موافق بوده اما ساکت هستند، خواسته است سکوت خود را بشکنند.
وی با بیان رنج هایی که خانواده اش در عربستان متحمل شده اند، تاکید کرد که همین رنج ها باعث شد تا طعم ظلم را مانند دیگر برادرانش در عربستان بچشد و یکی از آنان شود.
وی همچنین با اشاره به اینکه او و خانواده اش در تعامل با صاحبان قدرت در عربستان تجربه تلخی داشته است، از افشاگری های آینده خود خبر داد.
شاهزاده خالد اعلام کرده است که در شبکه مجازی توییتر با نام کاربری «مجتهد» و «سعدالفقیه» و در شبکه ماهواره ای «اصلاح» این افشاگری ها را منتشر خواهد کرد.
وی همچنین در بیانیه خود آورده است:
خداوند را سپاس می گویم که از طریق تجربه شخصی دشوار و ناگوار در تعامل با نظام حاکم در عربستان، چشم بصیرت مرا گشود و باعث شد تا طعم ظلم را از زمان کودکی تاکنون بچشم تا آنچه را که بسیاری از هموطنانم تحمل می نمایند تجربه کنم. به همین دلیل به میزان گسترش انواع ظلم و ستم، تضییع حقوق شهروندان، محدود کردن آزادی ها، تحقیق دستگاه قضایی و به بازی گرفتن دین و سایر اقدامات غیر انسانی از جمله نادیده گرفتن احکام اسلامی، قوانین و پیمان های بین المللی درباره حقوق بشر و آزادی های عمومی و غیره، پی بردم.
این تجربه دشوار که دیگر نمی توان آن را شخصی توصیف کرد، مرا به نتیجه گیری هایی رهنمون کرد که از نظر شرعی و ادبی وظیفه خودم می دانم با هدف انجام وظیفه و بیان حقیقت، آنها را اعلام و تبیین نمایم.
نخست: با افتخار، انشقاق و جدایی خودم از خاندان حاکم آل سعود در عربستان را اعلام می کنم. زیرا این نظام در عربستان به احکام خداوند یا حتی قوانین وضع شده پایبند نیست و سیاست ها، تصمیمات و اقداماتش کاملا براساس اراده و خواست شخصی حکام است و همه آنچه درباره احترام به احکام شرعی و قوانین در عربستان اعلام می شود کاملا جنبه صوری دارد تا به دروغ چنین القا نماید که نظام به احکام اسلامی پایبند است.
دوم: کسانی که در عربستان قدرت را در اختیار دارند، گمان می کنند که سرزمین و ملت این کشور ملک آبا و اجدادی شان است. این در حالی است که چنین ادعایی کاملا خیالی و برخاسته از اعتقادات، تصورات و باورهای توهم گونه است.
سوم: حاکمان کنونی عربستان، همچنانکه با پیشنهادهای ارائه شده از سوی شخصیت های میهن پرست و دارای جایگاه و احترام و محبوب در میان مردم درباره تغییر و اصلاح مخالفت کرده و با خشونت و سرکوب با آن تعامل کرده اند؛ آنان با اینگونه پیشنهادها در داخل خاندان حاکم نیز مخالفت کرده و برخی از این پیشنهادها را با تنگ نظری و سوء نیت رد کرده و با برخی دیگر از این طرح ها با خشونت و سرکوب تعامل کردند.
چهارم: مشکلاتی که عربستان با آن مواجه است موقت یا سطحی نیستند. و این مشکلات فقط به میزان بیکاری، پایین بودن سطح دستمزدها، توزیع ناعادلانه ثروت، امکانات و خدمات و ... محدود نمی شود. بلکه این مشکلات عمیق و حقیقی هستند که به فساد سیاسی، مالی و سوء استفاده از قدرت و نگاه امنیتی به اداره جامعه، اطاعت دستگاه قضایی و مجلس شورا از قوه مجریه مرتبط می شود؛ این امر باعث برباد رفتن آرزوها و امیدهای مردم و سوء استفاده از قدرت در راستای منافع گروه اندکی می شود. تجربه های پیشین نشان دهنده آن است که حل این مشکلات جز از طریق تغییرات ریشه ای و فراگیر ممکن نیست.
پنجم: کسانی که امروزه قدرت را در اختیار دارند، به طور عمدی وضعیت ناگواری را که کشور با آن مواجه است و فریادهای ملت ستم دیده آن را نادیده می گیرند. آنها به چیزی جز منافع شخصی شان توجهی نمی کنند و هیچ گونه اهمیتی برای منافع کشور، ملت یا حتی امنیت ملی قائل نیستند.
ششم: همه انتقاداتی که طرفداران اصلاح امور در عربستان درباره وضعیت سیاسی، اقتصادی، قضایی، اجتماعی، خدماتی، امنیتی و سوء استفاده از دین مطرح می کنند کاملا صحیح و معتبر است و بلکه حتی وضعیت بسیار وخیم تر از آن است که در این انتقادها مطرح می شود.
هفتم: با توجه به شناخت کاملی که از حاکمان کنونی عربستان دارم تأکید می کنم که غرور، چشم بصیرت آنها را کور کرده است. به طوری که به نصیحت ها یا نامه نگاری ها و درخواست هایی که از آنها می شود پاسخ نمی دهند. بلکه آنها در داخل کشور مردم را سرکوب می کنند و در خارج از کشور نیز با امتیاز دادن، مانع مطرح شدن مسائلی مانند حقوق بشر یا حمایت از آزادی ها می شوند. به طوری که جز از طریق اهرم های فشار سیاسی، رسانه ای و مردمی نمی توان هیچ گونه تغییری به وجود آورد و در تغییرات فقط باید بر تلاش های مردم در داخل کشور تأکید کرد و بدان امیدوار بود.
ارسال نظرات