چگونه از ناپاکی‌ها دور شویم

شرح وتوضیح دعای های روزانه ماه مبارک رمضان را به قلم حجت الاسلام والمسلمین محمد امینی گلستانی منتشر می کند.
 

«اللَّهُمَّ طَهِّرْنِی فِیهِ مِنَ الدَّنَسِ وَ الْأَقْذَارِ وَ صَبِّرْنِی فِیهِ عَلَی کائِنَاتِ الْأَقْدَارِ وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِلتُّقَی وَ صُحْبَةِ الْأَبْرَارِ بِعَوْنِک یا قُرَّةَ عَینِ الْمَسَاکین» ‌ [1]
 

  ای خدا در این روز مرا از پلیدی و کثافات پاک ساز و بر حوادث خیر و شر قضا و قدرت صبر و تحمل عطا کن و بر تقوی، پرهیزکاری و مصاحبت نیکوکاران موفق دار به یاری خود ای مایه شادی و اطمینان خاطر مسکینان.

 

چگونه از بدی‌ها و ناپاکی‌ها دور بشویم؟!
 

«اللَّهُمَّ طَهِّرْنِی فِیهِ مِنَ الدَّنَسِ وَ الْأَقْذَارِ وَ صَبِّرْنِی فِیهِ عَلَی کائِنَاتِ الْأَقْدَارِ» خداوند چطور ما را موفق کند که از بدی‌ها و ناپاکی‌ها دور شده ،پاک شویم؟ و چگونه بر مقدرات الهی صبر نماییم؟ این مهم است که خداوند عالم ما را کمک کند تا نسبت به مقدراتش صبر داشته باشیم، الان نه از خیر، نه از شرمان، نه از یک لحظه بعد خود خبر نداریم، وقتی ما اینقدر بی خبر هستیم، چرا خودمان را می‌بازیم، وقتی مصیبتی یا ناگواری برای ما رو می‌آورد فوراً از مسیر صبر بیرون می‌رویم، بنابراین باید صبر را از خدا خواست چون در مشکلات و مسائل زندگی صبر خیلی مهم است. قرآن از صابرین به بزرگی یاد کرده، «وَ لَنَبْلُوَنَّکمْ بِشَی‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرین* الَّذینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصیبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ راجِعُونَ»[2]
 

و قطعاً شما را به چیزی از [قبیلِ] ترس و گرسنگی، و کاهشی در اموال، جان‌ها و محصولات می‌آزماییم؛ و مژده ده شکیبایان را* [همان] کسانی که چون مصیبتی به آنان برسد، می‌گویند: «ما از آنِ خدا هستیم، و به سوی او باز می‌گردیم.»
 

ما هیچ گونه اطلاعی از سرنوشت خود نداریم، در دعای امروز می‌گوییم خدایا به من صبر کردن بر مقدراتت را عنایت فرما.

 

پنهان بودن علم چند چیز بر انسان!
 

 چند چیز فقط مخصوص خداست و هیچ کس از آن اطلاع ندارد، اول روح است، روحی که به حضرت آدم دمیده، نه روح حیوانی که تپش قلب و خوردن و جریان خون با آن تنظیم می‌شود «وَ یسْئَلُونَک عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی وَ ما أُوتیتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلاَّ قَلیلا»[3]
 

و در باره روح از تو می‌پرسند، بگو: «روح از [سنخ] فرمان پروردگار من بوده، و به شما از دانش جز اندکی داده نشده است.»
 

دوم اینکه فردا چه خواهیم کرد و چه به سر ما خواهد آمد نمی‌دانیم، در سوره لقمان می‌فرماید: «وَ ما تَدْری نَفْسٌ ما ذا تَکسِبُ غَداً»[4] هیچ کس درک نمی‌کند که فردا چه خواهد کرد و چه به سر او خواهد آمد، از شب تا صبح در مورد مسأله ای فکر کرده و نقشه می‌کشیم، ولی صبح می‌بینیم که خود به خود منصرف شدیم.
 

 امیر المومنین می‌فرماید: «عرفت الله بفسخ العزائم.»[5] من خدا را با فسخ عزائم شناختم، من نقشه می‌کشم و همت می کنم که بروم، اما می‌بینم که منصرف شدم، پس کسی من را منصرف می‌کند و او خداست.
 

سوم: «وَ ما تَدْری نَفْسٌ بِأَی أَرْضٍ تَمُوت»[6] و هیچ کس نمی‌داند که در کجا از دنیا خواهد رفت، آیا در دریا می‌افتیم، یا گرگ ما را می‌خورد یا در آتش می‌سوزیم یا با عزت و کرامت از دنیا می‌رویم، هیچ نمی‌دانیم.
 

چهارم اینکه هیچ کس نمی‌داند کودک شکم فلان زن حامله چه سرنوشتی خواهد داشت، از سعادت و شقاوت او اطلاع ندارد.
 

پنجمین امر مخفی زمان ظهور امام زمان (علیه السلام) است، تاریخ حتمی ظهور حضرت بقیة اللّه الاعظم روحی و أرواح العالمین لتراب مقدمه الفداء فقط علائم و نشانه‌های ظهور بیان شده و توقیت و وقت گذاری ابداً بیان نگردیده، وقت تعیین کنندگان را، کذّاب شمرده‌اند زیرا علم قطعی و حتمی او نیز خاص خداست.
 

حتی تاریخ و روز حتمی ظهور را، شاید خود حضرت هم نمی‌داند به دو دلیل، 1- در روایت آمده است که در منزل حضرت دو علامت ظهور هست یکی پرچم اسلام در زمین خوابیده هروقت دستور ظهور آمد، پرچم خود بخود بلند شده، برافراشته می‌شود. دوم شمشیری در نیام است هر وقت ظهور رسید آن شمشیر از غلاف کشیده می‌شود یعنی وقت ظهور است امام هر روز به آن‌ها توجه دارد.
 

2- امام در نوشته هائی که به بزرگان دارد از شیعیان می‌خواهد تعجیل در ظهور را از خدا بخواهند و دعا کنند، بنابراین اگر ایشان وقت ظهور را می‌دانست که در چه تاریخی خواهد بود، این درخواست و دستور به دعای تعجیل، بی معنا و لغو به نظر می‌آمد چون تغییر در علم حتمی امکان پذیر نیست.
 

این پنج مسأله مخصوص خداوند است. ما باید دقت کنیم و به این دعا خیلی متوجه بشویم که خدایا مرا به مقدراتت صبر کننده قرار بده.

 

 توفیق پرهیزگاری از جانب خداست
 

در فراز دیگر دعا می‌خوانیم «وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِلتُّقَی وَ صُحْبَةِ الْأَبْرَارِ» مرا در این روز به پرهیزکاری موفق کن، پرهیزکاری بسیار مهم است، برای متقین، متوکلین و مؤمنین در قرآن شریف صفات بسیاری را برشمرده‌اند که در مجال دیگری به شرح این اوصاف خواهیم پرداخت، از خدای متعال می‌خواهیم که به احترام این ماه و قرآن‌هایی که در این ماه خوانده می‌شود ما را موفق به تقوا بکند تا مورد توجه او قرار گیریم.
 

پی نوشت ها:

[1] - بحارالأنوار ج: 95 ص: 37

[2] -بقره آیه 155- 156

[3] -اسرا آیه 85

[4] -لقمان آیه 34

[5] - ملاذ الأخیار فی فهم تهذیب الأخبار، ج5، ص: 72

[6] -لقمان آیه 34