به گزارش "خبرگزاری دانشجو" به نقل از "دانشجونیوز"، جمعی از تشکلهای انقلابی دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی استان بوشهر و فارس به نمایندگی از جامعه دانشگاهی کشور طی بیانیهای ضمن محکومیت رفتار چندگانه غرب در قبال مساله هستهای نسبت به تحرکات مشکوک و شایعات هدفمندی که این روزها تلاش میکنند نظارت لحظه به لحظه رهبری بر جزئیات مذاکرات را به دروغ در اذهان عمومی القاء کنند، هشدار دادند و سوالاتی را از تیم مذاکره کنند و دولت ایراد کردند.
متن کامل این بیانیه در ذیل آمده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
الَّذِینَ یتَّخِذُونَ الْکَافِرِینَ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِینَ أَیبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّهَ فَإِنَّ الْعِزَّهَ لِلَّهِ جَمِیعًا(سوره مبارکه نساء / آیه ۱۳۹)
"عدهای اینجور وانمود میکردند که اگر با آمریکاییها دور میز مذاکره بنشینیم بسیاری از مشکلات حل میشود، البته ما میدانستیم اینجور نیست اما قضایای یک سال اخیر برای چندمین بار این واقعیت را اثبات کرد... از این ارتباطات [با امریکا] نه تنها فایدهای عاید نشد بلکه لحن آمریکاییها تندتر و اهانتآمیزتر شد و توقعات طلبکارانه بیشتری را در جلسات مذاکرات و در تریبونهای عمومی بیان کردند… آمریکاییها نه تنها دشمنیها را کم نکردند بلکه تحریم ها را هم افزایش دادند! البته میگویند این تحریمها، جدید نیست اما در واقع جدید است و مذاکره در زمینه تحریم هم، فایدهای نداشته است." (امام خامنه ای)
همانگونه که ملت شریف ایران مطلعند، یک سال از انعقاد توافقنامه بین ایران و گروه ۵+۱ بر سر مسائل هستهای میگذرد؛ یک سال از "تسلیم قدرتهای بزرگ در برابر ملت بزرگ ایران می گذرد"؛ یک سال از "شکستن سد تحریم می گذرد."
و همچنین یک سال از گستاخی های سران غربی و فحاشیهای آنان نسبت به ملت شریف و عزیز ایران میگذرد؛ یک سال از تعطیلی تأسیسات آب سنگین اراک میگذرد؛ یک سال از تفتیش بدنی کارمندان صنعت هستهای مان توسط مأمورین بیگانه میگذرد؛ یک سال از افزودن بیش از ۶۰ شخصیت حقیقی و حقوقی کشورمان به لیست تحریم ها میگذرد.
و امروز در آستانه مذاکرات گام نهایی توافق هستیم؛ در شرایط پیش رو و با توجه به سابقه دولتمردان محترم در برخورد با مسئله هسته ای و نوع نگاه ایشان به قضایا، سؤالاتی برای جامعه دانشگاهی مطرح است که لازم است دولت محترم جهت تنویر افکار عمومی، در پیشگاه مردم به این سؤالات پاسخ دهد:
1. نیاز کشور به صنعت هستهای، تنها به تولید برق محدود نمیشود و - به غیر از کاربردهای کشاورزی و صنایع غذایی و نیز بهداشتی و صنعتی،- از ضروری ترین استفادههای این فناوری، کاربرد پزشکی و درمانی آن است که نیاز به غنی سازی حداقل ۲۰ درصدی اورانیوم - برای درمان بیش از یک میلیون نفر بیماران سرطانی و بیماری های خاص- دارد؛ اما آنچه که تاکنون مشاهده شده این است که چانه زنی بر سر داشتن و یا نداشتن غنی سازی کمتر از ۵ درصد است و گویا بناست صنعت هستهای ما به شکل دکوری ادامه پیدا کند؛ و بدیهی است که برای چنین صنعت دکوری، تعطیلی فردو و آب سنگین اراک و... مشکلی ایجاد نکند؛ آیا تفسیر دولت و تیم مذاکرات هسته ای از "احقاق حقوق مسلم ملت" و " ایستادگی در مقابل زیاده خواهی های طرف مقابل"، معادل شده است با عقب نشینی حداکثری از تمامی حقوق مردم و بعد هم دلخوش شدن به حفظ حداقلی ترین احتیاجات کشور؟
