به گزارش گروه دانشگاه های کشور «خبرگزاری دانشجو»، فرهنگ جهاد و کسب رضای پروردگار ریشه در تاریخ درخشان اسلام دارد، حضرت محمد(ص) توحید و جهاد در راه خدا را مطلوب ترین عمل می دانستند و با خدمت بی مزد به مردم و کمک به ایشان فرهنگ جهاد را در وجود مومنین نهادینه می کردند.
پس از طلیعه انقلاب اسلامی در ایران، شهید رجایی با لبیک گویی به فرمان امام خمینی(ره) اولین سنگ بنای طرح کمک به مردم مناطق محروم در قالب تاسیس سازمان جهاد سازندگی را پایه گذاری کرد؛ اما با ادغام این سازمان با وزارت کشاورزی در دوران اصلاحات، محرومیت زدایی و توجه به مناطق محروم در اذهان مسئولان رخت بربست.
مقام معظم رهبری با مطرح کردن طرح «هجرت» در 17 اردیبهشت 79 و تاکید بر استفاده از جوانان مومن و انقلابی در راستای آباد کردن مناطق محروم و مستضعف پرچم توجه به محرومان را به اهتزار درآوردند؛ این نام از آیه «ان الذین آمنوا و هاجرو و جاهدوا فی سبیل الله باموالهم و انفسهم اعظم درجه عندالله اولئک هم الفائزون» برگرفته شده است.
دانشگاه اولین سنگری بود که پس از فرمان رهبر معظم انقلاب با گسیل دادن دانشجویان به سوی جبهه مبارزه با فقر، نام خود را به عنوان یکی از بازوان اجرایی انقلاب به ثبت رسانید. دانشگاه ایلام نیز به مثابه سایر مراکز آموزشی در چند سال اخیر کمر همت را بسته و با فرستادن بهترین دانشجویان خود به سوی مناطق دورافتاده و فقیر در این عمل خداپسندانه سهیم شده است.
جهادگران معجزه می آفرینند
مریم مهدیان گفت: خدمت به خلق خدا و دیدن رضایت آن ها به قلوب جهادگران آرامش و رضایت می بخشد، بهترین روزهای زندگی دانشجویان جهادگر در روستاهای محروم و در میان مردم پاک دل این مناطق رقم می خورد، سادگی، صفا و مهربانی که در دریای وجود مردمان دوردست موج می زند، گوهر نابی است که در هیاهو شهر کمتر یافت می شود.
وی با اشاره به فعالیت دانشجویان بسیجی در قالب اردوهای جهادی در سال 1392 تصریح کرد: سال گذشته به روستای تلخاب در دره شهر، یکی از محرومترین شهرستان های استان ایلام عازم شدیم، بدون آنکه عزت نفس خانواده های فقیر خدشه دار شود، به آن ها وسایل زندگی، لباس و پتو می‌دادیم، به کودکان قرآن خواندن را می آموختیم و زنان خانه دار را با اصول اقتصاد مقاومتی، بهداشت خانواده و اصول زندگی آشنا می کردیم.
مسئول خواهران اردوهای جهادی دانشگاه ایلام افزود: مردم مناطق محروم جهادگران را از دل و جان دوست دارند و به آنان احترام می گذارند، متقابلا دانشجویان جهادی نیز برای مردم و رفع مشکلاتشان سنگ تمام می گذراند، گاه شاهد معجزاتی هستیم که عقل از درک آن عاجز است، خداوند شاهد خلوص نیت امدادگران است و ایشان را یاری می کند.
حسین؛ کودکی که آرزو دارد در مدارس عادی درس بخواند
مهدیان با بیان اینکه در حال آموزش به زنان و کوکان روستای تلخاب بودم که یک بانو مرا به گوشه ای فراخواند، ادامه داد: این بانو گفت که فرزندش به دلیل نارسایی مادرزادی بدون گوش به دنیا آمده است.
وی تصریح کرد: با اتمام اردو جهادی و بازگشت به ایلام، عکس حسین شاطری را به پزشکان حاذق استان نشان دادیم، آن ها علاوه بر مساعدت های فراوان، بخش قابل ملاحظه ای از هزینه های جراحی حسین را تقبل کردند و با برداشتن قطعه ای از استخوان دنده این کودک، بافت حلزونی گوش وی را ساختند و در داخل مجرای شنوایی او گذاشتند.
فرمانده خادمین قرارگاه هویزه در ادامه به برداشتن تکه هایی از پوست پای حسین اشاره کرد و بیان داشت: این جراحی نیز برای شکل دادن به ساختار گوش بیرونی با موفقیت انجام شد. این کودک دره شهری برای رسیدن به شنوایی کامل، 6 عمل جراحی دیگر در پیش رو دارد.
مهدیان عشق حسین به دانشجویان جهادگر را وصف ناپذیر عنوان کرد و گفت: اگر به خاطر بچه های تیم نبود وی هرگز به بیمارستان پا نمی گذاشت، حتی پرستاران حسین از دانشجویان جهادگر علوم پزشکی هستند، تنها آرزوی این کودک تحصیل در مدرسه عادی است.
وی خاطرنشان کرد: خانواده حسین بسیار بی بضاعت هستند و از داشتن پدر محروم هستند، مادر وی بر روی زمین های مردم کارگری می کند. تمام زندگی خانواده حسین شاطری در یک اتاق 9 متری خلاصه می شود.
