گروه دانشگاه « خبرگزاری دانشجو» -یاداشت دانشجویی؛ شاید در هر جای دیگر دنیا تبدیل شدن یک مسابقه ساده تلویزیونی بین دو کمدین به محلی برای جوسازی رسانه ای چندان قابل هضم نباشد اما برای ما در ایران، که به هجوم گاه و بی گاه دون کیشوت های مجازی به صفحات فیس بوک و اینستاگرام عادت کرده ایم، قبیله ای کردن مسابقه پیامکی بین امیرمهدی ژوله و امین حیایی توسط چند فعال سیاسی و رسانه ای چندان عجیب نباشد.
مخاطبان برنامه خندوانه که مانند هر مسابقه دیگر به اجرای هنرمند مورد نظر خود رای می دادند و در حال پیگیری این رقابت داغ بودند، از حاشیه پردازی های به عمل آمده اعلام تعجب می کردند، این در حالی است که بلندگوهای مجازی اصلاح طلبان مدام در حال القاء یک دو قطبی ساختگی بودند و حتی برخی رسانه های رسمی خود را نیز در این راستا به میدان آوردند.
اما جالب تر وقتی است که تابلوداران مجازی اصلاح طلب تحت تاثیر تبلیغات خود قرار گرفته و توهم حضور در میدان جنگی به آنان دست داده بود که در یکسو همه دستبند رنگی به دست در حال رای دادن به ژوله بوده و در سوی دیگر هوادارن قلاده های طلا و ده نمکی برای حمایت از حیایی به خط شده اند و در این میان کسی هم کاری به اجرای هیچ یک از دو هنرمند ندارد؛ جنگی که در نهایت با پیروزی این قشون خیالی بر دشمن فرضی خاتمه یافت.
نکته قابل تامل، بروز این رفتار از جانب کسانی است که همواره شعار «هنر برای هنر» را ابزاری برای دستیابی به مقاصد سیاسی خود قرار می دهند، ظاهرا در این مورد فراموش کرده اند که ظاهر را حفظ نموده و کینه خود را از هنرمندانی که خلاف میل آنان رفتار می کنند به شکل نامحسوس تری اعمال نمایند.
تحلیل نادرست از واقعیت ها موجب کشاندن هر فرد یا جریانی به ورطه وهم شده و اگر این با خلاء نوآوری و خلاقیت همراه گردد روز به روز موجب تنزل حرکت های آن فرد یا جریان خواهد شد. لذا حرکتی که بنا بود از دل یک برنامه طنز کمپینی سیاسی خارج کند خود به سوژه ای طنز بدل گشته و موجبات سرگرمی کاربران شبکه های اجتماعی و برخی چهره های رسانه ای را فراهم ساخته است.
هادی پورافشار-فعال دانشجویی
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.