نامه بسیج دانشجویی دانشگاه های استان یزد خطاب به ضرغامی

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از یزد، بسیج دانشجویی دانشگاه های استان یزد در نامه ای سر گشاده به ضرغامی، رئیس صدا و سیما، خواستار تغییر در برخی از رویکردها و برنامه های این مرکز شدند و انتقادات و پیشنهاداتی را ارائه کردند؛ متن نامه به شرح زیر می باشد:

جناب آقای ضرغامی، با توجه به سفارشات مقام معظم رهبری در رابطه با مسئل فرهنگی و نام گذاری این سال با نام «اقتصاد وفرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی» و تاکید ایشان بر این دو مقوله، بر آن شدیم تا نکاتی را متذکر گردیم. انتقاد پذیری شما برادر فهیم بسیجی بر هیچ کس پوشیده نیست، فلذا اطمینان خاطر داریم که این انتقادات جامعه عمل خواهند پوشید و زمینه ارتقا روزافزون برنامه­های سازمان صدا و سیما، بخصوص در مورد برنامه­های پخش شده از آن سازمان در ایام نوروز را فراهم می آورد.

در بررسی برنامه های نوروزی در اولین گام به برنامه­های سال تحویل خواهیم پرداخت که با وجود محاسنی که البته در آن به چشم می­آمد، برخی موارد ناهماهنگ با فرهنگ اصیل اسلامی-ایرانی نیز در آن دیده می­شد که از آن جمله می­توان به کمرنگ بودن عطر و بوی فاطمی در بعضی از برنامه ها مثل برنامه سه ستاره که حتی در سفره هفت سین نشانی از نام مبارکشان هم گذاشته نشده بود اشاره داشت.

البته درد­آورتر از آن کلیپی  بود که هر چند به عنوان تیتراژ برنامه، تهیه شده بود ولی چندین مرتبه با اجرای خوانندگان آن به اجرا در آمد و متاسفانه بروز حرکات نامتعارف و دون­شان آن سازمان که سیمای جمهوری اسلامی ایران می باشد را به شکلی برجسته شاهد بودیم  این در حالی­ست که صدا و سیما می­توانست از کلیپ های ارزشی و مناسب آن ایام و حتی گروه­های تواشیح دعوت به عمل آورد.

در بین میهمانان جای خالی شخصیت­های مذهبی برای بیان شخصیت والای حضرت زهرا(س) به عنوان الگویی بی­نظیر و نیز زینت بخشیدن به آن لحظات با مطالب مذهبی هم­خوان به شدت احساس می­شد، این در حالی­ست که نتایج نظرسنجی مجری­های برنامه­های شبکه سه با انتخاب مجری برنامه سمت خدا بیانگر تمایل مردم به برنامه­های مذهبی و نیز شخصیت­های ارزشی بود.

البته این مساله در شبکه­های دو به شکلی دیگر ظاهر شده بود؛ به عنوان مثال در برنامه سال تحویل شبکه 2 (برنامه نو در 2 ) تکلم آزاد و بی­پروا با نامحرم و شوخی­ها و صحبت­های بی­مورد بین مجری و مهمانان و دعوت از مهمانانی که به جای ترویج فرهنگ ایرانی-اسلامی، از خانم­هایی دعوت شده بود که دلیل مجرد ماندن خود را حفظ شادابی و نشاط و جوان ماندن دانسته و ارزش­هایی همچون ازدواج و مادر شدن را برای جفظ طراوت خود در رسانه ملی پایمال نمودند یا کسانی که به خاطر حرفه شان مجبورند ماهیانه دست کم یک میلیون تومان خرج لباس و ظاهرشان کنند و جالب تر اینکه در ادامه از مهمانی دعوت به عمل می­آید که به خاطر فاحش بودن وضعیت بد و نامتعارف وی، در تمام مدتی که در استودیو حضور داشت، کارگردان نتوانست حتی یک صحنه بسته از وی نشان دهد، آیا این فرهنگی است که مدنظر ولی امرمان است؟ البته نمی­توان در این میان از برنامه هفت سین و برنامه سال تحویل شبکه قرآن که هم دکور و هم سفره هفت سین، همین­طور مهمانان آنها رنگ و بوی خدایی با فرهنگ فاطمی داشت چشم پوشی کرد.