2. با وجود تجربه ی بیش از سه دهه تحریم های خصمانه و در عین حال شکوفایی و بالندگی روزبه روز جوانان پرتلاش- که بر خلاف دولت های بیگانه، بی هیچ منت و زیاده خواهی و بلکه با عشق و شور، کمر همت برای پیشرفت این کشور بسته اند- ، آیا هنوز هم در این که تنها نیروی محرکه کشور و تنها عامل عزت و صلابت آن، تکیه به ظرفیت درونی است شک دارید؟
3. با چه منطق دیپلماتیکی، رئیس جمهور و تیم مذاکره کننده ی هسته ای نسبت به طرف غربی که با گستاخی بیشرمانه ای صراحتاً از آرزوی باز کردن پیچ و مهره های صنعت هسته ای ما سخن میگوید، خوشبین اند، آن هم با وجود این که همین تیم مذاکره، در سالهای ۸۲ تا ۸۴ مستقیماً شاهد زیاده خواهی ها و خلف وعده های مکرر طرف غربی- آن هم در شرایطی که ما تعلیق کامل همه ی فعالیت های هسته ای مان را پذیرفته بودیم و آنها حتی رضایت به فعالیت یک عدد سانتریفیوژ ما هم ندادند- بوده است؟ آیا باز هم باید تجربه ی تلخ دیگری را بچشیم تا "دشمنی" ذاتی دشمنان این کشور را باور کنیم؟ آیا ما مخاطب این آیه نیستیم که «اى كسانى كه ايمان آورده ايد به غیر هم کیشان خود اعتماد نکنید و آنان را همراز خود نگیرید؛ چرا که [آنان] از هيچ شر و فسادی در حق شما كوتاهى نمى کنند؛ آرزو دارند كه در رنج بيفتيد و سخت زیان ببینید، دشمنى از دهان هایشان و لحن سخنشان آشكار است و آنچه سينه هايشان از دشمنی شما نهان می دارد، بزرگتر است؛ در حقيقت ما نشانه ها[ى دشمنى آنان] را براى شما بيان كرديم؛ اگر خرد را به کار گیرید در می یابید»(آل عمران- 118)
4. گفته می شود که مذاکرات بر سر این موضوع است که طرف غربی نهایتاً این مسئله را بپذیرد که ما در سطح پیمان منع گسترش سلاح هسته ای(NPT) فعالیت هایمان را به شکل صلح آمیز انجام دهیم؛ سوال ما این است که آیا واقعاً چالش ما و طرف غربی صرفاً بر سر معاهده ای است که ما قبلاً نسبت به آن متعهد شده ایم؟ و به همین دلیل است که مسائلی همچون حقوق بشر و توان موشکی و دفاعی کشور هم در مذاکرات مطرح می شود؟
5. چرا رئیس جمهور محترم و تیم مذاکره کننده، به جای اعلام واقعیت های توافق ژنو و روشنگری حقایق، با پنهان کاری و مخفی نگه داشتن مذاکرات گام نهایی و بی اعتنایی نسبت به حق نمایندگان ملت در اطلاع از جزئیات مذاکرات، در واقع عقل جمعی کشور را نادیده می گیرد و با وارونه نمایی واقعیت، سعی در القای یک پیروزی و دستاورد تاریخی داشته و دارند؟ آیا همه طرف های غربی و دوستان صهیونیست آنها به متن و محتوای اصلی مذاکرات محرم اند و این فقط ملت شریف ایران است که در این میان نامحرم شناخته شده و نباید از جزئیات مطلع باشد؟ آیا مطلع بودن مردم از آنچه در مذاکرات می گذرد، ضربه ای به فعالیت های دیپلماتیک شما می زند؟ مگر در جلسات مذاکره شما با طرف غربی چه می گذرد که آگاهی مردم از آن، به مصلحت نیست؟
6. آیا بهتر نبود بجای معطوف کردن اکثریت ظرفیت کشور به مسئله ی مذاکرات و چشم دوختن به بیرون مرزهای کشور، قدری هم به فکر سامان دادن امور داخلی کشور می بودیم تا به قول رئیس جمهور محترم، چرخ زندگی مردم هم بچرخد؟ آن هم در شرایطی که وزارتخانه ی کلیدی چون وزارت علوم و تحقیقات و فناوری، به دلیل برخی اغراض سیاسی و جناحی هیئت دولت، هنوز معلق و بدون وزیر است و بر کسی پوشیده نیست که این مسئله چه ضرر جبران ناپذیری به پیشرفت علمی کشور زده است.
