وقتی در همایش دانشگاهی، با ورود یک استاد دانشجوها همایش را به هم می زنند و یک صدا نام استاد را صدا می کنند یعنی آن استاد خیلی محبوب است. آن قدر که در میان کل استاد های آن دانشگاه هیچ کس نمی تواند چنین کاری کند. استادی که همه شاگرد هایش را به نامِ کوچک صدا می زند و موقع نظرسنجی بهترین استاد، با اختلاف بسیار بالایی اول می شود...
هدیه ی ما به مناسبت روز معلم، گپ و گفتی صمیمی و خواندنی است با دکتر قدرت الله باقری، عضو هیئت علمی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، مربی بدنساز تیم ملی فوتسال ایران، مربی سابق تیم ملی کاراته ایران و.... محبوب ترین استاد پردیس فارابی دانشگاه تهران!
***
«خبرگزاری دانشجو»: چرا شاگردان تان این قدر دوست تان دارند؟
به نظر من چشم ها به آدم دروغ نمی گویند بخاطر همین است که وقتی شما دارید با یک نفر صحبت می کنید با چشم هایش خیلی راحت تر صحبت می کنید. دوست داشتن رابطه ای دو طرفه است کسی شک ندارد که من بچه ها را دوست دارم. دوست داشتن این نیست که نمره را باید بیست بدهید، نه این دوست داشتن نیست. من چنین دوست داشتنی را قبول ندارم. پس بحث دوست داشتن دو طرفه است خوشبختانه هیچ وقت هم ضرر نکردم و یک چیزی هم که همیشه به من انرژی می دهد همین رفاقت با بچه ها است.
«خبرگزاری دانشجو»: کدام یک از دانشگاه ها تا بحال تدریس داشته اید ؟
من رسما هفده سال دانشگاه بوعلی همدان بودم ، همزمان دانشگاه علوم پزشکی همدان هم تدریس داشتم تا سال 86 که قم آمدم . زمانی که دانشجوی کارشناسی ارشد بودم در دانشگاه تهران به من هشت واحد درس داده بودن که تدریس کنم.
- استاد سئوال ما را درست و حسابی جواب ندادید. چرا بین بچه ها محبوب شدید؟ آخر دانشجوها نشان داده اند که خیلی زود از یک استاد بدشان می آید، اما دوست داشتن یک استاد تا این حد بعید است!
این نظر لطف شمااست. یک نظریه داریم در مدیریت که می گوید هر چقدر شما اعتماد بکنید همه ی نقطه های مثبت آن متقابلاً بر می گردد. حالا یکی از دلایل محبوبیت که شما می گویید همین است و امیدوارم با استفاده از همین اخلاق اثر مثبت روی زندگی بچه ها بگذارم. واقعیت این است این چیزی که من در این بیست و پنج سال دیده ام دانشجو خیلی انتظار ندارد که به او نمره بدهید، دانشجو بیشتر این را قبول دارد که بداند که استاد به او توجه می کند. این از نظر دانشجو مهم است و یکی از ویژگی های من این است که 80-90 درصد دانشجو ها را به اسم کوچک صدا می زنم و تا به حال هم از این ویژگی ضرر نکرده ام و خیلی احساس خوبی به من دست می دهد. من اعتقاد دارم رفاقتم با دانشجو خالص است چون واقعا آنها را مثل بچه های خودم می دانم و به عنوان یک سرمایه می بینم. شعار هم نمی دهم واقعا اعتقاد دارم.
«خبرگزاری دانشجو»: نکته ای که خیلی جالب بود اینکه شما تا جلسه دوم، سوم اسم کوچک تمام دانشجو ها را یاد می گرفتید و از خاطرتان هم پاک نمی شد!
حقیقتش حافظه ی من خیلی قوی بود حالا که بالاخره پیری اثر گذاشته اگر به آلزایمر نرسد شانس آورده ام(با خنده)
این حافظه یک لطف خدادادی بود و من با آن رابطه ی صمیمی هماهنگش می کردم و باعث تقویت این رابطه صمیمی می شد .
