کد خبر:۳۵۹۸۴۹
به بهانه اظهارنظر قابل تأمل رئیس سازمان سینمایی؛
جناب ایوبی! "فجرِ شما" و "مقاومتِ ما" خیلی فرق‌ها دارند...
در اختتامیه اینجا کسی سلام رئیس‌جمهور را نمی‌رساند، وزیر هم کلا تشریف همایونیش را نمی‌آورد! عوضش اما اینجا پر است از "مردم". اینجا غرق ونک به بالای تهران نیست؛ اینجا از لب مرز تا قلب تهران را پوشش داده، اینجا این شکلی است که تن دشمنان مان را لرزاند ...
گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ سیده سارا توانگر ـ آقای ایوبی سلام؛ شنیدم یکی دو روز گذشته اظهار نظری داشتید درباره جشنواره مقاومت و گفته اید جشنواره مقاومت همان جشنواره فجر بود که تکرار شد با همان جایزه‌ها و مدل‌ها.
البته غیر رسمی زیاد شنیده بودم که در جاهای مختلف گفته اید که هیچکس نباید مقاومت را با فجر مقایسه کند و گفته بودید فجرِ ما فجر است و مقاومت، مقاومت...
خیالی نیست آقا! شما هر طور دوست دارید، هر طور منطق تان اقتضا میکند موضع گیری کنید اما دوست داشتم یک چند تفاوت‌هایی که منِ آدم معمولی میان "مقاومت ما" و "فجر شما" دیدم بگویم. باقیش با شما...
بگذارید از افتتاحیه شروع کنم. مقاومت ما فرش قرمزش را برای مادران شهدا پهن کرد، چون اعتقاد داشت سینما مدیون این مادران است. محمد خزاعی دم در ایستاد و رسما همان اول ورود مادران شهدا، به مقام والایشان عرض تعظیم کرد. چون کل جشنواره اش را مال آنها می‌دانست. و مادران شهدا هم آمدند چون دعوت شدند، چون دیدند قرار است فیلمهای روی پرده مقاومت، راوی زندگی بچه‌هاشان باشد...
فجر شما اما برای جدیدترین مدل‌های آرایش و تنگ ترین مانتوها و کج و کوله‌ترین کلاه‌ها فرش قرمز می‌اندازد. اگر افتتاحیه فجر را یاد بیاورید خواهید دید که فضا چقدر اسلامی و شایسته نام فجر بود! شما هم اگر فجر را به یاد بیاورید حق می‌دهید که شما و آقای رضاداد رویتان نمی‌شد مادر شهیدی را به آن دعوت کنید؛ که جنس آن آدم‌ها نه جنس شهداست و نه خانواده‌هایشان.
جشنواره فجر شما پر بود از جماعت روشنفکر زده سینمایی امروز که خیلی دوست دارند ادای کن و‌هایوود را در بیاورد. جماعتی که البته نه عرضه فنی‌هالیوود را دارند و نه توان تکنیکیش را، اما خوب ادا در می‌آورد، به قول دوستی این جماعت در همان «کت واک»هالیوود و کن گیر کرده اند!
آری برادرجان. کارگردان‌های مقاومت دوست ندارند شلوارشان را بکنند تا مردم را بخندند. تازه نه کلاه روشنفکری بر کله دارد و نه مدل عجیب و غریب ریش و زلف! اینجا کارگردان برگزیده جشنواره موقع دریافت جایزه روی زمین زانو می‌زند و چادر مادر شهید را می‌بوسد.
اتفاقاً اینجا نمازخانه اش پر است، امام جماعت هم دارد تازه! همه کارگردان‌ها و مسئولین حاضر در جمع هم می‌آیند برای نماز. نه مثل فجر شما که از 3000 نفر حاضر در اختتامیه، کلا 50 نفر موقع نماز در نمازخانه حاضر شوند، آن هم بدون ذره ای هماهنگی که برای نماز وجود داشته باشد، بدون حتی امام جماعت! حضور هنرمندان هم که... به من چه اصلا!
حضرت رئیس!
در اختتامیه اینجا کسی سلام رئیس جمهور را نمی‌رساند، وزیر هم کلا تشریف همایونیش را نمی‌آورد! عوضش اما اینجا پر است از "مردم". اینجا غرق ونک به بالای تهران نیست. اینجا از لب مرز تا قلب تهران را پوشش داده. اینجا این شکلی است که تن دشمنان مان را لرزانده.
