«مردن به وقت شهریور» و «زندگی زیرزمینی جوانان»؛ خوراک تلخی که فیلمساز به مخاطب می‌دهد

 گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ فیلم سینمایی «مردن به وقت شهریور» به کارگردان  هاتف علیمردانی که با دو ساعت تأخیر برای اهالی رسانه در برج میلاد اکران شد، با واکنش منفی بسیاری از اهالی رسانه مواجه گردید، به طوری که بسیاری در حین اکران فیلم سالن نمایش را ترک کردند.

«مردن به وقت شهریور» یکی از بدترین فیلم های جشنواره امسال بود، هر چند فیلمساز این فیلم دغدغه های ارزشمند داشت و می خواست تفاوت و تعارض نسل ها و آسیب های ناشی از آن را به ما یادآور شد و به والدین تلنگر بزند که بچه های خود را بشناسند و رفتاری اصولی با آنها داشته باشند، اما این دغدغه ایده ای است که در پردازش به بن بست خورده و در حد همان ایده اولیه باقی مانده است؛ زیرا قصه کم مایه ای دارد که نمی تواند به کار یک فیلم یک ساعت و 45 دقیقه ای بیاید، به طوری که در 30 دقیقه نیز می شد قصه آن را به راحتی جمع کرد.

در مدت یک ساعت و نیم ابتدای فیلم با پسری به نام سینا طرف هستیم که چند ماه مانده به کنکور با پسری آشنا می شود که به او قول می دهد آلبوم موسیقی اش را منتشر کند، اما آنها  به 15 میلیون پول برای این کار نیاز دارند. سینا با پدرش که اهمیت زیادی برای کنکور او قائل است، مشکل دارد. داستان یک خطی بدون ایجاد هیچ گره و نقطه عطفی به مدت یک ساعت و نیم به ملال آورترین شکل ممکن کش پیدا می کند، اما در 10 دقیقه آخر هم گره ایجاد و هم این گره ها باز می شود!

«مردن به وقت شهریور» یک فیلم تینیجری است که به دلیل بستر داستان که موسیقی زیرزمینی می باشد، به زندگی زیرزمینی برخی از جوانان و نوجوانان نزدیک می شود، اما در برخی از سکانس ها در نمایش این زندگی زیرزمینی بی پروا عمل می کند، به طوری که در برخی از سکانس ها زندگی مجردی دخترها و پسرها را در یک خانه مجردی به تصویر می کشد.

در زمینه بازی ها نیز بحث های متعددی وجود دارد، بازیگران باتجربه این فیلم یعنی حمید فرخ نژاد و هانیه توسیلی در حد و اندازه های خود نیستند، بخصوص فرخ نژاد که بازی کردن او در چنین فیلمی عجیب به نظر می رسد. بازی خوب این فیلم به حامد مربوط می شود که یک جوان MS ای است که توانانی تحرک و تکلم ندارد و تنها با استفاده از میمیک صورت ایفای نقش می کند، بازی MJ یا همان محمدجواد نیز بازی خوب دیگر این فیلم است.