به گزارش گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، چندی پیش خبری روی خروجی خبرگزاری ها به نمایش درآمد، مبنی بر اینکه سالانه چیزی حدود 900 هزار نفر از کشور مهاجرت می کنند؛ آمار تکان دهنده و قابل توجهی بود؛ اینکه هرسال حدود یک میلیون از جمعیت کشور و نیروی انسانی ما کم می شود.
اما موضوع نگران کنندهتر، کاهش قابل توجه و چشمگیر نرخ زاد و ولد در ایران است، آمارهای بانک جهانی نشان می دهد که نرخ باروری در ایران از 50 سال گذشته تاکنون، چیزی حدود 75درصد کاهش داشته و از عدد 7 در سال 1960میلادی به 1.8 در سال 2010 رسیده است.
بالا رفتن سن ازدواج، مهاجرت افراد نخبه و توانگر ایرانی، کاهش چشمگیر تمایل خانواده ها به فرزندآوری و گرایش به تک فرزندی، مهمترین موضوعاتی است که کیفیت و کمیت جمعیت ایران را تهدید می کند؛ کمیت از این بابت که نرخ زاد و ولد در ایران به طور نگران کننده و هشدار دهنده ای کاهش داشته و به موازات آن، نرخ بالای مهاجرت در کشور رخ داده است که این موضوع به طور قطع و یقین بر جمعیت ایران در سال های آینده اثر منفی قابل توجهی خواهد گذاشت و کیفیت از این حیث که ذخایر ژنتیکی کشور ما رو به افول می رود.
برجستهترین و توانمندترین هموطنان ایرانی از کشور مهاجرت می کنند و مهاجرت هر ایرانی نخبه، به معنای آن است که بانکی از ژن های برتر را از دست داده ایم. غیر از این، خروج از ایران و مهاجرت به کشورهای اروپایی، به حداقلی از سرمایه مادی نیاز دارد که این حداقل ها در اختیار عموم افراد قرار ندارد. بنابراین، با خروج هر ایرانی و اقامت او در سایر کشورها، افراد توانگر مادی را نیز از دست داده ایم و سرمایه های مالی آنها که می تواند در کنار سرمایه های انسانی قابل توجه شان برای کشور سازنده باشد، همه از کف رفته است.
نکته دیگری که توجه به آن ضروری است، کاهش تمایل والدین تحصیلکرده و توانمند، به فرزندآوری و گرایش به تک فرزندی است و در مقابل، اقشار کم سواد و فرودست فرزندان بیشتری راهی جامعه می کنند. این مجموعه عوامل در کنار هم باعث می شود که ترکیب جمعیتی سرزمین ما نه تنها از لحاظ کمیت، بلکه از لحاظ کیفیتی نیز به سطوح پایینی نزول کند.
بدیهی است که این مساله در دراز مدت می تواند برای یک مملکت بحران تلقی شود و نگرانی های جدی از بابت تعالی و پیشرفت آن ایجاد کند. این در شرایطی است که رژیم نامشروع و غاصبی همچون رژیم صهیونیستی، سیاست های جمعیتی خود را به گونه ای تنظیم کرده که در قطب مخالف ما حرکت کند.
همین ملت کوچک که جمعیت آن در حال حاضر نصف جمعیت تهران است، تلاش کرده تا از لحاظ کیفی، ترکیب جمعیتی خود را غنا بخشد. سیاست های تشویقی و حمایتی دولت اشغالگر از دانشمندان و متفکران یهودی باعث شده که کیفیت جمعیتی آن دستخوش تغییرات منفی نشود، از سوی دیگر، این کشور تمام تلاش خود را به کار گرفته تا شمار جمعیت خود را افزایش دهد.
اولین و زود بازده ترین سیاست رژیم صهیونیستی برای افزایش جمعیت، مهاجر پذیری بوده است، به گونه ای که این رژیم برای تامین جمعیت مورد نظر خود در سال های دهه 90 میلادی، به جذب مهاجران روسیه و دیگر کشورهای بلوک شرق پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی روی آورد.
این مهاجرت ها در قالب دسته های مشخص از سال 1880 میلادی آغاز شد و در دسته اول حدود 2500 مهاجر وارد سرزمین های اشغالی شدند. دیری نگذشت که با کوشش های سرسختانه سران رژیم صهیونیستی، اسراییلی ها توانستند جمعیت مهاجر قابل توجهی به خود جذب کنند؛ به نحوی که هم اکنون حدود 74 درصد جمعیت یهودیان منطقه فلسطین را مهاجران تشکیل می دهند و جمعیت اسراییل از 2 میلیون نفر به 7 میلیون و 700 هزار نفر در حال حاضر رسیده است.
بر اساس آخرین آمار بانک جهانی، جمعیت این رژیم تا سال 2000 میلادی، هرسال به طور متوسط 2.8 درصد رشد داشته است. علاوه بر این، اسراییل هم با ابزار مذهبی و هم با ابزار مدنی و برنامه ریزی های سیاسی، یهودیان را به فرزندآوری تشویق می کند. در آموزه های دینی یهود هدف از ازدواج، افزایش جمعیت ذکر شده و تاهل برای یهودیان از منظر دینی بسیار با اهمیت است و روی گردانی از آن گناه غیرقابل بخشش تلقی می شود.
در دین یهود به صراحت آمده که بچه دار نشدن با وجود تمکن مالی و استطاعت جسمی گناه است و سقط جنین معادل قتل یک انسان در نظر گرفته شده و مجازات هایی به دنبال دارد.
همچنین، بهرهگیری از عوامل کنترل جمعیت و ضدبارداری در تورات صریحا نهی شده است. از لحاظ سیاست گذاری ها و برنامه ریزی های مدنی نیز، در سال 1246 شمسی، شورای افزایش جمعیت رژیم صهیونیستی با همکاری کابینه این رژیم به طور رسمی تشکیل شد و برای تشویق زنان اسراییلی به زایش، کمک های مالی گستردهای برای آنان در نظر گرفته شد.
در مورد تعداد فرزندان به زنان اسراییلی دیکته شد که هرکدام از آنان حداقل 4 فرزند داشته باشد. نظریهپردازان رژیم صهیونیستی مفیدترین زنان برای اسراییل را زنانی دانستند که هشت فرزند داشته باشند. به جز این موارد، در حال حاضر در سرزمین های اشغالی، کارمندان و بازنشستگانی که فرزندان بیشتری داشته باشند، حقوق و مزایای بالاتری دریافت می کنند و میزان حق اولاد پرداختی نیز رقم قابل توجهی است؛ علاوه بر این، خانواده های اسراییلی که فرزندان زیادتری داشته باشند، تخفیف های مالیاتی قابل توجه می گیرند.
مجموع این عوامل باعث شده تا رشد جمعیت اسراییل، همواره سیر صعودی داشته باشد که متاسفانه این موضوع در کشور ما روند نزولی در پیش گرفته و نگرانی هایی ایجاد کرده است؛ نگرانی هایی که اگر هرچه زودتر ساماندهی نشوند و در قالب بسته های فرهنگی و حمایتی به جامعه تزریق نشود، می تواند در دراز مدت نسل آینده را دچار مشکلات عدیده کند و جمعیت کهنسال کشور ما را در سال های آینده با مخاطرات فراوان روبرو کند.
منبع: ماهنامه قبیله هابیل استان یزد