راستی تا به حال فجر شما میزبان فیلم خارجی بوده که بخواهد سر و صدای بین المللی کند؟ یا مثلاً برندگان بخش بین الملل تان را اسرائیل تهدید کرده که اگر به ایران بروی، نیست و نابودت میکنیم؟ شما تا به حال جشنواره تان داد و بیداد روزنامه‌های اسرائیل را در آورده؟ تن واشنگتن پست و نیویورک تایمز را لرزانده؟
لابی جشنواره مقاومت هیچ دختر و پسری ندارد که بگویند و بخندند. هیچکس هم از سرِ روشنکفری سیگار نمی‌کشد! هیچ کارگردانی هم در نشست خبری لات بازی در نمی‌آورد، از مادر زاییده نشده هم نمی‌گوید، بوت و مانتوی قشنگشان را هم به رخ ملت نمی‌کشد!
اینجا کاخ جشنواره ما فلسطین است. حتی قلب غزه هم بوی مقاومت ما را می‌گیرد. همه جا هم عکس آوینی زده ایم. اسم خودمان را هم گذاشته ایم گردان شیر بچه‌های آقا مرتضای اوینی.
راستی ان جمله تان خیلی برایم جالب بود که برگزیده‌های مقاومت و فجر هم یکی بوده. احتمالا اشتباه دیده اید برادر جان!
داوری‌های فجر شما حال آدم را بد میکند از فرط مصلحت اندیشی. داوری‌های‌تان هم آن قدر بودار است که خود روشنفکرها هم صدایشان در آمده.
در فضاحت داوری فجر همین بس که شیار 143 را کلا به بخش مسابقه راه نداده بودید. فیلمی که به محض ورود به بخش مسابقه، مردم را حیرت‌زده کرد و سیمرغ بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را از آن خود کرد. دیدید؟ شما بهترین و مردمی‌ترین فیلم جشنواره را کلا به بخش مسابقه راه نداده بودید!!!
وقتی هم که شجاع‌مردی مثل عمو ابراهیم مردانگی کرد و شیار را مطرح کرد، خودِ او را قربانی کردید و علناً سرِ "چ" را بریدید. نه بخاطر ضعیف بودن فیلم. به خاطر حرفها و موضع گیری‌های کارگردان آن.
همان بهتر که سیمرغ شما به فیلم سراسر دروغ و موهوم رستاخیز برسد و همان بهتر که فیلمی‌مثل چ در کنار رستاخیز کنار هم ننشیند...
در اختامیه مقاومت، مردم برای سید حسن نصرالله و حاج علی فضلی دست می‌زنند. در اختتامیه فجر اما مردم حتی به علی آقای جنتی هم رحم نمی‌کنند و وسط سخنرانیش هشت بار سوت و کف می‌زنند که بس کن بابا! تمام کن حرفهایت را!
بله آقای ایوبی!
این‌ها که گفتم یک از هزار تفاوت‌های فجر شما و مقاومت ما بود. ما مقاومیم. با این حرفها هم کک‌مان نمی‌گزد. ما نگاهمان هم به خودِ حضرت است. مطمئن هم هستیم یک روز جشنواره را با حضور خودِ حضرت برگزار میکنیم. راستی ما روی مان می‌شود از مادران شهدا، حتی از خودِ حضرت صاحب الزمان دعوت کنیم. شما بالاغیرتاً رویتان می‌شود که برای مادران شهدا و امام زمانمان کارت دعوت بفرستید...؟
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
دیگه وقتی عمو ابراهیم به اون صراحت میگه آقای ایوبی اعلام موضع کنید دیگه....
سارا جان ممنون از قلم خوبت!
میلطل
خداوند بزرگ و رحیم به مملکت ما و بچه شیعه های پیرو آوینی ها رحم کنه که این روشنفکران ماست مالی کن با باد اعتدال دارن بدجوری مملکت مارو و بویژه فرهنگ ما رو طوفانی می کنن.
ولی بچه ها ی مقاومت این معتدلا فقط یه بادن که عمرشون هم به اندازه همون باده!!!! هرچقدرم که طوفانی بشن خون شهدا و غیرت و همت ما اونا رو نسخه پیچ میکنه :)
اللهم عجل لولیک الفرج