گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو یادداشت دانشجویی؛ * دوسالی که گذشت دولت محترم تمام توان خود را صرف مذاکرات و ارتباط با جهان غرب کرد و از تحولات منطقه و رصد بیشتر آن جاماند به طوری که اگر توجه شود در این دوران تفکر ارتباط با غرب و آمریکا بر ابداییترین مسائل دیپلماتیک غلبه میکند. این دو سال شاهد آن بودیم که توجه به مسائلی از قبیل فلسطین، اقتصاد، فرهنگ و... روز به روز کمتر و کمتر شد.
روزانه شاهد هستیم که دولتمردان رفتاری مسامحه آمیز تردرقبال دشمنان انجام میدهند و آنها روز به روز گستاختر شده تا جایی که در حادثه منا شاهد آن بودیم که حتی اجازه ورود دیپلماتهایمان با واسطه، رابطه، ضابطه و... هم امکان پذیر نبود.
رهبرانقلاب: سربرآوردن ملت مستقلی که با زورگویان و وابستگان به آنها مخالف است، برای نظام سلطه قابل تحمل نیست، تصور اینکه «اگر فلان حرف را نزنیم یا فلان کار را نکنیم و ملاحظه دشمن را بکنیم، دشمنیها کم میشود»، تصور نادرستی است.
پاسبورتی که قرار بود دولتیهای عزتمندش کنند حتی به دولتیها هم رحم نکرد.
البته این دیپلماسی شکست خورده هرچه بیشتر لبخند بزند مشکلات بیشتری را به وجود میآورد، توطئه نفتی امریکا و عربستان، توهین کشور کوچک جیبیوتی به ایران متمدن، اهانت به پیامبر، تجاوز به دو نوجوان در فرودگاه جده و.... نمونههایی از این گستاخی هاست.
این روزها مشاهده میشود که بعضیها به دنبال عادی سازی روابط با آمریکا که دشمنی شان با ایران آشکار است هستند. البته این تذکر راباید به این افراد بدهیم که شما نماینده مردم ایران هستید و باید تفکر و دیدگاه نظام که پشتیبان اصلیش مردم است را جلو ببرید، نه جلو بردن فکر و افکار شخصی خود.
در مقوله سیاست نمیتوان گفت که این کار اتفاقی است به قول جانسون رئیس جمهور اسبق آمریکا《در سیاست هیچ امر اتفاقی وجود ندارد》
مگر میشود در سازمان ملل که همه چیز برنامه ریزی شده است کاری اتفاقی صورت بگیرد؟ این طور حرکتها نیاز به روشنگری دارد تا هدفها مشخص شود. انتظار میرود مجلسیها این رفتارها را دیده و در قبال آنها واکنش نشان دهند.
ما باید این را برای همیشه به یاد داشته باشیم که استکبار ستیزی در ایران برای همه زمانها وجود دارد و پس از توافقات هم این وجود خواهد داشت.
البته این نوع رفتارها را مردم میبینند و با توجه به تجربه سی و چند سالهای که از بعد از انقلاب به دست آوردند خودشان قضاوت میکنند.
وای بر ما که دست دادن و دیدار با غربیها و آمریکا مهمتر از جان صدها هم وطن است.
این دیپلماسی شکست خورده است و آنقدر وضعیتش پیچیده شده است که باید جلو امیر کویت زانو بزنیم و همچنین سعودیها برایمان خط و نشان بکشند و باز هم آقایان ترجیح میدهند در نیویورگ بمانند (۹۴/۷/۸).
علیرضا شاهسونی-فعال دانشجویی دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.