7. ریاست محترم جمهور و تیم مذاکره هسته ای و در رأس آنها جناب آقای ظریف بارها و بارها اعلام داشته اند که "مطابق نظر مقام معظم رهبری" با طرف غربی وارد مذاکره شده اند؛ مگر نه این است که رهبر معظم انقلاب صراحتاً اشاره می کنند که «رابطه با آمریکا و مذاکره با این کشور به جز در موارد خاصی برای جمهوری اسلامی نه تنها هیچ نفعی ندارد بلکه ضرر هم دارد و کدام عاقلی است که دنبال کار بیمنفعت برود!؟» و در جایی دیگر اشاره میکنند که « تا وقتی وضع کنونی، یعنی دشمنی امریکا و اظهارات خصمانه دولت و کنگره آمریکا درباره ایران ادامه دارد، تعامل با آنها نیز هیچ وجهی ندارد» آیا هنوز این جملات را نشنیده اید تا "مطابق نظر مقام معظم رهبری" عمل کنید؟ و یا شاید خود را به نشنیدن زده اید؟ آیا این رفتار شما، دوگانگی نیست؟ چرا با مردم کشور با صراحت و بدون پنهانکاری و حذف حرفهای دوپهلو سخن نمی گویید؟
8. آیا فراموش کردهاید که حضرت روحاله فرمود : «ملت های مسلمان باید اصل را بر دشمنی و فریب ابرقدرتها با خود بگذارند، مگر اینکه خلاف عینی و عملی آن را مشاهده و لمس و باور نمایند. ما به حبل ولایت خدا و پیامبر و ائمه معصومین - علیهم السلام - چنگ زدهایم؛ و جداً باید از هر آنچه غیر رضایت آنان است متنفر و بیگانه باشیم، و از این بیگانگی هم برخود فخر و مباهات کنیم.» آیا شما خلاف عینی و عملی از طرف غربی تا کنون دیده اید؟ جز آنکه در طی این سالها با کشتار بی رحمانه مسلمانان مظلوم غزه و عراق و ترور دانشمندان هسته ای کشورمان و هزاران جنایت دیگر، روز به روز کینه مندی خود را بیش از پیش آشکار کردهاند؟
ما به عنوان جامعه دانشگاهی کشور، نسبت به تحرکات مشکوک و شایعات هدفمندی که این روزها تلاش می کنند نظارت لحظه به لحظهی رهبری بر جزئیات مذاکرات را به دروغ در اذهان عمومی القاء کنند، به مردم هوشیار و تیزبین کشورمان هشدار می دهیم و اعلام می کنیم که مبادا با سکوت و بیتفاوتی نسبت به مسائل حساسی چون مسئله مذاکرات هسته ای، زیر بار مسئولیت شانه خالی کرده تا عده ای محدود برای دستیابی به اهداف و غرض های شخصی و حزبی خود، جام زهر دیگری را به رهبری تحمیل کنند! و دل خوش ندارند به اینکه رهبری خود همه ی امور را سامان می دهد؛ چرا که حتی بزرگترین مرد تاریخ سیاست، امیرالمومنین (ع) هم آن گاه که یاران و سربازانش نسبت به اوامر ایشان در صفین، بی اعتنا شدند، مجبور به بازگرداندن مالک اشتری شد که به چند قدمی خیمه ی معاویه ملعون و از پا در آوردن فتنه رسیده بود!
و در پایان، این سخن رهبر حکیم مان، امام خامنهای را به تیم مذاکره کننده هسته ای و همچنین ملت عزیز و همیشه هوشیار یادآور می شویم:
«به دشمنی که لبخند می زند، اعتماد نکنید؛ این را ما به مسئولینمان، به بچّههای خودمان، فرزندان خودمان - اینهایی که در مسئلهی دیپلماسی مشغول کار هستند، بچّههای مایند، جوانهای خود مایند - [توصیه میکنیم]؛ توصیهی ما به اینها این است: مراقب باشید لبخند فریبگرانه شما را دچار اشتباه نکند، دچار خطا نکند؛ ریزهکاریهای کار دشمن را ببینید... مسئولین ما توجّه داشته باشند، حرفها را ببینند؛ از آن طرف لبخند میزنند، اظهار علاقه میکنند، اظهار میل به مذاکره میکنند، از این طرف بلافاصله می آیند میگویند: همهی گزینهها روی میز است! خب، که مثلاً چه؟ چه حرکتی، چه غلطی ممکن است نسبت به جمهوری اسلامی انجام بدهند؟ اگر جدّی هستند در کار، بایستی خودشان را کنترل کنند، باید جلوی آن کسانی را که زبان به حرفهای یاوهای از این قبیل می گشایند بگیرند.»
بسیج دانشجویی دانشگاه خلیج فارس بوشهر
بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد بوشهر
هیئت محبین اهل بیت (ع) دانشگاه خلیج فارس بوشهر
هیئت سائلین العباس دانشگاه آزاد بوشهر
بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور استان بوشهر
جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه خلیج فارس بوشهر
جامعه اسلامی دانشجویان دانشکده فنی مهندسی جم
بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
هیئت محبین اهل بیت (ع) دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
بسیج دانشجویی دانشگاه شیراز
بسیج دانشجویی دانشگاه پردیس علامه طباطبایی بوشهر
هیئت سید الشهدا دانشگاه آزاد بوشهر
بسیج دانشجویی دانشگاه علمی کاربردی استان بوشهر
بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور برازجان
هیئت محبین اهل بیت دانشگاه پیام نور مرکز بوشهر
بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد برازجان
بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد دیر
جامعه اسلامی دانشجویی دانشگاه شیراز
ستاد بزرگداشت شهدای گمنام دانشگاه خلیج فارس بوشهر
بسیج دانشجویی دانشکده فنی مهندسی جم
ستاد بزرگداشت شهدای دانشگاه شیراز
هیئت محبین اهل بیت (ع) دانشجویی دانشکده فنی مهندسی جم