به گزارش گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، بسیج اساتید دانشگاه علم و صنعت ایران درباره مذاکرات و بیانیه لوزان به نمایندگان مجلس شورای اسلامی نامهای ارسال کردند که متن آن به شرح ذیل است:
بسمه تعالی
نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی
سلام علیکم؛
در مذاکرات لوزان مسائلی پیش آمده است که باعث نگرانی عموم جامعه بویژه نخبگان شده است. بیانیهای مشترک با محتوایی چند پهلو و تفسیرپذیر منتشر میشود و بلافاصله گزارهبرگ آمریکا با محتوایی دقیق، قاطع و البته نافی منافع و عزت ملی کشورمان در اختیار رسانهها قرار میگیرد اما متأسفانه از طرف مسئولان ما به تفسیرهای مبهم و شفاهی بسنده میشود، و جالب تر اینکه حتی گزارهبرگ آمریکایی هم تکذیب رسمی نمیشود.
آنچه از طرف وزیر خارجه انتظار میرفت آن بود که اولاً بطور رسمی گزاره برگ آمریکایی را تکذیب کنند و ثانیاً گزارهبرگ ایرانی را منتشر نمایند.
با کمال تأسف هیچکدام از این دو مورد اتفاق نیفتادند و تنها اظهاراتی متناقض و مبهم تحویل جامعه شد.
متأسفانه آمریکاییها با شهامت از گزارهبرگ خود دفاع میکنند و میگویند اگر حرف ما را قبول ندارید به روس ها مراجعه کنید، آن وقت دولتمردان راستگوی ما که شعار «دانستن حق مردم است» را فریاد میزدند از انتشار واقعیات مذاکرات طفره میروند.
تأسف و تعجب آن وقت بیشتر میشود که شاهدیم به درخواست قانونی قاطبه نمایندگان محترم مجلس نیز اهمیتی قائل نمیشوند و گزارهبرگ ایرانی را به بهانههای واهی منتشر نمیکنند و میگویند «بگذارید تا توافق نهایی حاصل شود تا آن را منتشر کنیم»
این یعنی فقط دانستن حق ملت است آن هم بعد از تمام شدن کار و امضای توافق نهایی. آیا این رفتار باعث ایجاد نگرانی و تشویش طبیعی اذهان نخبگان جامعه نمیشود؟ به هر حال قرار است بر اساس همین گزارههای نگران کننده قراردادی بزرگ و طولانی مدت طراحی و امضاء شود. اظهارات اخیر یکی از اعضای برجسته تیم مذاکرهکننده مبنی بر حقیقت داشتن برخی قسمتهای فکتشیت آمریکایی هم مزید بر نگرانی ما شده است.
برای ما به عنوان اعضای یک ملت بزرگ و عزیز جای سؤال است که چرا درخواست اکثریت مطلق نمایندگان مجلس شورای اسلامی از سوی مجریان و مسئولان مملکت بیپاسخ مانده است. آیا این به معنی نادیده و ناچیز انگاشتن نقش مجلس که به فرموده حضرت امام(ره) باید در رأس امور باشد نیست؟
در این صورت جایگاه مجلس کجاست؟ چه موقع میتوان از مجلس انتظار تأثیرگذاری در روند اداره مملکت را داشت؟ وقتی که درخواست اکثریت این مجلس بیپاسخ میماند آیا این مجلس میتواند در مقابل خودرأیی و تصمیمات ناصواب قوه مجریه از حق مردم دفاع کند؟
نمایندگان محترم؛
نقش بزرگ و تاریخی مجلس اول در برابر اقدامات ناصواب کسانی که زعم خودشان «به دشمن زمین میدادند تا از او زمان بگیرند» را به خاطر بیاورید. تصور بفرمایید خدای ناکرده اگر آن مجلس در برابر رفتار دیکتاتورانه مسئولان وقت کشور رویه تساهل و تسامح را اتخاذ مینمود چه بلایی بر سر انقلاب و مملکت و اسلام میآمد.
عزیزان؛
شما نمایندگان ملت بزرگی هستید که عزت و شرفش را به قیمت خون هزاران شهید بدست آورده و به سادگی از آن نخواهد گذشت. آنچه که در قضیه هستهای مورد معامله قرار گرفته نه فقط یک فناوری است و بس، بلکه عزت و اقتدار و اعتماد به نفس و آبروی یک ملت عزیز است که در این مذاکرات به مخاطره افتاده است.
ملتی که پس از سالها مقاومت در برابر استکبار و تسلیم نشدن در برابر شیاطین به یکباره مسئولانش را در حال قدم زدن و خوش و بش کردن با نمایندگان شیطان بزرگ میبیند و بعد از آن هم مذاکراتی را شاهد است که محتوای آن برایش مبهم و برای دشمنش بسیار مسرت بخش است، چه باید بکند؟
تنها راه قانونی ما برای مطالبه کوچکترین حقمان که دانستن است این است که از نمایندگانمان بخواهیم بر این حقمان پافشاری کنند و اجازه ندهند میراث سالیان سال شجاعت و عزتمداری ملت بزرگ ایران است به یکباره به تاراج رود.
علیهذا ما اساتید دانشگاه از شما نمایندگان ملت با عزت و ولایتمدار درخواست داریم بر خواسته بدیهی ملت پافشاری نمایید و از طرق مختلف از جمله «طرح سؤال از ریاست محترم جمهوری» انتشار عاجل گزارهبرگ ایرانی را مطالبه نمائید.
ضمناً مناسب است به وزیر محترم خارجه تذکر دهید که اولاً تا قبل از انتشار گزارهبرگ به پای میز مذاکره نروند و ثانیاً مذاکرات را با تأنی و بدون عجله انجام دهند.
این افتخاری نیست که مذاکرات بصورت فشرده و همراه با خستگی و احیاناً خوابآلودگی جریان یابد. واقعاً چه عجلهای برای معامله افتخارات و دستاوردهای ارزشمند این کشور که حاصل زحمات دانشمندان و صبوری مردم این کشور است وجود دارد؟
والسلام
بسیج اساتید دانشگاه علم و صنعت ایران