یادداشت دانشجویی/
گروه دانشگاه "خبرگزاری دانشجو"؛ شاید بتوان یکی از دلایل این گستاخی دولت انگلیس را گرفتار شدن دولت ایران و دستگاه دیپلماسی آن در انجام دیدارهای نمایشی و بی‌حاصل با قدرتهای زورگو آن هم از موضعی پایین‌تر و ضعیف‌تر دانست. دیداری که روزنامه‌های زنجیره‌ای اصلاح طلب با ذوق زدگی از آن با تعبیر «دیدار تاریخی» یاد کردند.
حضرت امام برای برخورد با مستکبران سیاستی روشن و مشخص دارند که برگرفته از دکترین قرآن کریم است: اگر در مقابل مستکبرین یک گام به عقب بردارید، آن‌ها دو گام پیش خواهند آمد. تجربه نشان داده این نگاه حضرت امام به مسایل نه تنها بدبینانه نیست بلکه حاصل سال‌ها تجربهٔ ایشان در تحلیل مسایل سیاسی است که با توانایی ایشان در تفسیر آیات کتاب مبین گره خورده و به یک واقع بینی صریح ختم شده است.
دیوید کامرون نخست وزیر دولت انگلیس بخشی از سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل را به حمله به ایران اختصاص داد. وی در این اظهارات از ایران به مشکل منطقه تعبیر کرد: «ایران باید فرصت داشته باشد تا نشان دهد می‌تواند بخشی از راه حل منطقه) در مبارزه با داعش) باشد و نه بخشی از مشکل». در ادامه و درحالی که ایران تنها کشوری است که به یاری کشورهای منطقه برای مقابله با تروریستهای ساختهٔ دست سرویسهای جاسوسی غرب ازجمله MI۶ انگلیس رفته، نخست وزیر رژیم پادشاهی انگلیس با گستاخی تمام ایران را به حمایت از تروریسم متهم می‌کند. کامرون سپس لحن گستاخانهٔ خود را تند‌تر کرده و از ایران می‌خواهد در برنامهٔ هسته‌ای خود تجدید نظر کند. اما تاسف بار‌ترین بخش سخنان وی جایی است که او به عنوان رییس دولتی که بیشترین نقش را در راه اندازی فتنهٔ ۸۸ و به آشوب کشیدن کشور داشته، از رفتار نظام ایران با مردمش انتقاد کرده و خواهان تغییر آن می‌شود.
شاید اظهارات توهین آمیز و خصمانهٔ مقامات انگلیسی برای ما ایرانی‌ها به امری تکراری بدل شده و گوش ما به شنیدن آن عادت کرده باشد اما نکتهٔ قابل تامل درخصوص دور جدید اتهام زنی نخست وزیر انگلیس آنجاست که این توهین‌ها به فاصلهٔ چند ساعت پس از دیدار آقای روحانی با کامرون در محل اقامت هیئت انگلیسی صورت می‌گیرد. معنای این امر آن است که این هیئت ایرانی و رییس جمهوری ایران بوده که تقاضای دیدار با نخست وزیر گستاخ انگلیس را کرده و این همان گامی است که به تعبیر حضرت امام اگر به عقب برداشته شود باعث تجری مستکبرین خواهد شد.
گرچه سخنگوی وزارت امور خارجهٔ کشورمان در موضع گیری شفاف پاسخ اظهارات کامرون را داد اما انتظار آن بود پاسخ دولت ایران به این گستاخی در سطح خود آن یعنی توسط شخص رییس جمهوری و در سخنرانی مجمع عمومی سازمان ملل داده شود که متاسفانه این انتظار به حق که متناسب با قواعد روابط بین الملل نیز هست، با بی‌اعتنایی آقای روحانی مواجه شده و بی‌جواب ماند.
شاید بتوان یکی از دلایل این گستاخی دولت انگلیس را گرفتار شدن دولت ایران و دستگاه دیپلماسی آن در انجام دیدارهای نمایشی و بی‌حاصل با قدرتهای زورگو آن هم از موضعی پایین‌تر و ضعیف‌تر دانست. دیداری که روزنامه‌های زنجیره‌ای اصلاح طلب با ذوق زدگی از آن با تعبیر «دیدار تاریخی» یاد کردند.
کوتاه سخن آنکه همانگونه که حضرت امام بر اساس بینش الهی و سیاسی عمیق خود بیان کرده‌اند، تلاش برای تنش زدایی از موضع ضعف در برابر مستکبران به زیاده خواهی آنان دامن خواهد زد و ذوق زدگی از «دیدار تاریخی» را به سرافکندگی از «توهین تاریخی» بدل خواهد نمود و به دولتی مثل انگلیس که علاوه بر فتنه‌گری تاریخی در ایران مخصوصا ماجرای فتنهٔ ۸۸، در درون مرزهای خود نیز کوچک‌ترین صدای مخالفی را در نطفه خفه کرده و بنا به اذعان نهادهای نظارتی در رفراندوم استقلال اسکاتلند دست به تقلب می‌زند، اجازه خواهد داد در مورد رفتار دولت ایران با مردمش اظهار نظر کند.
فرستنده: حسین فتوحی - دانش آموخته دانشگاه بوعلی سینا
این یادداشت در پایگاه تحلیل‌های دانشجویی (تحلیل پرس) نیز منتشر شده است.
انتشار یادداشت دانشجویان به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط "خبرگزاری دانشجو" نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات