کانون مطالعات مدیریت خواهران سازمان بسیج دانشجویی گیلان:
به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از رشت، کانون مطالعات مدیریت خواهران سازمان بسیج دانشجویی گیلان در بیانیه‌ای در خصوص سفر نمایندگان فمینیست اعلام کرد: هزینه سفر و اقامت چند روزه نمایندگان فمینیست از کجا تامین خواهد شد از همان خزانه ملت که قبل‌تر از این اعلام شده بود خالی است یا از جیب خودشان؟
متن بیانیه به شرح زیر است:
با مراجعه به فرهنگ لغات، این چنین بر می‌آید که به کسی عنوان «نماینده» اطلاق می‌گردد که متبوع خاستگاه خود باشد.
به عبارت دیگر یک «نماینده» هیچ وقت به گونه ای انتخاب نمی‌گردد که ارزش ها، سیاست ها و هنجارهای مرکز قدرتی که تحت تبعیت آن است را زیر سؤال ببرد و درک این موضوع، هوشمندی چندانی نمی‌خواهد ...!
لذا اگر در موقعیتی چیزی خلاف این مشاهده گردد، جای بسی تأمّل است، به صورت معمول وظیفه یک نماینده، اعلان مواضع یا دفاع از آن می باشد، بنابراین انتخاب نماینده ای که مواضعی موافق طرف مورد مخالفت دارد ، مضحک و گاهی مشکوک به نظر می‌رسد.
با عنایت به برگزاری کمیسیون مقام زن که در روزهای آتی در نیویورک صورت خواهد پذیرفت و جمعیتی که از ایران تحت عنوان «نماینده»که البته گویا کمی تا نسبتی فمینیست می‌باشند و در برخی موارد دارای نقاطی سیاه در پرونده فعالیت های خود هستند، در این کمیسیون حضور خواهند یافت، بهتر می‌دانیم که قبل از هر بحثی، به شعار سال این کمیسیون «برابری جنسیتی، توانمندسازی و خشونت علیه زنان» بپردازیم.
یک سؤال! با اینکه اساسازن و مرد در نوع آفرینش برابر نیستند و هرکدام ابعاد مخصوص به خود را دارا هستند، آن وقت چگونه می‌توان «برابری جنسیتی» را به صورت عقلی و منطقی توجیه کرد.
مگر نه اینکه عقل سلیم حکم می کند که به هر جنس باید به فراخور ماهیت آن، حقوقی نسبت داده شود؟
در بیان عامیانه «عدالت» یعنی «تناسب»که الزاما ً «تساوی» را نتیجه نمی‌دهد.
بنابراین آنچه که از نظر عقلی مطلوب است «عدالت جنسیتی» است و نه« برابری جنسیتی». کما اینکه جمهوری اسلامی ایران نیز به پشتوانه آموزه های مکتبی خود، در مبانی نظری معتقد به «عدالت جنسیتی» می باشد.
حال آنچه مطرح است این است که جمع کثیری از فعالان فمینیست که تحت عنوان نماینده ایران قرار است به این کمیسیون اعزام شوند ، چگونه می‌خواهند موضع «عدالت جنسیتی» و نه «برابری جنسیتی» را مطرح و از آن دفاع کنند؟ و یا اصلا ً قرار است که دفاع کنند؟ آیا این کج سلیقگی در انتخاب نمایندگان ایران، به معنای بی اعتنایی به ارزش های پذیرفته شده است؟ و یا تلاشی در ارائه چهره دگرگونه از هنجارهای مورد قبول ایران اسلامی و تصویری خوشایند طرف مورد مخالفت؟ و یا اینکه نکند این توهم به وجود آمده است که دانشمندان دینی ما یارای دفاع از موضع به حق خود در مقوله ی زنان را نخواهند داشت؟
در آخر در پرسش های خود، به همین جا بسنده می‌کنیم و نمی پرسیم که « هزینه سفر و اقامت چند روزه ی این جمعیت کثیر نمایندگان خیلی محترم فمینیست از کجا تأمین خواهد شد؟" از همان خزانه ملت که قبل تر از این اعلام شده بود خالی است یا از جیب خودشان؟
بله ! این را دیگر نمی پرسیم ...!
گفتگو آیین درویشی نبود/ ارنه با تو گفتگوها داشتم
ارسال نظرات