قاسم بخشی در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، با اشاره به اوضاع فعلی سینما گفت: مشکل ما در سینمای ایران هدف گذاری است، در حالی که هدف گذاری ها بیّن نیست، به این دلیل که ما با اهداف انقلاب اسلامی در حوزه سینما فاصله گرفته ایم. اولین شرط سینمای اسلامی، شکل گیری بر پایه ولایت است. در حوزه فرهنگ و به طور خاص سینما، هدف گذاری انجام نشده و اگر هم انجام شده بیشتر دغدغه فردی بوده است و نتوانسته‌ایم تراز انقلاب در حوزه سینما را مشخص کنیم.
وی بیان کرد: دلایل مختلفی وجود دارد و یکی از آن دلایل نبود برنامه مشخص در حوزه فرهنگ در این زمینه است؛ بخش های بعد هم بحث های مدیریتی و بودجه و تربیت انسان هایی است که توانایی کار در این حوزه را داشته باشند. سینمای ما در دو سه دوره گذشته، خاصه بعد از جنگ، به یک بی هویتی دچار شده است. دوران جنگ و فاصله کوتاه بعد از پیروزی انقلاب سبب شده بود که خیلی از ارزش ها به سوژه تبدیل شود. این بحث فقط در داستان نبود، بلکه در بخش مستند هم سوژه های متفاوتی وجود داشت. فاصله از جنگ، گسستگی موضوعی و سوژه ای را زیاد کرده و اینجا باید موسسات پژوهشی و تربیتی پاسخ گو باشند که نتوانسته اند نیروهایی خوش فکر تربیت کنند و در اهداف انقلاب اسلامی قدم بردارند.
مستندساز انقلابی ادامه داد: این دور بودن از اهداف سبب می شود تا فیلم هایی از جشنواره بیرون آید که هیچ صحتی با تاریخ ندارد؛ این در حالی است که تقریباً هیچ جای دنیا تاریخ را تحریف نمی کنند. آن هم تاریخی که با اعتقادات ملت ما عجین شده است. غالب افرادی که بعد از فروپاشی شوروی سابق مبارزه می کنند تمسکی به فرهنگ شهادت طلبی دارند که پایه ریز این فرهنگ سیدالشهدا می باشد. وقتی فیلم هایی همچون «رستاخیز» تولید می شود، ما باید افسوس بخوریم که نه تنها نتوانسته ایم اهداف انقلاب اسلامی را نشان دهیم، بلکه پایه دینی خودمان را هم از دست داده ایم. این در حوزه های دیگر هم دیده می شود که ما نه تنها به لحاظ موضوعی پسروی کرده ایم، بلکه به لحاظ تکنیکی هم پیشرفتی نداشته ایم و از استاندارد های لازم فاصله گرفته ایم.
بخشی افزود: سینما یک ابزار برای مدیریت فرهنگ ها و انسان هاست، ما نمی توانیم این سینما را کنار بگذاریم؛ در واقع ما در جملات امام می بینیم که فرموده اند: ما با سینما مخالف نیستیم، ما با فساد و فحشا مخالف هستیم. پس اساساً کنار گذاشتن سینما دردی را از ما درمان نمی کند؛ ما می توانیم با این ابزار حرف خود را به تمام جهان بگوییم. جنگ، جنگ رسانه هاست که یکی از آنها سینماست.ما باید به پرورش انسان هایی فکر کنیم که با اصل تفکر انقلابی موافقند و در چند مرحله درخت کج شده سینما را در مسیر راست و درست هدایت کنیم.
وی گفت: اولین بخش برای رشد صحیح سینما نظارت و پیگیری جدی است؛ نباید شاهد دهن کجی دولت ها به یکدیگر باشیم و سیاست را تغییر دهیم. ما از اصل نظام زاویه گرفته ایم که این زاویه گرفتن سبب می شود تا از تولیدات مناسب دور شویم. اگر بخواهیم مشکلات جشنواره را بررسی کنیم باید پژوهشی انجام دهیم تا به معضلات جشنواره پی ببریم.
مشاور آموزش حوزه هنری ادامه داد: تلویزیون نیز با همین مشکلات سینما مواجه است و مشکل اصلی این است که ما توقع داریم تمام کارها با نظارت یک فرد انجام شود، در حالی که تمام افراد باید همکاری کنند؛ چرا که مخاطب بعد از انقلاب اسلامی از شعور بالایی برخوردار است و به تمام نکات دقت می کند. تلویزیون بلندگوی نظام است، بنابراین اگر بخواهد از خط قرمزها رد شود بسرعت توسط مسئولان مورد بررسی قرار می گیرد.
بخشی افزود: تلویزیون در جاهایی می توانسته عظیم تر کار کند، در حالی که این رسانه امروزه بخش عمده توانش را به تبلیغات سپرده است، می شود در کارهای با کیفیت از بودجه کم استفاده کرد و این بستگی به فیلمساز دارد. تلویزیون اتکایی به خود و به مسلمان دانای به خود نداشته و این سبب شده تا در جاهایی آسیب ببیند.
وی اظهار داشت: در حوزه فرهنگ باید به افرادی اعتماد کرد که قبلاً خودشان را ثابت کرده باشند، اگر این اتفاق نیفتد شاهد نتایج خوبی نخواهیم بود، به طوری که اگر سابقه افراد را در نظر نگیریم خواهیم دید که افرادی از نظام پول می گیرند و ضد نظام کار می کنند.
این کارگردان و مستندساز انقلابی اضافه کرد: کسانی که در مصدر مدیریتی هستند، توجه کنند که یک جایی باید بابت عملکردهایشان پاسخ دهند، اگر اقداماتشان از روی جهالت باشد ممکن است از ما بگذرند، اما اگر از روی دانایی باشد مجازات سنگینی خواهیم داشت. یکی از مشکلات سینمای دینی همین است که نگاه اخروی نداریم و فقط یک نگاه دنیوی داریم و به موضوعات در حد انجام شدن یک پروژه نگاه می کنیم. اگر عمیق تر فکر کنیم تولیداتمان در جهت اهداف انقلاب خواهد بود و روابط و ضوابط نیز حاکم می شود.
بخشی در پایان گفت: حوزه هنری رسالت دارد تا در حوزه هنرهای انقلابی و دینی قدم بردارد. حال ممکن است گاهی این قدم ها کوتاه باشد، گاهی هم بلند، اما در کل تلاش حوزه هنری این است که بتواند در کارهای مفید و تاثیرگذار سهیم باشد. حوزه هنری در سال های اخیر در بخش تولید نقشی نداشته، اما در این دوره تلاش بر این است که کم کم وارد تولید شود و اجازه ندهد هر فیلم سخیفی اکران شود، ما امیدواریم حوزه به وضعیت بودجه مناسبی برسد تا بتواند در بخش تولید قدم بردارد و از تربیت شده های معاونت استفاده کند.