گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، مریم فاطمی؛ فیلم سینمایی بیگانه آخرین ساخته بهرام توکلی در اولین روز سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر در سالن همایش های برج میلاد به نمایش درآمد.
بیگانه در همان حال و هوای فیلم های دیگر توکلی مانند پرسه در مه، اینجا بدون من و آسمان زرد کم عمق است. اما توکلی برخلاف آسمان زرد کم عمق که دارای فلش بک ها و فلش فورواردهای متعدد بود، برای ساخت بیگانه از روایت خطی استفاده کرده و قصه خود را به صورت سر راست تعریف می کند. این فیلم نیز همانند سایر فیلم های این کارگردان تمرکز خود را بر حال و هوای روحی و درونی آدم ها قرار داده و مشکلات روحی و روانی آدم های جامعه را به تصویر می کشد.
توکلی در فیلم های خود نگاه چندانی به جامعه ندارد و فیلم های او را بیشتر می توان روانشناسانه دانست. وجه مشترک همه این فیلم ها کاراکترهایی هستند که از مشکلات روحی شدید رنج می برند و به دلیل همین مشکلات روحی و ذهنی با محیط پیرامونی خود مشکل دارند. البته توکلی سعی دارد از هر گونه قضاوتی درباره این کاراکترها اجتناب کند و حتی به نوعی رفتار آنها را طبیعی می داند!
فیلم بیگانه داستان زنی به نام نسرین است که به تازگی از آسایشگاه روانی مرخص شده و پس از مرگ مادر خود به خانه خواهرش سپیده می رود. همسر سپیده که از فروش خانه مادری سپیده توسط خواهرش مطلع شده از این موضوع ناراحت و با نسرین درگیر می شود و درباره او تحقیق می کند تا این که متوجه می شود پلیس به دنبال اوست. در همین اثنا زنی با سپیده تماس می گیرد و می گوید مادر پسر 19 ساله ای است که از شاگردان کلاس نقاشی سپیده بوده و به خاطر سپیده خودکشی کرده است. در نهایت سپیده با نسرین صحبت می کند و به او می گوید او زن فریبکاری است که به همه چیز به شکل موقت نگاه می کند و برای همین هر روز سر از یک زندگی تازه در می آورد و سپس آن زندگی را رها می کند. نسرین هم به دلیل همین روح آشفته، پسر جوان را شیفته خود کرده و بعد با آزار دادن و تحقیر او باعث خودکشی او شده است.
نسرین با بازی پانته آ بهرام زنی چند شخصیتی است که مشکلات روحی زیادی دارد و به دنبال جذب مردهاست اما آنها را به راحتی پس از وابسته شدن کنار می گذارد. این چند شخصیتی بودن نسرین در رفتار و چهره او نیز بارز است و هر روز از یک نوع کلاه گیس جدید و آرایش متفاوت استفاده می کند. در واقع، او از طریق استفاده از آرایش های متنوع، شخصیت های جدیدی برای خود خلق می کند.
از دیالوگ های سپیده در این فیلم می فهمیم که نسرین زنی بی بندوبار است اما سپیده از او و همچنین مادرش که با داشتن دو فرزند از پدر نسرین جدا شده و به عقد پدر او درآمده ناراضی است و معتقد است آنها به همه چیز به صورت موقت نگاه می کنند و رفتارهای بی بندوبار آنها روی زندگی سپیده که سعی کرده زندگی سالمی داشته باشد نیز سایه انداخته است. اما در نهایت نسرین دوباره به زندگی تازه ای وارد می شود و با دروغ گفتن به مردی که از او خواستگاری کرد و پنهان کردن پسر بزرگی که دارد تصمیم می گیرد با مرد ازدواج کند.
بیگانه فیلم بسیار تلخی است که برخلاف فیلم قبلی توکلی یعنی آسمان زرد کم عمق از فضای ذهنی صرف خارج شده و زندگی روزمره را نیز در قصه خود گنجانده اما همچنان بر ابعاد ذهنی و روحی آدم ها تمرکز کرده است. در این فیلم فضای یأس آلودی حاکم است به طوری که حتی سپیده که راهی غیر از مادر و خواهرش برای زندگی انتخاب کرده و با همسرش زندگی معمولی و آرامی دارد به دلیل مشکلات مادر و خواهرش از دوست داشتن بچه ای که در شکم دارد می ترسد که این مساله فضای یأس آلود فیلم را بیش از سایر سکانس ها نشان می دهد.