به گزارش خبرنگار «خبرگزاري دانشجو» از ياسوج، گرماي تابستان امسال در مناطق گرمسيري كهگيلويه و بويراحمد بي سابقه بود و تحمل اين گرما در مناطقي كه از كمترين امكانات رفاهي برخوردارند، كمي سخت تر به نظر مي رسد.
بسيج مدرسه عشق بود و هنوز اين مدرسه شاگرداني را به جامعه تحويل مي دهد كه استاد و مريدشان حضرت عشق است و در اين راه با پای سر گام مي نهند و بسيج مدرسه عشق است و مدرسه عشق خواهد بود.
دانشجويان پيرو مكتب امام روح الله (ره) و فرزندان بي پيرايه رهبر معظم انقلاب، كه شاگردان دانشگاهي اين مدرسه اند، بي تابي آفتاب گرمسيري را تاب مي آورند تا درس ايثاري را كه در مكتب روح الله و خلف صالحش آموختند به منصه ظهور برسانند.
اينجا دهدشت است؛ جايي كه تا مركز كشور بيش از 14 ساعت بي وقفه راه است و گرماي تابستان هايش توان و تاب از پير و برنا مي گيرد.
اينجا دو ساعت آن طرف تر از دهدشت است. جايي كه از امكانات زيادي برخوردار نيست.
اما مردماني دارد كه شكرگذار نعمت جمهوري اسلامي هستند و هنوز هم كمك هاي كميته امداد را كمك هاي خميني مي دانند.
اينجا كودكانش هنوز آرزو مي كنند كه معلم بشوند تا به فرزندان منطقه محرومشان درس ياد بدهند؛ براي رهايي از فقر اقتصادي و علمي حاكم.
اينجا هنوز بوي بركت نان گندم فضا را پر مي كند و كودكانش حتي با پاي برهنه و شلوار وصله دار لبخند را فراموش نمي كند؛ و اگر مخاطبش فرزندان معنوي «خميني» و سربازان رهبري باشند، خنده اي از جنسي ديگر بر لبانش نقش مي بند.
اينجا هنوز صفاي بچه هاي مدرسه عشق را مي فهمند و با آغوش باز از آنها استقبال مي كنند.
دانشجويان بسيجي دانشگاه پيام نور دهدشت، گروهشان را به نام شهيد طيب،شهيدي كه فلوريدا را به قصد فتح المبين ترك كرد، نام گذاري كردند؛ تا گرماي تابستاني مناطق محروم چاروسا را بر راحتي و آسايش زير خنكاي نسيم كولر خانه مادر ترجيح دهند.
كارشان اين شده كه با نواخته شدن زنگ آخرين امتحان دانشگاه بار و بنديل را به قصد مناطق محروم مي بندند. بهار يا تابستان فرقي به حالشان نمي كند؛ راهي است كه گام در مسيرش گذاشتند و بايد تا آخر بروند.
شايد اين جمله پيرمردي كه دو سال پيش مي گفت: مسجدي نداريم كه در آن نماز بخوانيم و يا حتي اگر مرديم مراسمي در آن برايمان برگزار شود، هنوز از گوش بچه هاي بيرون نرفته باشد وقتي كه پوستر ترحيم او را يك سال پس از تكميل مسجد روستايشان مشاهده كردند.
امسال هم تنها برادران نيستند كه در اين جهاد پاي مي نهند و همگام با 25 دانشجوي برادر، 20 دانشجوي خواهر نيز به فعاليت هاي فرهنگي، آموزشي، مشاوره و مباحث بانوان و كودكان مشغولند. شير زناني كه زير چادر سياه در گرمای طاقت فرسا خم به ابرو نمي آورند.
شايد مي خواست ريا نشود و ما هم نامي از او نخواهيم برد؛ اما مي گفت: ایجاد وحدت و همدلی میان دانشجویان و مردم محروم يكي از هدف هاي اصلي اين اردو است و اردوهای جهادی تنها با عشق و علاقه دانشجویان و به صورت داوطلبانه برای کمک به فضای فرهنگی، آموزشی و ایجاد عدالت در مناطق محروم شکل گرفته است.
كمر دوغ؛ روستايي در دل كوه و صخره، ميزبان فعاليت هاي فرهنگي و عمراني گروه شهيد طيب است.
ساخت و تكميل مسجد، مرمت و رنگ آميزي مدارس، کلاس‌های فرهنگی با استفاده از کارشناسان، تبيين شعار سال، تشريح سياست هاي اقتصاد مقاومتي و برپايي برنامه هاي فرهنگي و ديني مختلف از جمله برنامه هايي است كه جهادگران دانشجو در اين روستا و روستاهاي اطراف برگزار مي كنند.
و برپايي حلقه هاي صالحين، برنامه هميشگي و هر شب بسيجيان جهادگر است تا ضمن خدمت به خلق از خويشتن خويش نيز غافل نمانده باشند.
کلاس‌های آموزش قرآن، آموزش احکام، نشست‌های بصیرت افزایی براي مقابله با آسیب‌های اجتماعی، برگزاری مسابقات ورزشی، دیدار با خانواده شهدا، برگزاری دوره امداد و کمک‌های اولیه و گفتمان حجاب از ديگر برنامه هايي است كه براي روستا نشينان پاك دل برنامه ريزي شده است.
لحضات پاياني است و آخرين سخن را يكي ديگر از دانشجويان جهادي حاضر مي گويد و پاياني است بر گزارش يك روزه در جمع شاگردان مكتب عشق، امام مان امسال را سال اقتصاد و فرهنگ با عزم ملي و مديريت جهادي نام نهادند و همه را به آباداني ميهن فرا خواندند، ما نيز به اين فرمان امام خود لبيك مي گوييم و امسال پر رنگ تر از سال هاي پيش براي محروميت زدايي به مناطق محروم آمديم. لبيك يا امام.
و در مسير به اين فكر مي كردم كه شاگردان اين مدرسه همه چيز را مسير ولايت مي بينند و سرمشق اول و آخر دفتر اعمالشان چيزي جز تكاليف وليشان نيست.
دارد غروب مي شود، آسمان اينجا هم انگار صفاي ديگري پيدا كرده است...
ارسال نظرات