به گزارش گروه بین الملل«خبرگزاری دانشجو»؛ جان کری، وزیر خارجه آمریکا، در روزنامه واشنگتن پست یادداشتی درباره مذاکرات هستهای 1+5 با ایران و اینکه فرصتی برای پایان مذاکرات نمانده، نگاشته است که می تواند در شرایط فعلی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار باشد.
یادداشت «جان کری» را در ذیل می خوانید:
وزیر خارجه آمریکا با اشاره به مدت زمان کوتاه باقیمانده تا ضربالاجل 20 جولای (29 تیر)، برای دستیابی به یک توافق جامع درباره برنامه هستهای ایران مینویسد: تمام این مذاکرات درباره انتخابی برای رهبران ایران است. آنها میتوانند اقداماتی را پذیرا باشند که جهان را مطمئن میسازد برنامه هستهای این کشور منحصرا صلحآمیز بوده و برای ساخت سلاح مورد استفاده نخواهد گرفت، با اینکه میتوانند یک فرصت تاریخی برای پایان بخشیدن به انزوای اقتصادی و دیپلماتیک ایران رو بهبود زندگی مردم آن را، از دست بدهند.
مقامات ایرانی به صورت مداوم و آشکار گفتهاند که هیچ گونه نیتی برای ساختن سلاح هستهای ندارند و اینکه فعالیتهای هستهای آنها منحصرا برای تأمین نیازهای غیرنظامی طراحی شدهاند. با فرض درست بودن این اظهارات، اثبات این قضیه کار سختی نخواهد بود.
ایران همچنین با عمل به تعهداتش بر اساس برنامه اقدام مشترک، که زمان و فضای لازم برای پیشبرد فضای مذاکرات را پدید آورد، برخلاف انتظارات برخیها عمل کرد. بالاخص ایران در حال حذف اورانیوم غنیسازی شده در سطوح بالاتر بوده، ظرفیت غنیسازی خود را با عدم نصب یا شروع به کار سانتریفیوژهای دیگر محدود کرده، از توسعه بیشتر تأسیسات غنیسازی و رآکتور آب سنگین خود اجتناب ورزیده، و اجازه بازرسیهای جدید و بیشتر را صادر کرده است. در مقابل، اتحادیه اروپا و گروه 1+5 برخی تحریمهای را به صورت محدود رفع کردهاند اگرچه ساختار تحریمهای بینالمللی و برخش عمدهای از تحریمها به قوت خود باقی هستند.گروه 1+5 طی چند ماه گذشته پیشنهادهایی را به ایران ارائه کرده که در صورت پذیرش آنها تحریمها به صورت مرحلهای رفع خواهند شد.
ما میدانیم که خوشبینی عمومی در ایران درباره نتیجه احتمالی این مذاکرات تاکنون با مواضعی که پشت دربهای بسته اعلام میکنند همخواهی نداشتهاند. ما با اعتقاد به اینکه فرصتی واقعی برای دستیابی به موفقیت وجود دارد وارد این مذاکرات شدیم. هنوز هم این فرصت وجود دارد، اما زمان رو به پایان است.
مذاکره کنندههای ما از اکنون تا 20 جولای به صورت مدام در وین مذاکره خواهند کرد. شاید فشارهایی وارد شود که زمان بیشتری اختصاص دهیم. اما تمدید در صورتی که همه طرفهای موافقت کنند، انجام خواهد شد و آمریکا و شرکای ما صرفا برای طولانیتر کردن مذاکرات با تمدید موافقت نخواهند کرد. ایران باید ارادهای خالص درباره پاسخ به نگرانیهای مشروع جامعه بینالمللی در زمان باقیمانده نشان دهد.