به گزارش خبرنگار بین الملل «خبرگزاری دانشجو» ؛ و به نقل از روزنامه آمریکایی «واشنگتن پست»، این روزنامه در پایگاه اینترنتی خود در گزارشی نوشت : آیا زمانی که از «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیراسرائیل سوال شد بازرسی ها مانع دستیابی ایران به سلاح های هسته ای خواهد شد، او موفقیت این رژیم در مخفی نگاه داشتن برنامه هستهای نظامی خود از بازرسان آمریکا را در دهه ۱۹۶۰ به یاد آورد؟ نتانیاهو هفته گذشته در جلسه مشترک کنگره گفت ایران نه تنها بازرسان را به چالش کشید بلکه آنها را فریب نیز داد.
نویسنده در ادامه با یادآوری ماجرای آغاز ساخت یک رآکتور در سرزمین های اشغالی با کمک فرانسه در ژوئن سال ۱۹۶۰ و مخفی کاری های این رژیم در این زمینه تصریح کرده است : نخستین بازدید دانشمندان آمریکایی از این رآکتور در ماه مه ۱۹۶۱ انجام شد و دانشمندان هرآنچه در مورد این رآکتور گفته شده بود، تایید کردند.
اما در ۳۰ ماه مه سال ۱۹۶۱ «بن گوریون»، نخست وزیر وقت اسرائیل در دیدار با «جان اف کندی» از ساخت رآکتور دوم خبر داد و گفت اسرائیل قصد دارد ظرف چند سال یک تاسیساتی برای جداسازی پلوتونیوم بسازد. وی تاکید کرد در حال حاضر اسرائیل قصد ندارد به توانایی تولید سلاح دست یابد.
بر اساس اسناد موجود «جان اف کندی» در آن زمان تاکید کرد که این مسئله هم به نفع آمریکا و هم به نفع اسرائیل بود که کشورهای خاور میانه اطمینان یابند این رآکتور و ساختمان های وابسته به آن با اهداف صلح آمیز بنا شده اند. اما در سپتامبر سال ۱۹۶۲ دانشمندان آمریکایی پس از بازدید از دیمونا اعلام کردند آنچه دیده اند فراتر از انتظارشان بوده است و به طور قطع این تاسیسات نمی تواند یک نیروگاه هسته ای باشد.
به آنها فقط ۴۰ دقیقه زمان داده شده بود تا از تاسیسات بازدید کنند و اجازه بازرسی از یک ساختمان بزرگ را هم نیافته بودند. در سال ۱۹۶۳ شیمون پرز با اعلام خبر ساخت سومین رآکتور به کندی، رئیس جمهور آمریکا گفت ما هرگز سلاح های هسته ای را وارد منطقه نخواهیم کرد.
اما در ژوئیه سال ۱۹۶۳ اسرائیل توافق بازدید روتین دانشمندان آمریکایی از دیمونا را نقض کرد. این روند همچنان ادامه پیدا کرد و اسرائیل به فعالیت های هسته ای خود ادامه داد تا این که یک گزارش جاسوسی نشان داد اسرائیل با یک شرکت فرانسوی در زمینه تولید موشک های بالستیک زمین به زمین با توانایی حمل کلاهک هسته ای همکاری می کند.
تصمیم ریچارد نیکسون، رئیس جمهور وقت آمریکا در خصوص امضای پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای در فوریه سال ۱۹۶۹ باعث مطرح شدن این مسئله شد که با اسرائیل چه برخوردی باید شود. گزارش وزارت خارجه آمریکا در سال ۱۹۶۹ یکی از اسنادی بود که از توسعه سریع توانایی اسرائیل برای تولید و استفاده از سلاح های هسته ای خبر می داد.
اسرائیل قادر بود این سلاح ها را بر روی موشک های زمین به زمین نصب یا با هواپیما منتقل کند. پس از آن در سپتامبر سال ۱۹۶۹ رئیس جمهور آمریکا و نخست وزیر اسرائیل توافق کردند که تل آویو هیچگاه سلاحهای اتمی خود را آزمایش نکند، افشا نسازد که چنین سلاح هایی در اختیار دارد و هیچ کشوری را نیز با آنها تهدید نکند.
در مقابل نیکسون هم از اعمال فشار بر اسرائیل برای پیوستن به پیمان منع گسترش سلاح های کشتار جمعی دست بردارد، بازدید از دیمونا خاتمه یابد و واشنگتن با برنامه سلاح های هستهای اسرائیل کنار آید. ایران هم در زمینه دستیابی به توانایی ساخت سلاح هسته ای همان راه اسرائیل را در پیش گرفته است.