مذاکرات ژنو؛ خودی و غیر خودی

گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو» - سجاد مصطفی پور؛ مذاکرات ژنو در حالی به پایان رسید که طرف های غربی با ابراز رضایت کامل از طرح های پیشنهادی ایران سخن می گویند و تاکتیک دیپلمات های ایرانی را در طی مسیر مذاکره بی سابقه می دانند.از سوی دیگر، تیم مذاکره کننده ایرانی هم، با تاکید بر محرمانه ماندن جزئیات و محتوای مذاکرات تا زمان توافق نهایی از روند مذاکرات برای حصول به نتیجه، رضایت خویش را به نحوی اعلام می کند.

 

محرمانه نگه داشتن محتوای مذاکرات و طرح های پیشنهادی در ژنو، که براساس اخبار موجود، به پیشنهاد دیپلمات ها ایرانی بوده است چه دستاوردی را می تواند به همراه داشته باشد؟ آیا می توان به طرف های غربی اعتماد کرد و ذوق زدگی آن ها را به هنگام قرار گرفتن در مقابل دوربین ها نادیده گرفت؟

 

ابراز رضایت کامل اشتون، شرمن، مان و دیگران از روند مذاکرات حامل چه پیامی می تواند باشد؟ پیشنهاد های دیپلمات های ایرانی در ژنو چه بوده که دکتر ظریف با قاطعیت از حل مسئله هسته ای سخن می گویند؟ آیا در مذاکرات ژنو، دیپلمات های کشورمان گامی به جلو برداشتند و خواسته و شروط نا عادلانه 1+5 را نادیده گرفتند که اکنون،طرف های آمریکایی-اروپایی را این چنین خرسند از روند مذاکرات می بینیم؟

 

بدیهی است، مقاومت آگاهانه و مدبرانه ملت ایران در طول بیش از سه دهه در مقابل خواسته های نابجا علی رغم فشار ها و تحریم های ظالمانه، عزت و آبروی جمهوری اسلامی ایران را در منطقه و جهان دوچندان کرده و ایران را به الگویی فراموش ناشدنی که مظهر ایستادگی بر حقوق مسلم خویش است تبدیل نموده است به گونه ای که، این ویژگی و خصوصیت برجسته جمهوری اسلامی ایران در جهان همواره غرب به رهیری آمریکا را به ستوه آورده است.

 

تصمیم گرفته شده مبتنی بر محرمانه ماندن مذاکرات ژنو بین ایران و گروه1+5 این روزها موضوعات و مسائل مختلفی را بر ذهن ها متبادر می کند. محرمانه ماندن محتوای مذاکرات اگر چه در عرصه روابط بین الملل و در عالم دیپلماسی می تواند یک اصل مهم برای پیشبرد اهداف طرفین تا حصول توافق نهایی باشد ولی توجه به چند نکته از سوی هیئت ایرانی می تواند مهم باشد:

 

1- در شرایطی اصل پنهان ماندن محتوای مذاکره می تواند در راستای تحقق اهداف و رسیدن به نقطه مطلوب برای طرفین باشد که امانت داری و حفظ محتوای مذاکره از سوی طرفین رعایت گردد.

 

در حالیکه، طرف های غربی این اصل را به نوعی نادیده گرفتند.شاهد این مدعا می تواند ارئه گزارش وندی شرمن(نماینده آمریکا) در مذاکرات به رژیم صهیونیستی بعد از اتمام مذاکرات و ارائه اخبار متعدد در رسانه های غربی همچون دبکا(وابسته به رژیم صهیونیستی)، نیویورک تایمز ، المانیتور و دیگر سایت های وابسته به گروه 1+5 باشد.

 

2- با توجه به سابقه یک دهه ای مسئله هسته ای جمهور اسلامی ایران و اختلاف طرف های غربی در راه دستیابی ایران به انرژی صلح آمیز هسته ای، پنهان ماندن محتوای مذکرات و ابراز رضایت بی سابقه طرف های غربی چه مفهومی می تواند داشته باشد؟ از نگاه دیگر، چه چیزی در میز مذاکره از سوی دیپلمات های ایرانی پیشنهاد شده که در این دوره 10 ساله هیچ سابقه ای نداشته است؟ 

 

چرا باید محتوای مذاکرات بدون اینکه برای افکار عمومی قابل پذیرش و اقناع پذیر باشد محرمانه بماند؟ در صورتی که این امر، می تواند نکته منفی برای تیم مذاکره کننده ایران از سوی افکار عمومی و رسانه هایی داخلی و عقب نشینی ایران از موضع برحق خویش از منظر رسانه های خارجی تلقی شود چرا که، همواره مقاومت و پایبندی به اصول اساسی و رعایت خطوط غیرقابل مذاکره ابراز نارضایتی طرف های غربی را در پی داشت.

 

3- چه کسانی نباید از محتوای مذاکرات اطلاع داشته باشند؟ خودی و غیر خودی کیست؟ با توجه به خبر پراکنی های گسترده رسانه های غربی و حضور ذوق زده مذاکره کنندگان غربی در مقابل دوربین های خبری، محتوای مذاکرات جز مردم ایران بر چه کسان دیگر پوشیده است؟ قدر مسلم، حق مردم ایران آگاهی از دستاوردهای نمایندگان خویش در هر نشست، مذاکره و گفت و گویی هست. پنهان نمودن محتوای مذاکرات در صورتی که به نتیجه مطلوب ختم نشود(منظور از نتیجه مطلوب صرفا توافق با طرف غربی به هر شکلی نیست) می تواند بی اعتمادی بزرگی از سوی ملت نسبت به دولت را منجر شود.

 

4- اگر روند مذاکرات خوب و سازنده بوده است چرا باید محتوای مذاکرات پنهان بماند؟ در صورتی که محرمانه ماندن محتوای مذاکرات، هجوم رسانه های غربی و مغرض مبنی بر رضایت طرف ایرانی در زمینه اجرای پروتکل الحاقی (بازدید‌های سر زده و گسترده‌تر)، تعلیق غنی‌سازی 20 درصد و کاهش سطح و اندازه غنی‌سازی زیر 5 درصد، را به دنبال داشته است.

 

5- در نهایت، دستاوردی که از محرمانه ماندن محتوای مذاکرات در این چند روز نصیب جمهوری اسلامی ایران شده، چیست؟ آیا جز این است که غرب با سواستفاده و بهره گیری از این امر توانسته فضای حاکم بر رسانه ها و افکار عمومی را به نفع خود تغییر دهد؟

 

در پایان بیانات ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب اسلامی ایران را در مراسم تحلیف و  سردوشی دانشجویان افسری ارتش جمهوری اسلامی ایران را مرور می کنیم که فرمودند:

 

«ما به هیئت دیپلماسى ملّت عزیزمان و دولت خدمتگزارمان خوشبین هستیم؛ البتّه به آمریکایى‌ها بدبینیم؛ به آنها هیچ اعتمادى نداریم. ما دولت ایالات متّحده‌ى آمریکا را دولتى غیرقابل اعتماد میدانیم؛ دولتى خودبرتربین،دولتی غیر منطقی و عهدشکن»