من برای خودم شاخصه هایی داشتم اینکه یک نفر را ببینم و سلام و علیک کنیم و به او بگویم ببخشید اسم شما؟ این برای من خیلی زشت است و به خودم می گویم اگر یکی از دانشجوها یا ورزشکار ها را ببینم و نشناسم برای من فاجعه است! و سعی می کنم با این روش به دانشجو بفمانم که من برای شما احترام قائلم، برای من خیلی عزیزی و من هنوز اسم شما را بخاطر دارم.
«خبرگزاری دانشجو»: پس چرا بعضی از اساتید با اینکه خیلی هم موفق اند ولی محبوبیتشان دوام ندارد؟
حقیقتش دریچه ی ورود همان رفاقت است. و به شخصیت فرد هم بر می گردد بعضی ها ویژگی شخصیت‌شان اینطور است که خنده بلد نیستند. شاید بخاطر رشته ورزشی من هم باشد ببینید ما در رشته ورزشی مان همه یکجور لباس می پوشند نمی گوییم این فلانی پولدار است این لباس را بپوشد یا فلانی کم پول است یک لباس دیگر بپوشد شاید این محیط ورزشی این را به ما یاد داد که شما خیلی بالاتر از دیگران نیستی اصلا اینکه آدم خودش را بالاتر از دیگران بداند خیلی بد است.
«خبرگزاری دانشجو»: این محبوبیت فقط در دانشگاه و بین دانشجوهاست یا در تیم هایی که مربی بوده اید هم وجود داشته؟
من به یک چیزی اعتقاد پیدا کرده ام و همان هم ادامه می دهم. محیط فوتبال و فوتسال بخصوص فوتبال فوق العاده آلوده است. در فوتبال هم دو تا راه دارید، یا باید مانند دیکتاتور ها بالاسرشان بایستی و فقط امر و نهی بکنید یا باید همین رفتارهایی که در کلاس دارم را در تیم های فوتبال هم داشته باشم و خوشتبختانه تا الان هم جواب مثبت گرفته ام دیگر وقتی تا الان که آخر کار حرفه ای من است جواب مثبت گرفته ام حتما روش درستی است. شاید یک جاهایی به صورت مقطعی بخاطر این طرز برخوردم ضرر هم می کردم.
«خبرگزاری دانشجو»: آیا تفاوت جنسیتی در بین دانشجو ها در میزان محبوبیت اساتید تاثیری دارد؟ به عبارت بهتر تا چه حد این تجربه را ملموس می دانید که یک استاد در میان پسرها محبوب باشد و در میان دخترها محبوب نباشد یا بالعکس؟
اتفاقا این سوالی بود که بعضی از دخترهایی که شاگردم بودند هم پرسیده بودند. حتی رفته بودند پیش مدیر گروه دانشکده که ما این استاد را نمی خواهیم و گفته بودند که این استاد با پسرها خیلی رفیق است! من هم رفتم سر کلاس گفتم شما همه مثل دخترهای من هستید ولی من نمی توانم سر کلاس شما را به اسم کوچک صدا کنم واقعا جامعه ی ما این را نمی پذیرد.
«خبرگزاری دانشجو»: تا حالا شده دانشجویی بیاید با شما درد دل کند و به نوعی دغدغه و مشکل خودش را به شما انتقال بدهد ؟
بله متاسفانه از این دست از موارد زیاد داشتیم. وقتی دانشجو از مسائل و مشکلات خود صحبت می کند در واقع دارد بخشی از این غم و غصه ی خود را دارد به من تحمیل می کند و به من هم سخت می گذرد ولی باید تحمل کنم. و این نعمتی است که خدا به آدم می دهد که شما را فردی خلق کرده که دیگران شما را محرم خود بدانند و با شما درد دل بکنند و سبک بشوند.
«خبرگزاری دانشجو»: خیلی از اساتید ما دغدغه شان گفتن همان جزوه بیست برگی است و خیلی هم خشک برخورد می کنند و فقط رفع تکلیف می کنند. و این یک آفتی است در بین اساتید ما، با این اوصاف آسیب شناسی شما از این موضوع چیست؟
به نظر من کار بیش از حد اساتید ما و فشارهای اقتصادی که وجود دارد دیگر انرژی برای آن استاد نمی ماند که بخواهد به درد و دل دانشجوها گوش بدهد و این دلیل واقعا توجیح است و قابل قبول نیست.
