یادداشت/
گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»_آرش براری، «تمام تلاشم را می کنم که مردم ایران به تمام اطلاعات جهانی دسترسی داشته باشند» این پاسخی است که دکتر حسن روحانی به توئیت یکی از بنیانگذاران تویتر درخصوص سوالی مبنی بر اینکه آیا مردم ایران می توانند توییت های شما را بخوانند داده است.
چند سالی هست که سایت هایی از قبیل فیسبوک و توییتر که به پایگاه های اجتماعی شهرت دارند بنا به دستور وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر اینکه مطالب درج شده در این شبکه ها خلاف موازین جمهوری اسلامی می باشد فیلتر هستند و دسترسی به این سایت ها امکان پذیر نیست . چراکه بنا به تحقیقات برخی رسانه های فعال داخلی اینگونه شبکه های به ظاهر اجتماعی اطلاعات بسیار خوبی از مشخصات و فعالیت های افراد دراختیار سرویس های جاسوسی بیگانه قرار می دهند.
بنا بر گزارش یکی از پایگاه های اینترنتی داخلی چندی پیش روزنامه یهودی "لوما گازین دیسرائیل" فاش کرد، فیس بوک یک سایت استخباراتی اسرائیلی است که برای جذب مزدور و جاسوس به نفع اسرائیل ماموریت دارد.
پرونده‌ای که "لوما گازین دیسرائیل" برای فیسبوک منتشر کرده است، شامل اطلاعاتی در خصوص راه‌های جاسوسی بر اساس متدهای مخابرات اسرائیل و آمریکا از طریق افرادی عادی است که خطرات این مأموریت را نمی‌دانند. این گزارش میزان دست داشتن حکومت اسرائیل در اداره فیسبوک را فاش کرده است تا جایی که سفیر اسرائیل در پاریس، این مجله یهودی - فرانسوی را متهم به افشای اسراری کرد که نباید آن‌ها را برای دشمن برملا می‌کرد!
اما در همین راستا مسئله ای که حائز اهمیت می باشد این است که در سال های اخیر همواره به سمت بومی گرایی و ملی کردن صنایع پیش رفتیم تا جایی که حتی اینترنت نیز از این تصمیم مستثنی نشد و شرایط برای اینترنت ملی در ادارات و مراکز دولتی مورد تاکید قرار گرفت.
پیشتر نیز هر وقت از مسئولی خواسته می شد که پست الکترونیک خود را در اختیار متقاضیان قرار دهد مشاهده می شد که یا در کمال ناباوری از این مجرای ارتباطی بی بهره است یا اگر نشانی صندوق پست الکترونیک خود را ارائه می کرد این صندوق زیر مجموعه ای ازسایت هایی مانند یاهو یا گوگل بود.پس از مدتی تقریبا تمامی مسئولین موظف شدند صندوق پست الکترونیک خود را از شبکه های اینترنتی داخلی دریافت کنند.
در همین راستا و برای جلوگیری از نفوذ بیشتر شبکه های اجتماعی بیگانه از قبیل فیسبوک و توئیتر پایگاه های داخلی همچون کلوب ، فیس نما و... نیز شروع به فعالیت کردند و رفته رفته دامنه اقدامات خود را گسنرش دادند.ولی به نظر می رسد که این شبکه های اجتماعی داخلی خیلی در این زمینه موفق نبودند .
سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که اگر بنا بر حمایت از ایران و ایرانی است چرا پس هنور هم مسئولین محترم دولتی با وجود شبکه های اجتماعی داخلی همچون کلوب از سایت های بیگانه برای ارتباط با مردم ایران استفاده می کنند؟ مگر نه اینکه چنین شبکه هایی یک منبع مناسب برای رصد کردن اطلاعات می باشد؟ خب اگر اینگونه است پس چرا این اطلاعات بعضا با ارزش در اختیار سرویس های جاسوسی بیگانه قرار بگیرد؟!
همچنین باید از مسئولین محترم پرسید که چه تغییری در سیاست های این شبکه های اجتماعی نسبت به گذشته مشاهده شده است که به پایگاه های مجازی داخلی ترجیح داده شده اند؟
ابته این احتمال نیز می رود که سیاست های داخلی دستخوش تغییراتی شده باشند.
ارسال نظرات