ضمن تقدیر از سریال خوب، بد، زشت که توانست معضلات و آسیب­های ماهواره را به خوبی به مخاطب ارائه کند و همچنین سریال عامه پسند پایتخت که در خانواده­های ایرانی مورد استقبال قرار گرفت باید گفت، که متاسفانه اخیرا استفاده از الگوهای لمپن در رسانه ملی به شدت رو به افزایش است.

متاسفانه سوال دیگری که به ذهن خطور می­کند این است که آیا فیلم­های فارسی دهه 40 و اوایل 50 شمسی که عموما فیلم­هایی مملو از قهرمانانی یکه بزن، همیشه مست و منفی بود؛ نتیجه­ مثبتی را برای جامعه ایرانی به همراه آورد که نیاز به بازگشت به آن دوران و استفاده مجدد از شخصیت­های این چنینی با ایجاد جوی لات منشانه در میان برخی از فرزندان کم سن در میان برنامه سازان صدا و سیما احساس شده است ؟

یا برای سریال ما فرشته نیستیم باید پرسید که سازنده، در خوانندگی خانم ها در تیتراژ ابتدایی فیلم به دنبال چه می­گردد که آب در آسیاب مخالفان شرع مقدس که همان موافقان خوانندگی خانم ها هستند، می­ریزد؟

مبحث بعدی برخی از فیلم ها و تله فیلم­هایی است که در آن سیما پخش می­گردد گاه آنقدر کیفیت پایینی دارد که به راحتی وضعیت نامناسب مالی سیما را می توان از آن خواند، این انتظار می­رود که زمان بیشتری را برای تهیه محتوا و سناریوی آن­ها اختصاص داد که متاسفانه در برخی موارد نه تنها تهی از محتوای لازم بودند بلکه با انتخاب نامناسب بازیگر ها و نیز وجود متونی ناموزون به تخریب نیز پرداخته شده است که از آن جمله می توان به فیلم تلویزیونی همایش اشاره کرد که در آن رابطه آزاد دانشجویی برای کار علمی به وضوح دیده می­شود.

هر چند که هدف آن ها ازدواج بود اما رابطه آزاد بین دختر و پسر، قبل از ازدواج و بدتر از آن به طور پنهانی و بدون اطلاع خانواده ها آیا این مقوله متناسب با فرهنگ ایرانی اسلامی ماست؟

آیا صدا و سیما نمی­تواند یک الگوی ایرانی-اسلامی ازدواج دانشجویی بدون شکستن حد و مرزها را به مخاطب ارائه دهد؟

در خصوص فیلم­های سینمایی باید این نکته را نیز فراموش نکرد که نباید برای پر کردن اوقات فراغت از هر مجموعه و فیلم سینمایی استفاده کرد؛ مثلا چه لزومی برای پخش فیلم سینمایی تخیلی هابیت های1و2 از شبکه سه سیما که می توان گفت با وجود سال ساخت جدید تر ، دنباله­ای بود از فیلم پر از راز و رمز ارباب حلقه ها، که برنامه سازان آن سازمان نقدها و مجموعه های مستند عدیده ایی در این زمینه ساخته اند وجود داشت یا فیلم سینمایی تایتانیک که از جمله فیلم­های مستهجن ساخت هالیود است که مداوما حول ماجرای جنسی و رابطه نامشروع ما بین یک زن متاهل با مردی دیگر شکل می­گیرد؟

انیمیشن­های سینمایی و برنامه­های کودک شبکه­های مختلف خصوصا پویا متاسفانه بیشتر به یک فاجعه تبدیل شده است تا برنامه کودکان و متاسفانه باید گفت که حیاط خلوتی برای محصولات منافی دین و اخلاق غربی شده است که با کمال تاسف روز به روز سیر وحشتناکی را برای پیوستن به قهقرای جهنم غرب را برای کودکان این آب و خاک رغم می زند از آن جمله می­توان تنها اشاره ای به انیمیشن­های سینمایی از جمله دانشگاه هیولاها و یا پاندا کونگفو کار و بعضی برنامه­های کودک مثل باب اسفنجی و ده­ها مجموعه دیگر داشت .

