جزئیات طرح پيشنهادي سناتورهای آمریکایی براي تقويت لايحه نظارت کنگره بر توافق ايران

به گزارش خبرنگار بین الملل «خبرگزاری دانشجو» ؛ و به نقل از پایگاه اینترنتی سنای آمریکا، سناتورهای آمریکایی تد کروز و پت تامی برای تقویت لایحه نظارت کنگره بر توافق هسته ای ایران، پیشنهادهای خود را در قالب اصلاحیه ارائه کردند.

بر اساس این گزارش، پیشنهاد سناتور تد کروز و پت تامی به شرح زیر است:

هدف: الزامی کردن تایید کنگره درباره توافقات مربوط به برنامه هسته ای ایران.

این گزارش می‌افزاید:در سنای ایالات متحده آمریکا- کنگره 114، جلسه اول ،برای فراهم ساختن امکان بررسی و نظارت کنگره بر توافقات مرتبط با برنامه هسته ای ایران، و برای مقاصد دیگر.






«(b) بررسی توافقات هسته ای با ایران به وسیله کنگره. _

«(1) به طور کلی._ پس از آنکه رئیس جمهور یک توافق را متعاقب زیربخش (a) ارائه می کند، کمیته روابط خارجی سنا و کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان باید ، چنانچه متقتضی است، جلسات استماع و توجیهی را برگزار کنند و یا به طریقی دیگر اطلاعات لازم را برای بررسی کامل چنین توافقی به دست آورند.

«(2) محدودیت های اقدامات._ به رغم هر شرط دیگر قانون، به جز آنچه در بند (3) و زیربخش (e) آمده است، رئیس جمهور ممکن نیست اعمال تحریم های قانونی درباره ایران را بر اساس هیچ شرط قانونی، ابطال کند، تعلیق کند، کاهش دهد، شکل سبک تری را ارائه دهد، یا از اعمال چنین تحریم هایی بر اساس توافقی که در زیربخش (a) شرح داده شد، خودداری کند.

«(3) استثناء._ ممنوعیت ذکر شده بر اساس بند (2)، برای هر گونه تاخیر، ابطال، یا دیگر اشکال تعلیق تحریم های قانونی متعاقب طرح مشترک اقدام به کار نمی رود اگر آن تاخیر، ابطال یا دیگر اشکار تعلیق صورت می گیرد_

«(A) مطابق با قانونی که در تاریخ اجرای«قانون2015 بررسی توافق هسته ای ایران» برقرار است؛

«(B) نه دیرتر از 45 روز قبل از اقدام رئیس جمهور به ارائه توافق، گزارش ارزیابی، و راستی آزمایی طبق زیربخش(a).

«(c) تاثیر اقدام کنگره درباره توافقات هسته ای ب ایران._ به رغم هر شرط دیگری از قانون، اقدام شامل هر کاهش تحریم های قانونی توسط آمریکا بر اساس توافق مربوط به زیربخش (a) یا طرح مشترک اقدام که ممکن است اتخاذ شود، مطابق با الزامات قانونی موجود برای چنین اقدامی، فقط اگر کنگره تایید کند، و یک قطعنامه مشترک مبتنی بر اینکه کنگره این توافق را تایید می کند، وجود داشته باشد.

«(d) نظارت کنگره بر تبعیت ایران از توافقات هسته ای._

«(1) به طور کلی._ رئیس جمهور باید کمیته های ذیربط کنگره و رهبری آنها را کاملا و به درستی از همه جنبه های تبعیت ایران از توافق بر اساس زیربخش (a)، آگاه کند.

«(2) تخطی های عمده بالقوه و مسائل مربوط به تبعیت._ رئیس جمهور باید ظرف 10 روز تقویمی از زمان دریافت اطلاعات معتبر و صحیح درباره یک تخطی عمده احتمالی یا مسئله مربوط به تبعیت ایران از توافق بر اساس زیربخش (a)، چنین اطلاعاتی را به کمیته های ذیربط کنگره و رهبری آنها تحویل می دهد.

