به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو» سفارشی ترین فیلم سال 1393 را می توان فیلم «تاکسی» ساخته جعفر پناهی دانست. این فیلم یک نمونه تمام عیار از فیلم های ضد ایرانیِ مورد علاقه دشمنان نظام جمهوری اسلامی ایران است و علی رغم آنکه کارگردان آن طبق قانون ممنوعیت فیلم سازی دارد، ساخته شده و به جشنواره بین المللی فیلم برلین نیز فرستاده شد.
تاکسی برنده جایزه خرس طلایی از برلیناله شد و این جشنواره را تبدیل به تریبون توهین های مکرر مسئولین فرهنگی کشور آلمان علیه نظام جمهوری اسلامی ایران و قوانین حاکم بر کشور کرد. جعفر پناهی با این خوش خدمتی خود به جریان خارجیِ مقابل نظام، الگوی جدیدی از اعتراض و شیوه کسب شهرت را به سایرین معرفی کرد. به نظر می رسد این کارگردان ایرانی برای ساخت فیلم هایی علیه نظام حاکمیتی کشور، در یک قرارداد طولانی مدت با این جریانات خارجی به سر می برد؛ و البته طبیعی است که ملت ایران باید بدانند که در ادبیات بخش عظیمی از اهالی سینما ایران، ساخت اثر تنها در شرایطی که در راستای الگوها و آرمان های انقلاب اسلامی باشد غیر حرفه ای است و اگر برای خوشامد اجانب تولید شود، افتخار بزرگ به حساب می آید!!!
فیلم مستند تاکسی، با محوریت انتقاد به وضع سیاسی موجود در کشور و با حضور برخی چهره های مطرح از زندانیان سابق سیاسی از جمله «نسرین ستوده» ساخته شده است. این فیلم، الگوی جدیدی از اعتراض های سیاسی این کارگردان محکوم نسبت به نظام حاکمیتی ایران است.
جعفر پناهی، کارگردان ایرانی است که در وقایع پس از انتخابات سال 88 دو بار توسط نیروهای امنیتی دستگیر شده و توسط دادگاه انقلاب به جرم تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی ایران محکوم به 6 سال حبس تعزیری و 20 سال محرومیت از فیلم سازی، فیلمنامه نویسی و امکان خروج از کشور شده و اکنون نیز با ارائه وثیقه 200 میلیون تومانی توانسته از زندان خارج شود. خود این موضوع که یک کارگردان ممنوع الکار چطور توانسته آزادانه در خیابان های تهران اقدام به فیلم سازی کند، جای بررسی و پیگیری از مسئولین مربوطه دارد.