نقش داعش در بحران غذایی عراق

به گزارش «خبرگزاری دانشجو»، آنابل وان دربرگ، کارشناس شبکه الجزیره، در تحلیلی مستند از نقش گروهک تروریستی موسوم به داعش (دولت اسلامی در شام و عراق) در ایجاد و تشدید بحران غذایی در عراق پرده برداشته است.

حدود دو ماه از  اشغال موصل توسط داعش می‌گذرد. کنترل برخی جاده‌های عراق توسط این گروهک تروریستی و همپیمانانش، اینک به تهدیدی اساسی برای تامین مواد غذایی در این کشور بدل شده است. بدین ترتیب، هزاران عراقی در شهرهای مختلف، اقدام به ذخیره مایحتاج خود کرده‌اند. امیر سمیر، صاحب سوپرمارکت الورده در نزدیکی بغداد، می‌گوید: در اولین روزهای حمله داعش به عراق تمامی اجناس این مغازه به پایان رسیده و قفسه‌ها همچنان  خالی باقی مانده است.

سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در گزارشی اعلام کرد: 80 درصد از منابع غذایی در بغداد از طریق واردات به ویژه از کشور ترکیه تامین می‌شود. هلال محمد معاون فائو می‌گوید: از زمان حمله داعش به عراق قیمت مواد غذایی بین 30 تا 50 درصد افزایش یافته است.

وی ادامه می‌دهد: جابجایی محصولات کشاورزی از مزارع به بازار مصرف، بسیار دشوار شده تا جایی که فائو برنامه توزیع غذایی خود را در 4 منطقه عراق متوقف نموده است. در حالی که کمبود مواد غذایی زندگی 10 میلیون عراقی را تهدید می‌کند، گذر زمان وضع را وخیم تر می‌کند.

باسم آنتون کارشناس یک موسسه اقتصادی در عراق آورده است: میزان صادرات ترکیه به عراق معادل 9 تریبیون دلار در سال است. با هجوم گروه‌های تکفیری به مناطق شمالی عراق، صادرات ترکیه به این کشور با کاهش چشمگیری مواجه شده که خود افزایش حداقل 30 درصدی اجناس را در پی داشته است.  

پس از تسلط تروریست‌های بعثی-تکفیری بر نقاط شمالی عراق، شرکت‌های ترکی همچنان به مبادله کالا با شهرهای اشغالی ادامه می‌دهند، بنابراین قیمت ارزاق در این مناطق تغییر محسوسی نداشته است. اما با توجه به جنایات تروریست‌های داعشی در جاده‌های منتهی به مناطق جنوبی، کامیونت‌های حمل مواد تمایل چندانی به سفر به این مناطق از خود نشان نمی‌دهند. چندی پیش 32 تن از رانندگان این وسائط نقلیه توسط گروهک‌های مسلح ربوده شدند.

نماینده سازمان بهداشت جهانی در عراق با اشاره به جدی بودن معضل تامین مواد مورد نیاز مردم اعلام کرد: می‌توان مسیرهای جایگزینی را برای انتقال مایحتاج مردم به عنوان نمونه از اردن در نظر گرفت، اما نکته اینجاست که این میزان پاسخگوی نیاز واقعی مردم نیست.