این دانشجو ایلامی هزینه های جراحی حسین را 15 میلیون تومان اعلام کرد و افزود: تا کنون چهار میلیون تومان با مساعدت و همراهی دانشجویان، اساتید و پزشکان برای وی صرف شده است.
علی؛ نوجوانی که تا سال آینده می تواند راه برود
مهدیان با اشاره به یکی دیگر از ساکنان روستای تلخاب افزود: پدر علی کارگر سد سیمره است و علی در یکی از بازی های کودکانه در اطراف محل کارش پدرش از کوه سیمره به پایین سقوط می کند و نخاع وی آسیب می بیند، علی از 9 سالگی تا کنون که 17 سال سن دارد، همدمی جز ویلچر ندارد.
وی بیان داشت: مشکل علی را با مسئول سابق سازمان بسیج دانشجویی استان، معاون نهاد رهبری در دانشگاه ایلام و رئیس سابق دانشگاه ایلام در میان گذاشتیم و آن ها نیز با گسیل دادن آمبولانس به تلخاب زمینه های انتقال علی به سوی اهواز را فراهم کردند.
مسئول خواهران اردوهای جهادی دانشگاه ایلام با بیان اینکه پزشکان از بهبود نخاع له شده علی قطع امید کرده بودند، تصریح کرد: یکی از متخصصان طب سنتی مداوای علی را با تضمین بهبودی آن برعهده گرفت؛ به گونه ای که در اولین روزهای ماساژدرمانی، علی توانست انگشت پاهایش را تکان دهد.
مهدیان ادامه داد: با عنایت خدواند و مساعدت پزشکان، این نوجوان دره شهری می تواند تا سال آینده بر روی پاهای خود بایستد، راه برود و مانند هم سالانش بدود؛ اما علی هم اینک به دلیل ویلچر نشینی های مستمر دچار زخم بستر شده است و داروهایش در بازار سیاه یافت می شوند.
هزینه های جراحی پریا فراهم نیست
این دانشجو دانشگاه ایلام به شرح حال یکی دیگر از کودکان معلول در روستاهای محرم استان ایلام پرداخت و افزود: پریا چولکی نیز مانند حسین شاطری از نعمت شنوایی بی بهره است و به حلزونی گوش نیاز دارد، خانواده این دختر بچه به شدت فقیر هستند و امورات زندگیشان به سختی می گذرد.
مهدیان با اشاره به اینکه جهادگران به تازگی این کودک را شناسایی کرده اند، بیان داشت: عمل جراحی پریا به راحتی در تهران و اصفهان انجام می شود؛ اما هزینه های درمان این طفل معصوم فراهم نیست.
محمد؛ جوانی که به انتظار مرگ نشسته است
وی گفت: در جریان تردد به شهر کرمانشاه برای پیگیری درمان کودکان نام برده، با جوانی 30 ساله آشنا شدیم که از بیماری کلیوی و دفع پروتئین رنج می‌برد، کلیه های محمد هر روز کوچکتر می شوند و هیچ کس نیست که وی را یاری رساند.
مسئول خواهران اردوهای جهادی دانشگاه ایلام با بیان اینکه محمد نظری همراه با مادرش پیرش در سیاه چادر زندگی می کند و به شغل چوپانی مشغول است تصریح کرد: وی شدیدا به پیوند کلیه نیاز دارد، ناامیدی باعث شده که محمد برای رهایی از دردهایی که متحمل می شود، به انتظار مرگ بنشیند.
مسئولان هیچ توجهی به مردم مناطق محروم نمی کنند
مهدیان در اعتراض به عملکرد مسئولن این استان گفت: آن ها می گویند اردوهای جهادی بی مفهوم هستند، یعنی چه که یک عده جوان، دانشگاه خود را رها می کنند و به خدمت مردم روستا مشغول می شوند؟ به هر اداره ای که می رویم با درب بسته مواجه می شویم، پرونده های پزشکی بچه ها را با خود به نهادهای متعدد می بریم و جز شعارهای واهی یا وعده های سرخرمن چیزی تحویل نمی گیریم.
وی با اشاره به جلسه استانداری که سه ماه پیش با حضور روسای استان برگزار شد، گفت: مسئولان در هنگام جلسه قول مساعدت دادند؛ اما با گذشت سه روز از این نشست، تب و تاب آنان خوابید و حرف هایشان را فراموش کردند.
این دانشجوی دانشگاه ایلام گفت: ماه گذشته که به رئیس دانشگاه ایلام مراجعه کردیم، وی به جای آنکه ما را مورد تفقد خود قرار دهد، سرزنش کرد و گفت: بگذارید بچه های بیمار مناطق محروم بمیرند، به ما و شما چه؟
مهدیان تصریح کرد: مگر مردم مناطق محروم انسان نیستند؟ فقط مسئولان حق زندگی کردن دارند؟ آیا انسانیت تا این اندازه ناچیز و بی ارزش شده است که به راحتی هم نوعان خود را فراموش کرده اند؟
وی تصریح کرد: پشت سر جهادگران حرف ها و کنایه های فراوانی گفته می شود؛ اما در اراده دانشجویانی که دست از زندگی می شویند و خداوند را ناظر بر اعمال خویش می بینند، هیچ خللی وارد نمی شود./125ت1/*
ارسال نظرات