«گاف» را در فیس بوک لایک کنید

گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»؛ وقتی که همه رجال عالی رتبه مملکت در فیس بوک و توییتر و انواع و اقسام شبکه های اجتماعی فعالیت دارند خودش تشویقی برای ما دانشجوهاست که از بزرگان سیاسی کشور الگو بگیریم. نه مردم؟

در همین راستا بود که ما با استفاده از اینترنت پررررررررر سرعت خوابگاه و یک نسخه فیلترشکن سکته ای تلاش کردیم تا در فیس بوک اکانت بسازیم و علاوه بر اینکه رجال عالی رتبه مملکت را لایک کنیم، اقلاً یک کلاسی هم داشته باشیم و بین دوستان و رفقا بگوییم فیس بوک داریم!

بماند که چقدر هندل زدیم تا بالاخره موتور اینترنت خوابگاه بچرخد و ما را برساند به فیس بوک؛ پس از وارد کردن اطلاعات بالاخره ما هم فیس بوکی شدیم.

همان بدو ورود به فیس بوک فخیمه گشتیم دنبال افراد مهم تا ما هم ثوابی در لایک کردنشان برده باشیم و به قول معروف اگر نمی توانیم یوسف را بخریم لا اقل اسممان در لیست خریداران یوسف ثبت شود ؛ باشد که افتخاری در رزومه ایرانی بودنمان محسوب شود.

از قضا همان موقع مادر ازشهرستان زنگ زد و وقتی متوجه شد ما صاحب فیس بوک شدیم چقدرخوشحال شد وکلی به داشتن همچین پسری مباهات کرد...مادر که از خوشحالی صدایش هیجان بسیاری داشت وعده داد که زمان زن گرفتن ما نزدیک است و عنقریب باید برایمان دستی بالا بزند و عیالی در خور شان بیابد .

القصه روزها در دانشگاه و کلاس درس میگذشت و شبها در فیس بوک . مادر هم به تمام اعضای فامیل و اقوام و آشنایان خبر رسانده بود که گاف فیس بوک دار شده است .

تب و تاب فیس بوک حسابی در خوابگاه بالا گرفته بود و هر شب تعدادی از هم خوابگاهیان به اتاق ما می آمدند و از تجربیات فیس بوکی من و لایک هایی که زده بودم می پرسیدند .

هیچ وقت فکر نمیکردم فیس بوک داشتن این همه به آدم پرستیژ بدهد و اسم آدم را بر سر زبانها بیندازد . همین دیروز ، پری روز برای استخدام به یک شرکت رفته بودم . خانم منشی برای پر کردن برگه معرفی پرسید : آدرستان را می فرمایید ؟ بنده هم با افتخار سرم را بالا گرفتم و گفتم منظورتون آدرس فیس بوکه ؟

باورتان نمی شود که چقدر نگاه منشی تغییر کرد و گویی با یک انسان های کلاس طرف است کلی قشنگ قشنگ نگاهم کرد .

تعطیلات آخر هفته رفته بودم شهرستان تا در کنار خانواده باشم ؛ مادرم انقدر با فیس بوک مانوس شده بود که مدام از فیس بوک می پرسید و از فیس بوک من برای اقوام تعریف می کرد . حتی وقتی جورابهایم را گم کرده بودم و از مادر پرسیدم که جورابهایم کجاست ؟ ایشان جواب دادند که شاید گذاشتیشون در فیس بوکت !

خلاصه که اینجوریاست!