«(3) گزارش نقض اساسی._ رئیس جمهور نباید دیرتر از 30 روز تقویمی پس از ارائه اطلاعات درباره یک تخطی عمده بالقوه یا مسئله تبعیت، بر اساس بند (2)، تصمیم بگیرد که آیا چنین نقض بالقوه ای یا مسئله تبعیت، شامل یک نقض اساسی می شود یا نه، و اگر چنین نقض اساسی وجود داشته باشد، خواه ایران چنین نقضی را برطرف کرده باشد یا نه، رئیس جمهور باید چنین تصمیمی را به کمیته های ذیربط کنگره و رهبری آنها اطلاع دهد، و همراه آن، چنانچه اقتضا کند، یک گزارش درباره آن اقدام ایران یا اقدام نکردن ایران که موجب نقض اساسی شده است، اقدامات لازم برای ایران که آن نقض را جبران کند، و وضعیت اقدامات ایران برای جبران آن نقص ارائه کند.

«(4) گزارش شش ماهه._ رئیس جمهور نباید دیرتر از 180 روز تقویمی پس از ورود به یک توافق شرح داده شده در زیربخش (a)، و هر 180 روز تقویمی، پس ازآن، گزارش درباره برنامه هسته ای ایران و تبعیت آن از توافق را به کمیته های ذیربط کنگره و رهبری آنها ارائه دهد. این گزارش باید شامل مولفه های زیر باشد:

«(A) هر اقدام یا تعلل در اقدام به وسیله ایران که ناقض توافق باشد یا نقض مفاد توافق به شمار می رود.

«(B) هر گونه تاخیر بیش از یک هفته که ایران در فراهم کردن دسترسی بازرسان به تاسیسات، افراد،‌و اسناد موجود در ایران داشته باشد که بر اساس این توافق ارائه آنها الزامی است.

«(C) هر گونه پیشرفت صورت گرفته از سوی ایران برای برطرف کردن نگرانی های آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران.

«(D) هر گونه تهیه و تدارک مواد هسته ای توسط ایران که نقض توافق باشد یا ممکن است به شکلی دیگر به میزان چشمگیر توانایی ایران در دستیابی به سلاح هسته ای را افزایش دهد.

«(E) هر تحقیق و توسعه درباره سانتریفوژ توسط ایران که همسو با توافق نیست؛ یا اگر استفاده شود، ممکن است عملا زمان گریز هسته ای و دستیابی ایران به سلاح هسته ای را افزایش دهد.

«(F) هر گونه انحراف ایران از اورانیوم، فیبر کربنی، یا دیگر مواد برای استفاده در برنامه هسته ای ایران که برخلاف توافق باشد.

«(G) هر فعالیت هسته ای مخفی که ایران انجام داده باشد، از جمله هر فعالیت هسته ای مخفی مرتبط با تسلیحات یا فعالیت های مخفی مربوط به مواد شکافت پذیر یا تحقیق و توسعه.

«(H) یک ارزیابی درباره اینکه آیا موسسات مالی ایرانی در پولشویی یا فعالیت های تامین مالی تروریسم، فعالیت دارند یا نه، در اینجا چنانچه لازم باشد گزارش باید شامل فهرست موسسات مالی خاص باشد.

«(I) پیشرفت های ایران در برنامه موشک های بالستیک از جمله توسعه های مرتبط با برنامه های موشک های دوربرد و موشک های بالستیک بین قاره ای.

«(J) ارزیابی _

«(i) اینکه آیا ایران مستقیما از یک اقدام تروریستی علیه آمریکا یا یک فرد آمریکایی در هر نقطه از دنیا، حمایت می کند، آن را تامین مالی می کند یا برای آن برنامه ریزی می کند؛

«(ii) اینکه آیا و در چه اندازه ای، ایران از تروریسم شامل تروریسم علیه آمریکا یا یک فرد آمریکایی در هر نقطه از دنیا حمایت می کند؛

«(iii) همه اقدامات، از جمله در اقداماتی که در محافل بین المللی توسط آمریکا صورت می گیرد تا اقدامات ایران را برای انجام دادن مستقیم یا غیرمستقیم اقدامات تروریستی علیه آمریکا و اشخاص آمریکایی را متوقف کند یا با آن مقابله کند یا آن را محکوم کند؛
«(iv) تاثیر بر امنیت ملی آمریکا و ایمنی شهروندان آمریکایی در نتیجه هر اقدام ایران که بر اساس این بند گزارش شد؛

«(v) همه کاهش تحریم های فراهم شده برای ایران بر اساس توافق، و شرح روابط بین هر تحریم کاهش یافته، تعلیق شده یا به تاخیر افتاده و برنامه تسلیحات هسته ای ایران.

