محمد حسینی، فعال دانشجویی دانشگاه آزاد ایلام در گفتگو با خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در ایلام، با اشاره به تنظیم توافقنامه ای بدون امضا از سوی طرفین مذاکره کننده در ۱۸ تیرماه جاری اذعان داشت: در صورت انعقاد این توافقنامه سیاسی؛ با مذاکراتی شکننده، بدون پشتوانه اجرایی، شبیه به یک شو سیاسی در راستای فرار از نگاه سنگین مجامع بین المللی مواجه هستیم که تبعات خطرناکی برای ایران خواهد داشت، تاریخ صدر اسلام مملوء از مذاکراتی است که بخش عظیمی از آن ها برای ایجاد جنگ روانی در میان مسلمانان انجام می شد و ماهیت مذاکره با دشمن فی النفسه مضر و آسیب زا است.
وی با بیان اینکه غرب از موضع خود که همان جاسوسی از تاسیسات هسته ای ایران باشد کوتاه نخواهد آمد، افزود: هرگاه که جان کری به کنگره می رود، می گوید: ایران از چهار طریق نطنز، فردو و اراک می تواند بمب اتم بسازد، ما نمی دانیم چهارمین مکان کجاست، بنابراین باید به کل ایران دسترسی داشته باشیم و از این مدیریت برای سلب اختیار این کشور استفاده کنیم لذا آمریکا بیش از اینکه نگران تولید بمب هسته ای در ایران باشد در پی برآورد اطلاعات نظامی کشور ما است، جاسوسی پهباد هرمس بر فراز شهرهای مرکزی ایران موید این مطلب است، به بهانه هسته ای آمده اند تا به کل اسرار نظامی جمهوری اسلامی ایران دست یابند.
این دانشجو فعال سیاسی دانشگاه آزاد ایلام هژمون ایالات متحده را امحای اسلام ناب محمدی(ص) و ابقای اسلام آمریکایی اعلام کرد و گفت: ایران هسته ای خطری برای ولد نامشروع ایالات متحده در خاورمیانه محسوب می شود و بدبینی غرب به ایران از استکبار ستیزی انقلاب اسلامی ناشی می شود. براساس اصل یک بند دو منشور سازمان ملل استفاده از زور در تعاملات و تقابلات بین المللی ممنوع است، اما در موضوع پرونده هسته ای ایران می بینیم که غرب با نشان دادن گزینه نظامی روی میز، جمهوری اسلامی را مجبور به پذیرش مذاکره کرد.
سیاستی که آمریکا در مذاکره با ایران در پیش گرفته است در لیبی اجرا شد
حسینی با بیان اینکه آمریکایی ها زمانی به عراق حمله کردند که متوجه شدند این کشور سلاح کشتار جمعی ندارد، ادامه داد: دیک چنی، معاون بوش پسر در پاسخ به یکی از خبرنگاران آمریکایی گفت: تسخیر عراق برای ما نه تنها هزینه ای ندارد بلکه سرعت آن زیاد خواهد بود، درست مانند این است که بر روی کیک راه برویم.
وی تصریح کرد: آن ها به دولت قزافی گفتند: ما مخالفین مشکل زای خود را از دنیا دور می کنیم، آن ها در این انزوا له می شوند و از بین می روند مگر اینکه بخواهید با ما با زبان خودمان سخن بگویید، آمریکا از لیبی خواست که هرگونه برنامه هسته ای اعم از تحقیق، توسعه، تولید و نیز انهدام و انتقال تجهیزات مربوطه را در دستور کار قرار دهند و بازرسین آژانس اجازه دسترسی کامل و نامحدود داشته باشند، لیبی در ۱۹ دسامبر ۲۰۰۳ اعلام کرد که نه تنها تجهیزات هسته ای، نظامی و شیمیایی خود را تسلیم خواهد کرد بلکه با امضای پروتکل الحاقی، نظارت های فوق العاده آژانس را بپذیرد.
حسینی ادامه داد: آمانو آمد تا با کسب امتیاز بیشتر از جمهوری اسلامی رخت قیومیت را بر ایران بپوشاند، با پذیرش کلیدواژه های «دسترسی بیشتر» و « وجود فناوری های مدرن نظارتی» به تایید بندهایی اقدام کرده ایم که هیچ کشوری در طول تاریخ آن را نپذیرفته است. همچنین لحاظ کردن موضوع «روشن کردن همه مسائل گذشته و حال» در جریان ژنو و لوزان مهر تاییدی بر پذیرش PMD یا ابعاد احتمالی نظامی می باشد، این بند تمام خطوط قرمز را درنوردیده و صنعت موشکی و امنیت کشورمان را با خطر مواجه می کند.
وی با تاکید بر اینکه هیچ امتیازی نداریم که با آن مذاکره را برد- برد و به نفع خودمان مصادره کنیم، تاکید کرد: ۱۳ هزار ماشین و فنداسیون آن ها برچیده شده، ۱۰۰۰ سانتریفیوژ در فردو به صورت نمایشی می چرخند، ۱۰۰ هزار کیلو اورانیوم در غنای سه و پنج درصد به ۳۰۰ کیلو کاهش یافته و به آب یا اکسید تبدیل شده است، توانایی تولید سوخت راکتور بوشهر را نداریم، تمام سانتریفیوژهای نسل دو، سه، چهار و پنج در انبارهایی که کلید آن ها در دست آژانس است تجمیع شده اند، غنی سازی اورانیوم از پنج درصد به سه درصد کاهش یافته و موارد بسیار دیگری که غیرت ملی هر شنونده ای را به درد می آورد.
این دانشجوی سیاسی با اشاره به پلمپ کردن تمام تاسیسات هسته ای کشور در دوران اصلاحات توسط رئیس جمهور کنونی؛ که در آن زمان دبیر شورای امنیت بود، ابراز داشت: اگر تحریم ها و محدودیت های قطعنامه های گذشته شورای امنیت با هم تجمیع شوند و در قطعنامه جدیدی به امضای ایران برسد دیگر با شش کشور طرف نیستیم بلکه تمام کشورهای عضو سازمان ملل مقابل ایران قرار می گیرند؛ به عبارتی دیگر با دست خودمان اجماع جهانی علیه کشورمان تشکیل داده ایم.
حسینی با اشاره به تمرکز دولت بر مذاکرات، ابراز داشت: رهبر فرمودند: اگر روی پای خودمان قیام کنیم تحریم ها اثری نخواهد داشت، چرخ صنعت کشورمان در لوای حجم عظیم واردات در دولت ها ی گذشته و کنونی از چرخیدن باز ایستاد، برای ایجاد تحرک و پویایی باید موازین اقتصاد مقاومتی اجرا شود، همچنین عدم وجود انسجام در درون کشور زمینه را برای سوء استفاده کشورهای دیگر فراهم می کند، بنابراین دلواپسان و خوشبینان باید به مذاکره واقع بین باشند و براساس مصالح و منافع کشورمان علاوه بر انتقاد از رفتارهای ناسره طرفین مذاکره کننده به حمایت از دولت بپردازند.