مراسم بزرگداشت سیمین دانشور - 5
به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو» غلامرضا امامی یکی از نزدیکان سیمین دانشور در مراسم بازبینی (1300 -1390) که به مناسبت دومین سالگرد درگذشت سیمین دانشور که عصر امروز در تالار شهناز خانه هنرمندان برگزار شد با بیان اینکه یکی از آرزوهای سیمین این بود که حجت الاسلام دعایی را از نزدیک ملاقات کند گفت: خوشحالم انقطاع فرهنگی که برخی به آن دامن می‌زنند در این مراسم شکسته شده و یاد زنی را زنده می‌کنیم که نخستین بود. سیمین دانشور در میان دانش‌آموزان دیپلمه سراسر کشور در آن زمان نخستین بود. وی نخستین زنی بود که به راهنمایی دکتر فاطمه سیار و دکتر فروزان‌فر دکتری ادبیات فارسی خود را گرفت سیمین دانشور به‌عنوان نخستین رئیس کانون نویسندگان ایران است و در بسیاری از مسائل نخستین بود سیمین دانشور از اهالی امروز و با تمام افق‌های باز نسبت داشت این مراسم یادبود زنی است که باید از او بسیار بیاموزیم.
وی ادامه داد: در چشم من همیشه سیمین وجوه مختلفی داشت و مظهر جمال، آرامش و مهربانی بود و شگفتا که 20 سال تمام رشته زیبای‌شناسی را در دانشکده هنرهای زیبا تدریس کرد و شگفتا که زندگی چنان با او بازی کرد که در آرامش چشم بر هم گذاشت و از دنیا رفت.
امامی عنوان کرد: سیمین دانشور بیش از هر یک از ویژگی‌های که داشت نخست یک مادر مهربان بود هر چند فرزندی نداشت اما بسبار فرزندان در دامن او رشد کرده و به اعتلای فرهنگ و هنر پرداختند یکی از ویژگی‌های او این بود که استاد دانشگاه بود اما کمتر از این ویژگی یاد می‌شود.
وی اظهار داشت: صفت دیگر سیمین دانشور نویسندگی وی بود دانشور فرزند زمان خودش بود که هرچند بر سینه‌اش از عدد کهن فارسی گنجینه‌ها داشت و در عین حال از آخرین قصه‌های معاصر باخبر بود و شاید وی از نخستین نویسندگانی بود که به زبان انگلیسی کتاب نوشت. سیمین دانشور پلی بود برای پیوستن از حال به آینده از کهن به امروز و از امروز به فردا و در این پل مترجم توانایی بود صفت مهربانی سیمین همیشه برای من چشمگیر بود او حتی در وصیتش هم گفته بود که در مرگ من شیون نکنید و لباس سیاه نپوشید سیمین دانشور هنرمندان زیست و چهار فصل زندگی را طی کرد.
امامی در ادامه سخنانش با اشاره به ویژگی‌ها واخلاقیات سیمین دانشور عنوان کرد: ازدواجش با جلال از سال 1329 شروع شد و از ازدواج با یک مرد پرشور و تلقی این دو روح حیات طیبه‌ای در ادب ما به وجود آورد و بعد از مرگ جلال پاییز زندگی او شروع و در آخرین تابستان زندگی‌اش سو و شون را آفرید من گمان می‌کنم زری سو و شون خود سیمین و یوسف داستان جلال باشد.
وی ادامه داد:نباید کاری کنیم که گاه دوستانه و گاه از دید غرض‌ورزی زن و مردی را کنار هم بودند روبه‌روی هم قرار دهیم از پاییز با نشر کتاب جزیره سرگردانی و ساران سرگردان به آخرین زمستان عمر سیمین می‌رسیم که در آخرین روزهای زمستان چشمانش برای همیشه روی هم قرار گرفت سیمین دانشور بیش از هر چیز یک هنرمند بود هنر همه واقعیت نیست بیان واقعیت بر عهده روزنامه‌نگاران و تاریخ‌نویسان صالح است و هنرمند کارش پرواز به واقعیت است جاودانگی سخن سیمین این است که به کلام ارج می‌نهد.
وی با اشاره به اینکه آثار سیمین دانشور به 18 زبان ترجمه شده است بیان داشت: در زیبایی کلام سیمین دانشور همین بس که زیبا زندگی کرد و زیبا نوشت و به آبادی و آزادگی بها داد و در این راه بسیاری را سهیم کرد و سیمین جز این نبود.
در ادامه لیلی ریاحی فرزند خوانده سیمین دانشور شعری درباره او خواند و همسرش در پاسخ به پرسشی پیرامون وصیت‌نامه دانشور اظهار داشت: وصیت‌نامه سیمین شامل سه قسمت است بخش اول آن برای لیلی دومین بخش برای صاحب انتشار و بخش سوم ثلث مالی است مال و دارایی سیمین همان خانه وقفی جلال است که کسی چشم‌داشتی به آن ندارد اما متأسفانه ویکتوریا خواهر خوانده و تنها وارث سیمین این موضوع را قبول نکرد و به دادگاه اعتراض کرد در تیرماهی که گذشت دادگاه با کارشناسی‌های که صورت گرفت این وصیت را صحیح اعلام کرد اما ویکتوریا مجدد اعتراض کرد و این اعتراض در دادگاه به تجدیدنظر رفت و قرار شد هفته آینده حکم قطعی صادر شود اگر این حکم قطعی صادر شود خانه سیمین و جلال فرهنگی و هنری خواهد شد و در صورت رای دادگاه در هفت اردیبهشت 93 این اتفاق خواهد افتاد.
در ادامه غلامرضا امامی پیرامون اینکه اثر سیمین دانشور به عنوان کوه سرگردان در حال حاضر مفقود شده است گفت: روزی که سیمین ازدنیا رفت سه کتاب دار تمام کتاب‌ها و اسناد را در خانه وی شماره‌گذاری کردند امیدوارم روی کوه سرگردان پیدا شود و ما از سرگردانی نجات پیدا کنیم.
ارسال نظرات