«(K) ارزیابی اینکه آیا نقض حقوق بشربه رسمیت شناخته شده بین المللی در ایران، در مقایسه با دوره 180 روزه قبلی، تغییر کرده، افزایش یافته یا کاهش یافته است.

«(5) گزارش های و اطلاعات بیشتر._

«(A) گزارش های آژانس._ به دنبال ارائه توافق بر اساس زیربخش (a) به کمیته های ذیربط کنگره و رهبری آن، وزارت خارجه، وزارت انرژی و وزارت دفاع، باید طبق درخواست هر یک از آن کمیته ها یا رهبری آنها، فورا دیدگاههای آن کمیته ها یا رهبری آنها را با اطلاعات تازه، در اینباره تقویت کند: اینکه آیا پادمان ها و دیگر کنترل های درج شده در توافق درباره برنامه هسته ای ایران، چارچوب کافی ارائه می کند که تضمین شود فعالیت های مجاز شمرده شده ایران، برای امنیت عمومی زیان آور نیست یا شامل خطری غیرمعقول نیست.

«(B) ارائه اطلاعات درباره طرح های هسته ای با ایران._ رئیس جمهور باید کمیته های ذیربط کنگره و رهبری آنها را کاملا و به درستی از هر طرح یا مذاکراتی با ایران درخصوص برنامه هسته ای آن کشور، از جمله هر توافق جدید یا اصلاح شده ای، مطلع کند.

«(6) راستی آزمایی پایبندی._ پس از آنکه رئیس جمهور توافق را بر اساس زیربخش (a) ارائه می کند، باید هر 90 روز تقویمی _

«(A) تعیین کند که آیا رئیس جمهور قادر است راستی آزمایی کند که ایران به شکلی شفاف و قابل راستی آزمایی و کامل سرگرم اجرای توافق از جمله همه توافقات فنی و اضافی است؛

«(ii) ایران در خصوص توافق مرتکب نقض اساسی نشده است، یا اگر ایران مرتکب نقض اساسی شده است، این نقض را جبران کرده است؛

«(iii) ایران هیچ اقدامی از جمله اقدام مخفی انجام نداده است که ممکن است برنامه تسلیحات هسته ای آن را به شکل عمده جلو ببرد؛

«(iv) تعلیق تحریم های مرتبط با ایران، بر اساس توافق،  مناسب و متناسب با اقدامات مشخص و قابل راستی آزمایی است که ایران درباره پایان دادن به برنامه هسته ای غیرقانونی خود انجام می دهد؛ و  برای منافع ملی آمریکا مهم است؛ و اگر رئیس جمهور تعیین کند که قادر است گواهی را که در بند فرعی (A) شرح داده شد، بدهد، باید چنین گواهی را به کمیته های ذیربط کنگره و رهبری آنها بدهد.

«(7) نظر کنگره._ نظر کنگره این است که تحریم های آمریکا علیه ایران به علت تروریسم، نقض حقوق بشر، و موشک های بالستیک بر اساس توافق و چنانچه در زیربخش (h)(1) شرح داده شد، برقرار خواهد ماند؛

 موضوعاتی که در توافق هسته ای ایران به آنها پرداخته نشده است، از جمله خسارت عادلانه و مناسب برای آمریکایی هایی که در مدت 444 روز اسارت خود در سفارتخانه آمریکا در تهران در سال 1979، در معرض رفتاری تروریستی قرار گرفتند و شکنجه شدند، و نیز خانواده های آنها، آزادی آمریکایی های دربند در ایران، نقض حقوق بشر دولت ایران علیه مردم خودش، و ادامه حمایت دولت ایران از تروریسم در سراسر جهان، برای تضمین عدالت و امنیت ملی آمریکا، موضوعاتی مهم هستند و باید مشخصا به آنها رسیدگی شود.

«(C) رئیس جمهور باید تعیین کند که این توافق به هیچ وجه موجب کاهش تعهدات آمریکا درباره امنیت اسرائیل یاحمایت آن از حق موجودیت اسرائیل نمی شود؛ و به منظور اجرای مسئولانه هر توافق بلندمدت که بین کشورهای پنج بعلاوه یک و ایران حاصل شده باشد، به شدت مهم است کنگره فرصت داشته باشد هر توافقی را بررسی کند و در صورت لزوم برای تعدیل رژیم تحریم های قانونی وضع شده به وسیله کنگره، اقدام کند.