مراسم اختتامیه نمایشگاه قرآن برگزار شد

به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، مراسم اختتامیه بیست و یکمین نمایشگاه بین المللی قرآن کریم با حضور حسینی، وزیر ارشاد؛ محمدی، معاون قرآن و عترت وزیر ارشاد؛ لاله افتخاری، رئیس فراکسیون قرآن و عترت مجلس و جمعی از مسئولان لشکری و کشوری و همچنین مهمانانی از خارج از کشور در سالن اصلی شبستان مصلای امام خمینی (ره) برگزار شد.

متن سخنان «سیدمحمدحسینی»، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مراسم اختتامیه بیست و یکمین نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

«هذا بَلاغٌ لِلنّاسِ وَ لِیُنذَروا بِه وَ لِیَعلَموا اَنَّما هُوَ اِلهٌ واحِدٌ وَ لِیَذَّکَّرَ اُولُوالاَلبابِ»

این قرآن پیام و ابلاغی برای عموم مردم است؛ تا همه به وسیله آن انذار شوند و بدانند او خدای یکتاست؛ و تا صاحبان مغز و اندیشه پند گیرند. وزیر ارشاد در ادامه شعری در مجد و عظمت قرآن خواند:

تو عنایـــت خدایی تو پیــــام کبــــریایی/ همه درد را دوایی، تو شــــــهادت شـــــفایی

تو انیس قلب مؤمن، تو به مضطری مهیمن/ تو گواه اجر محســــــن، تو اجابت دعـــــایی

تو به لایضیع اجراً همه شوق کوشــش من/ ز تو شد مسیر روشـن، که تو راه و رهنــــمایی

تو بشارتی و انــــذار، تو مخافتی و زنهـــار/که تو بر من گرفتــــار، نهــــایت رجـــــایی

تو نه همــچو آفتــــابی که بکاهـی و بتابی/ تو تزاید خطابی، تو کمـــــال عقــــــل مایی

تو نه همچو ماهتابی که فقط به شــب بتابی/ نه سِنه نه نوم یابی، که به خفتـــگان صـلایی

تو به سینه‌ها قراری، تو به قلــــب‌ها بهاری/ تو به عقل‌ها ســـــواری، تو ودیعـــــه خدایی

تو بر اهل نصح ناصح، تو بر اهـل بیت مادح/ تو امید عبد صــــــالح که در اِرم گشــــــایی

همه انشراح صدری، همــــــه افتتاح قدری/ که بگویــــدت که اَدریِ؟! تو ورای درکهــایی

تو به ظاهــــرت انیقی، تو به باطنت عمیقی/ تو کلام آن رفیـــــــقی، تو عـــــزیز آشنایی

تو که حَبــــلُهُ المتینی، تو که وحیهُ الامینی/ تو ستون و اصــــــــل دینی، تو مُشَفَّع جزایی

تو عجائبت فـــراوان، به غـــرائبت نه پایان/ که به عترت و به قــــرآن، نبود جُوی جدایی

او در ادامه بیتی دیگر خواند با این مضمون که «یقین آدم صفی‌الله زمانی ساکن باغ ارم بوده است/ وزان پس در هبوطش همدم درد و الم بوده است» و ادامه داد: اگرچه بی‌گمان این است لیکن شک در این پیرایه بستن، بیش و کم بوده است. و شیخ‌الانبیاء نوح نبی، در نهصد و پنجاه سال از حق، برای مردمش می‌گفت و قومش برنمی‌تابید. آخر هم عذاب از آسمان قهر، جاری گشت و دنیا غرق دریا شد. و نوح و کشتی‌اش تنها نصیب اهل تقوی شد. مجازات پسر خشم خداوند و عدم بوده است.

اگرچه بی‌گمان این است لیکن شک در این نقل حوادث، بیش و کم بوده است. و ابراهیم، خلیل‌الله خود بس قصه‌ها دارد. و هاجر را و اسماعیل را تنها نهادن ماجرا دارد. به تخریب بتان همت، درون آتش نمردیان افتادن آن رهبر امت و قربان کردن فرزند باغیرت، حکایت‌ها ز رنج و ابتلا دارد. که ابراهیم در آن دره، هم، همسایه زمزم و هم در کار احداث حرم بوده است.

اگرچه بی‌گمان این است لیکن شک به جریان وقایع، بیش و کم بوده است.و موسی و عصا و اژدها، فرعون و هارونش، و طور و نیل و صدها قصه دیگر، آری آن عصا و اژدها و ساحران و بعد از آن رفتن به میعادش ز میقاتش و واعدنا، و آن گوساله زرین و ظلم سامری کز فتنه‌اش پشت کلیم‌الله خم بوده‌است.

اگرچه بی‌گمان این است لیکن شک درون داستانش بیش و کم بوده است. و عیسی و تمام معجزاتش، مرده‌ها را زنده کردن، کور را بینا نمودن، وجودش حاکی از خیرالنعم بوده است.

اگرچه بی‌گمان این است لیکن در حکایت‌های او شک بیش و کم بوده است. تمام معجزات این اولوالعزمان، یقیناً بوده اما در زمان خویش! و دیگر هیچ چیز از آن نمانده غیر تصدیقی که آن‌هم هست در قرآن!

و اما ای محّمد! ای فدای جان پاکت نسل آدم، وصل و ممتد! معجز آوردی که جاویدانه لاریب است، بی‌عیب است؛ و تا روز ابد بی‌عیب خواهد ماند و تحریفی درونش ره نخواهد ‌یافت و « انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون» و فرق معجزت ای خاتم پیغمبران با معجزات دیگر پیغمبران این است که اینک این کتاب از هر چه تحریف است اندر وعده امن الهی، بس مصون مانده است.

این کتاب از روز اول، از ازل در گنجه کتم قِدَم بوده است. اگرچه بی‌گمان این است لیکن هیچ شکی نیست کین قرآن نماد عزت سَطر و قلم بوده است. آری ای دوستان، در این اختتامیه ظرفیت اعلامیه آمار را به ظرف تشخیص شما عزیزان پیوند می‌زنم و زبان از اطاله می‌کنم، لیک حرمت زحمت‌کشان شهرآشوب قرآن را ارج می‌نهم و به اختصار شرح می‌دهم که غیضی از فیضی بود و اندک از بسیار کلام یار! آنچه دیدید و چشیدید، قطره‌ای از دریا بود و نقطه‌ای از بی انتها. شور و شوق مردم قرآنی، مشوق فعالان این حوزه روحانی بوده است.

نمایش آمیزش هنر و ایمان، هنرمند و قرآن. پژوهشگران حوزه و دانشگاه،  پناهگاه بمباران‌های مستحدثات ذهنی مراجعین بودند. شاعران، دین شعر را ادا کردند. ره‌یافتگان در جمع همگنان« لازیدنکم» خواندند. قهرمانان قرآنی به انتظار انتخاب دلها ماندند. و آنچه دیدید و چشیدید. حیف است در آغوش خدا جای نگیریم. این صفــحه مصحف ورق دفتر عرش است. به ادای تکلیف، و تعامل تلطیف، که حضورتان شرافت مجلس بود و صرافت محفل، مقدم شما قرآنی‌دلان و عترت‌گِلان را گرامی می‌دارم و به نقش ماندگارتان در این حوزه امیدوارم.

به شما گردآمدگان و گردآورندگان در آستانه عید رمضان تبریک می‌گویم و از خداوند منان ثَبات قدم‌تان را به تضرع می‌جویم. توفیق، رفیق طریق عزت و اعتبار و باور ماندگارتان باد.