«خبرگزاری دانشجو»: در حال حاضر شرایط به طوری است که انواع و اقسام دانشگاه ها احداث شد و الان خیلی از کسانی که خودشان هنوز دانشجو هستند می توانند در یکی از این دانشگاه ها استاد بشوند و این شأن استادی دارد خرد می شود در صورتی که معلمی و استادی یک جایگاه بلند مرتبه دارد. شما چه نظری در مورد این قضیه دارید ؟
همین اتفاق در دانشگاه تهران هم افتاده که به عنوان یک سمبل شناخته می شود. مثلا دانشجویی همین امسال دکتری گرفته و دانشگاه هم جذبش کرده و حالا می گوید من کمتر از مقطع کارشناسی ارشد و دکتری تدریس نمی کنم! من 25 سال است تدریس می کنم ولی به احترام اساتید خودم تا بحال حتی یک واحد هم به دانشجویان دکتری رشته مدیریت ورزشی درس ندادم.
من مسئله فرار مغزها را در مملکت خیلی جدی می بینم. استاد نیست که منِ باقری می شوم استاد! به نظر من سطح کیفی خیلی پایین است و افت کیفیت در بخش علمی، رفتاری خیلی زیاد است.
«خبرگزاری دانشجو»: به نظر شما فرق دانشجویان نسل قبل و نسل امروز در چیست؟
بچه های امروز تنبل و تن پرور شدند، یک دانشجوی فوق لیسانس 30-40 سال پیش یک صدم اطلاعات شما را نداشت چون شما با تمام دنیا در ارتباط هستید و دانشجویان امروز با اینکه خیلی با استعداد هستند ولی تنبل هستند.
«خبرگزاری دانشجو»: چرا نمره در رفاقت دانشجوها با شما تاثیری نمی گذارد؟
من در تمام طول تدریسم تا بحال هیچ دانشجویی را سر کلاس خراب نکرده ام. همیشه احترام دانشجو را حفظ می کردم. و من هیچ وقت مسائل حاشیه ای را در نمره دادن دخیل نمی کنم مثلا چون فلانی پرسپولیسی، خوش تیپ یا ... نمره بهتری به او بدهم یا فلانی خط سیاسی اش فلان است پس نمره ی کمی به او بدهم به هیچ وجه این جور مسائل را در امر نمره دادن دخیل نمی کردم.
«خبرگزاری دانشجو»: و آخربن سوال، استاد چند تا کلمه می گوییم و شما اولین جمله، کلمه یا عبارت ی که به ذهن تان می رسد را بگویید.
دکتر: واقعی اش وجود ندارد!
دانشگاه: محل عشق و زندگی
معلم: مقدس
استاد خسته نباشید!: ساعت را نگاه می کنم! چون اصولاً بچه ها یک ربع بعد از شروع کلاس شروع می کنند به گفتن این جمله! البته پسر ها بیشتر می گویند!!!
نمره: شاخص خوبی برای ارزیابی نیست
زندگی: قطار در حال حرکت که نمی ایستد
فرجه: تقویم دانشجویی
دانشجو: ان شا الله که واقعی باشند
باصفا: همه ی بچه های دانشگاه
تعداد نظرات: ۶
ارسال نظرات
خيلي عالي بود. انشالله دو سه سال ديگه نمونده تا تدريسه بنده.
خيلي کمکم کرد
ممنون
خيلي ممنون از مصاحبه تون با استاد بزرگوار جناب دکتر باقري
من به عنوان يکي از شاگرداي کوچيک ايشون شهادت ميدم که همه ي اين فرمايشات استاد در رفتار وکردارشون کاملا مشهوده.
براي شما وايشون طلب موفقيت مي کنم.
و مي تونم بگم بهترين و قوي ترين ?پدر? دنيا
ممنونم ازت
دکتر باقري واقعا از اساتيد دلسوز و مهربان و متخصص در رشته خودشون هستند، واقعا سه ترمي که باهاشون کلاس داشتم خيلي چيزا ازشون آموختم...
اخلاقش بي نظيره...