پناهیان در جمع مداحان:
به گزارش گروه فرهنگی«خبرگزاری دانشجو»،حجت الاسلام پناهیان در جمع شرکت کنندگان در کارگاه دو روزه آموزش مداحی پانصد نفر از مداحان سراسر کشور در حسینیه شهدای بسیج با طرح این مساله که مردم قشرهای مختلف جامعه ما اعم از متدینین و دیگران از یک معرفت نسبی به دین برخوردارند که همین مقدار نسبی معرفت و رفتار دینی برای بهبود رفتار جامعه کافی است این سوال را مطرح کرد که چرا این گونه نیست؟
وی در ادامه در پاسخ به این سوال اظهار کرد: ایمان و محبت مثل غذا برای روح است، یک ورزشکار با تمرین های ورزشی غذایی که به بدنش می رسد را به عضله تبدیل می کند. این که معرفت دینی به رفتارهای درست منتهی نمی شود به این دلیل است که برنامه تربیتی درستی در زندگی روزانه ما وجود ندارد. برنامه ای شامل تمرین های رفتاری دست باشد و این نیمی از پاسخ است و نیم دیگر این است که برنامه تربیتی درست چیست؟
پناهیان با طرح سوال دیگری مبنی بر اینکه اصول و مبانی تربیت صحیح اسلامی چیست؟ گفت: معمایی درباره رفتار مردم ما وجود دارد این است که کسانی هستند که رفتارهای خوبی را از خود بروز می دهند، مثلا کسی نصف پول ساخت یک مسجد را می دهد اما نمازش را مرتب نمی خواند.
وی تصریح کرد: این به دلیل این است که عده ای کار خوب را وابسته کرده اند به «دلم می خواهد»، یعنی هر وقت دلش خواست کار خوب می کند و برنامه منظمی برای تربیت خود ندارد و وقتی دلش نخواست برنامه ای برای خودسازی ندارد.
این پژوهشگر دینی افزود: این مثل این است که بدون تمرین یک بار وزنه های خیلی سنگین را بزنیم اما برنامه تمرین نداشته باشیم. برنامه تربیتی داشتن با ایمان و محبت و معرفت داشتن تفاوت دارد، ایمان اصل مهمی است که خیلی از ما داریم اما برنامه نداریم. بسیاری از ما بنای برنامه داشتن نداریم.گاهی هوس می کنیم زیارت عاشورا و زیارت آل یاسین و زیارت جامعه کبیره را با هم بخوانیم اما گاهی هوس می کنیم که عمل واجب را ترک کنیم!
پناهیان با اشاره به اینکه در روایت داریم اگر خواستید عملی در روح تان اثر کند یک سال آن را ادامه دهید تصریح کرد: اگر بپرسیم برنامه تربیتی یک ساله متدینین و هیاتی ها چیست پاسخی ندارند. حتی برای نماز اول وقت هم برنامه نداریم. در جامعه ما به داشتن برنامه تربیتی برای خودسازی بی اعتنایی می شود. مذهبی ها و هیاتی ها هم به برنامه خودسازی بی توجهی می کنند.
وی در ادامه گفت: یک برنامه تربیتی چه ویژگی هایی باید داشته باشد که معرفت نسبی ما را به یک نتیجه خوب تبدیل کند؟ امیرالمومنین (ع) فرمودند شما بیشتر از معرفت و علم به آنچه که نمی دانید به عمل به آنچه که می دانید احتیاج دارید. عمل باید منظم و مداوم باشد. در روایات داریم عمل کم اگر مداوم باشد، اثر بیشتری از اعمال بی برنامه و غیر مداوم دارد.
حجت الاسلام پناهیان تاکید کرد: مرکز و محور یک برنامه تربیتی که برای انسان ها یک مساله است: مخالفت با برخی از دوست داشتنی ها، چه خوب و چه بد. حضرت اسماعیل پسر خوبی برای حضرت ابراهیم بود، اما برای همه انسان ها یک برنامه قربانی کردن دوست داشتنی ها وجود دارد. گاهی اوقات هم باید برخی دوست نداشتنی ها را تحمل کرد و ادامه داد.
وی افزود: محور برنامه تربیتی مبارزه با دوست داشتنی ها یا هوای نفس است. کدام یک از اولیای خدا بوده است که از دوست داشتنی های خوب و حلال نگذشته باشد؟ حتی خدا انسان را با علاقه ها و دوست داشتنی های معنوی امتحان می کند. پس مخالفت با هوای نفس طبق یک برنامه تربیتی دراز مدت مداوم باید به عنوان اصل دین قرار دهیم.
ارسال نظرات