به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، جمعی از دانشجویان بورسیه نامهای به محمد فرهادی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری نوشتند که متن نامه به شرح زیر است:
یکی از خطراتی که در کمین هر مسئولی نشسته است، دریافت ناخواسته اطلاعات سانسور شده و مشاورههای مبتنی بر غرض زیردستان است. پیش از هر بحث دیگر از باب نصیحت خیرخواهانه و اسلامی از شما تقاضا داریم نسبت به اطلاعاتی که از جانب زیردستان منتقل میشود کمال دقت را مبذول دارید و صحت این اطلاعات را از طرق مختلف بسنجید. بهترین میزان سنجش نیز انطباق امور جاری و تصمیمات وزارت تحت مسئولیت شما با منویات و اوامر رهبر معظم انقلاب است.
سوال اساسی این است که تعریف شما از مشکل دانشجویان بورسیه چه بوده است که اکنون مسئولان وزارت علوم بر طبل توخالی حل شدن آن ها میکوبد؟ اطلاعات شما در این حد ناقص است که گمان میکنید دانشجویان بورسیه درمانده ادامه تحصیل بودهاند و هیچ حق قانونی دیگری ندارند؟ آیا میدانید بسیاری از دانشجویان بورسیه قبولی دوره روزانه دکترا در کنکور، قبولی استعدادهای درخشان، پذیرش از دانشگاه های اروپا و آمریکا را به امید بهره گیری از مزایای بورس رها کرده اند؟
تنزل سطح حقوق دانشجویان مظلوم بورسیه به یک ادامه تحصیل توهین مضاعفی به این فرزندان وطن است. آیا شما نمیدانید که از دانشجویان بورسیه حق اشتغال طبق تعهدنامه رسمی سلب شده است، این دانشجویان از بسیاری از حقوق خود مانند دریافت تسهیلات دانشجویی از قبیل وام دانشجویی محروم هستند، بسیاری از این دانشجویان بواسطه اعتماد به تصمیم وزارت علوم از شغلهای رسمی خود استعفا دادهاند و در عوض وزارت علوم متعهد شده این دانشجویان را جایابی کند و به انها مقرری پرداخت کند؟
اگر مشکل ما دانشجویان بورسیه حل شده است پس چرا وزارت علوم به دانشگاهها دستور داده از جایابی بیش از یک هزار و ۳۰۰ نفر از دانشجویان خودداری کنند؟ چرا دانشگاههای تحت امر شما به تعداد انبوه دانشجویان دارای جایابی عدم نیاز دادهاند (حدود ۴۰۰ نفر)؟ چرا افراد دارای حکم بورس هنوز به دلایل واهی و دروغین کسر معدل و کبر سن لغو بورس هستند درصورتیکه در کمیسیون اصل ۹۰ در تاریخ ۸ تیر ۹۴ جنابعالی تمام تصمیمات دولت قبل را پذیرفته و آنها را قانونی می دانستید (حدود ۵۸ نفر) و بیش از ۷۰۰ نفر هنوز بدلایل واهی کسر معدل و سن لغو بورس و پرداخت با هزینه شخصی ۵۰ میلیونی هستند؟
چرا فارغ التحصیلان بورسیه، لغو بورس شدهاند و حق آن ها هنوز پایمال است؟ چرا وزارت علوم صراحتا مسئولیت خود را در جایابی دانشجویان نمیپذیرد؟ آیا منصفانه است که زندگی و عمر نزدیک به ۴ هزار نخبه علمی را با نقص اطلاعات خود به خطر بیندازید؟ در آینده که از اشتغال فراغت یافتید و فرصت مطالعه اقدامات گذشته را داشتید و به ناحق بودن اقدامات زیردستان شما در ظلم به بورسیهها پی بردید راهی برای جبران متصور هستید؟ نمیترسید که آن روز فرصت اصلاح نیابید؟
هنوز قسمت اعظم مشکلات دانشجویان بورسیه پا برجاست و بهتر است همه به قانون احترام بگذارند تا همه مشکلات دانشجویان بورسیه مرتفع گردد.