به گزارش خبرنگار"خبرگزاری دانشجو" از مشهد، نشست مسئولین دانشگاه فردوسی مشهد با حضور نمایندگان تشکلهای دانشجویی به مناسبت 16 آذر دیروز در دانشکده علوم پایه فردوسی برگزار شد که طی آن نمایندگان تشکلهای دانشجویی به بیان نظرات خود پرداختند.
صالح مدرسزاده، دبیر تشکیلات جامعه اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد در ابتدای سخنان خود با بیان این جمله که "میخواهم حرفهای در گلو مانده دانشجویان را بیان کنم" گفت: "و ما ادراک الاتوبوس" و در این هنگام مورد تشویق شدید حضار قرار گرفت و ادامه داد: تا به کی باید به دلیل کمبود اتوبوس مسیر خود را پیاده طی کنیم؟
وی ادامه داد: انتقاد دوم من کندی کار در طرحهای عمرانی دانشگاه است متاسفانه در برخی طرحهای عمرانی ما به هیچ عنوان کار کردن را مشاهده نمی کنیم؛ مانند مزار شهدای گمنام که پایان آن را پایان پاییز سال 93 اعلام و این در حالی است که به انتهای پاییز رسیدهایم.
دبیر تشکیلات جامعه اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به این نکته که در برخی موارد امور مربوط به پروژههای عمرانی به خوبی دنبال شده است، تصریح کرد: متاسفانه برخی تشکلها در دانشگاه تنها با اسم خود بودجه میگیرند و ما فعالیتی از آنها مشاهده نمیکنیم؛ چرا باید تشکلهای فعال دانشجویی مانند تشکلهای بسیج، انجمن و یا جامعه به اندازه برخی تشکلها که تنها نامی دارند و ما افرادشان را ندیدیم بودجه بگیرند؟
مدرسزاده در ادامه با بیان این نکته که نظارت بر برخی برنامهها در محیط آکادمیک و علمی مانند دانشگاه باید قوی تر باشد، افزود: ما در دانشگاه برنامهای داشتیم که شامل یک طرح قرآنی میشد که برای کار استاد این طرح، که یک روحانی بود نظارت از سوی دانشگاه وجود داشت؛ اما برای برگزاری یک برنامه موسیقی از سوی گروه موسیقی نظارت درستی وجود ندارد!
وی با بیان این نکته که دانشجو نباید برای رفع هزینههای خود نگاه به بیرون دانشگاه داشته باشد، افزود: این بی عدالتی است که دریافتی دانشجویی که فعالیت دانشجویی دارد در داخل تشکلها با دانشجویی که بیتوجه به مسایل دانشجویی است یکی بوده و این دانشجو برای هزینه های تحمیلی به اجبار در بیرون دانشگاه کار کند.
دبیر تشکیلات جامعه اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: دو توصیه برای موفق بودن در دانشگاه باید چاشنی کار دانشجو و دانشگاه شود اول این مورد که دانشگاه نباید خط گیرنده از بیرون باشد و دوم با این که همه در تشکلهای دانشجویی تلاش خود را انجام میدهند و همه هدف مقدسی دارند؛ اما فراموش نکنیم هدف وسیله را توجیه نمیکند.