الیته در بین تمامی این برنامه­ها پیام­های تبلیغاتی نیز برای خود جایی باز کرده اند و با کمال تاسف، این مشکل در طی سال­های اخیربه شکلی نامناسب خودنمایی می­کند و در این میان مباحث محتوایی آن­هاست که نیازمند توجه بیشتری است. دیدن پیام های بازرگانی که دقیقا کپی برداری شده از تبلیغات  ماهواره­هاست واقعا انسان را آزرده خاطر می­کند.

آیا واقعا مغز مبتکر و خلاق ایرانی تا این حد نیازمند تقلید از ایده­های اروپایی و غربی است؟ چرا باید تبلیغات با آهنگ­هایی همراه باشد که در شان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران نیست؟ آیا نمی­توان برای تبلیغ یک ماده­ی شوینده از ایده بهتری استفاده کرد؟ و یا تبلیغ لوازم لوکس خارجی و گاه غیر ضروری به جز ترویج فرهنگ مصرف گرایی چیز دیگری را به برای جامعه ایرانی به ارمغان می­آورد؟  این در حالی است که تاکید مکرر و چندین باره مقام معظم رهبری بر سبک زندگی اسلامی است و صدا و سیما مهمترین نقش را برای ترویج این مهم ایفا می­کند.

ایشان همچنین تاکید ویژه بر استفاده از لوازم تولید داخل دارند و نگرانی ایشان در مورد این موضوع را در سخنرانی اول فروردین ماه در حرم رضوی شاهد بودیم، لذا بر خود لازم دانستیم که در راستای اطاعت از ولی امرمسلمین خواسته  خود مبنی بر عدم تبلیغ کالاهای خارجی از جمله وسایل نظافتی و بهداشتی و موادغذایی که متاسفانه در گذشته شاهد آن بودیم را به استحضار برسانیم که با توجه به وجود پتانسیل بالای منابع طبیعی و انسانی کشور عزیزمان دیدن چنین تبلیغات دردآور است.

نقد ویژه

همانطور که مستحضر هستید اخیرا برنامه فوتبال 120 به تهیه کنندگی عادل فردوسی پور، جمعه هر هفته ساعت 22 از شبکه ورزش به روی آنتن می­رود که توانسته بسیار موفق عمل کند و پر مخاطب­ترین بخش این برنامه بخش fun است که در آن حاشیه­هایی از فوتبال­های مختلف پخش می­شود، اما با کمال تأثر و ناراحتی در این قسمت از برنامه­ 12 اسفند ماه سال1392 حاشیه یکی از بازی­های لیگ برتر رژیم صهیونیستی که بین دو تیم بنی یهودا و هاپول تل آویو و در شهر تل آویو برگزار شده بود و به دلیل ورود یک خروس به زمین در حین بازی این مسابقه برای دقایقی متوقف شده بود، پخش شد.

این درحالی­ست که ملت ایران این رژیم غاصب را به رسمیت نمی­شناسد و فراموش نمی­کنیم ورزشکاران دلاوری که لیاقت آنان کسب مدال در مسابقات جهانی و بین­المللی بود اما به دلیل حمایت از مردم مظلوم فلسطین از مسابقه با ورزشکاران این رژیم صهیونیستی خودداری و از دور مسابقات حذف شدند. حال با وجود همه این­ها پخش این حاشیه چه لزومی داشته است و چه هدفی را دنبال می­کرده است؟ این سوالی است که تا کنون هیچ جوابی برای آن پیدا نشده است.

امید است در آینده شاهد چنین صحنه­هایی نباشیم و به برنامه­های پر مخاطبی چون این برنامه از نظر محتوایی توجه بیشتری شود.

تشکر ویژه

در میان همه برنامه­هایی که در طی این ایام توانست مخاطب خود را راضی نگه­دارد، برنامه های مربوط به راهیان نور بیش از همه خودنمایی می­کرد که انصافا بایستی به دلیل محتوا، زمان پخش، مجری، فضای مناسب و مهم­تر از همه تلاش برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا از همه دست اندرکاران آن تشکر ویژه به عمل آورد، امیدواریم که در آینده نیز شاهد پخش چنین برنامه هایی باشیم.

در آخر بر خود لازم می­دانیم، از تلاش­های بی­شائبه­ جناب عالی و همکاران محترمتان در جبهه­ حساس و خطیر فرهنگی تشکر نماییم.