به گزارش گروه بين الملل خبرگزاري دانشجو، به نقل از بی بی سی انگلیسی، بنا بر این گزارش، منابع مختلف نظامی از افزایش فعالیتهای دریایی روسیه در نزدیکی محلهایی که کابلهای زیر دریا از آنها می گذرد، نگران هستند.
این کابلها برای ترافیک روزانۀ اینترنت دنیا اهمیتی حیاتی دارند و پیوسته مقادیر عظیمی از داده را میان قاره ها جابه جا می کنند.
هزاران کیلومتر از این کابلها در زیر اقیانوس های گراگرد جهان وجود دارد.
اما آیا زیردریایی های روسی واقعاً مشغول بررسی راههایی برای قطع این سیم های حیاتی هستند؟
کِیر گیلز، استادیار دورۀ روسیه و اوراسیا در اتاق فکر چاتِم هاوس، می گوید که ناظران تحولات روسیه، از مدتها پیش نسبت به این تهدید آگاه بوده اند.
با این وجود، او می افزاید که قطع اینترنت ایالات متحده به خاطر شمار انبور اتصالاتی که از این کشور خارج و به آن وارد می شوند، تقریباً غیرممکن است.
او می گوید: "من اصلاً فکر نمی کنم که کسی به فکر قطع کردن اینترنت آمریکا بیافتد. این طرح تنها در جاهایی جواب می دهد که جغرافیای اینترنت در آن ناحیه، سبب آسیب پذیری ارتباطات شود."
اما آقای گیلز همچنین می افزاید که در نقاطی از جهان این امر امکان عملی شدن دارد.
اینترنت کریمه
شرکتهای مخابراتی اوکراین در جریان فعالیت های نظامی روسیه در شبه جزیرۀ کریمه، اختلالاتی در یک نقطۀ کلیدی تبادل اینترنت و اتصالات کابلی گزارش کرده بودند.
این حادثه در گزارش چاتم هاوس در مورد تاکتیک های جنگ اطلاعاتی روسیه ذکر شده است. این گزارش قرار است تا در اواخر سال جاری منتشر شود.
آقای گیلز می گوید: "آن ها می توانند زیرساختهای اینترنت را به منظور دست یافتن به کنترل کامل بر اطلاعات موجود در نواحی خاص، دستکاری کنند." او می افزاید که با وجود اینکه بخش عمدۀ اطلاعات در مورد فعالیتهای دریایی فعلی شدیداً محرمانه است، اما این تاکتیک به نظر قابل اجرا می رسد.
او می گوید: "این موضوع با برنامۀ سنگین روسیه برای ساخت زیردریایی، از جمله برخی زیردریایی های بسیار تخصصی، جور درمی آید. عجیب نیست که بخواهند چنین کاری کنند."
برخی از کشورها ظرفیت هایی برای شنود از کابلهای زیرِ دریا ایجاد کرده اند و می دانیم که ایالات متحده از دهۀ 70 میلادی چنین کاری می کرده است.
علاوه بر این، اطلاعاتی که از سوی ادوارد اسنودن راجع به آژانس امنیت ملی آمریکا منتشر شد، نشان می دهند که آژانس های اطلاعاتی نظیر GCHQ و آژانس امنیت ملی آمریکا در نقاطی نظیر "بود" در کورنول انگلستان که کابل متصل کنندۀ دو سوی اقیانوس اطلس در آن به ساحل می رسد، ایستگاه های شنود برپا کرده اند.
با این وجود، از بریدن کابل از اساس را باید تاکتیکی متفاوت دانست.
اینترنت به گونه ای طراحی شده تا شبکه ای "مقاوم" باشد. شبکه ای که برای برقرار ماندن، نیازی به عملیاتی بودن همۀ نقاط اتصال نداشته باشد.
این امر بدان معناست که اگرچه خاموش کردن برخی مجراهای ارتباطی یا اتصالات خاص می تواند در اینترنت برخی اخلال ایجاد کند، اما اغلب راههایی وجود دارد که می توان از طریق آنها ترافیک اینترنتی را به کابلهای دیگر منتقل کرد و همچنان به مقصد مورد نظر رسید.
با توجه به این نکته، نقاط فراوانی وجود دارد که در آنها اینترنت بیش از جاهای دیگر نسبت به قطع کابل آسیب پذیر است.
برای مثال، کابلهای فیبر نوری که از زیر کل اقیانوسها می گذرند، بخش اعظم ترافیک جهانی اینترنت را به دوش می کشند. گفته می شود که برخی از تشدید اقدامات دریایی روسیه در این محلهای واقع در عمق دریا مشاهده شده است.
مشکل لنگر
اختلالات ناشی از برخورد تجهیزات ماهیگیری و لنگر با کابل و حتی وقوع زلزله، اتفاق نادری نیست.
اکثر این خسارات بدون اینکه کاربران اینترنت مشکلی احساس کنند، به سرعت تعمیر می شوند.
در سال 2008، چند بار کابلهای اینترنت خاورمیانه دچار اختلال و قطعی شد. دلیل این امر، سهل انگاری در لنگر انداختن کشتی ها در مدیترانه و دریاهای نزدیک به امارات متحده عربی و عمان عنوان شد.
با این وجود، چند سال بعد در سال 2013، مصر سه غواص را دستگیر کرد که مشغول تلاش برای قطع کردن یک کابل عمدۀ اینترنت بودند که بخشی از اینترنت بخشهایی از اروپا، آفریقا، خاورمیانه و آسیا را تامین می کرد.
جرمی هارتلی، صاحب یک موسسۀ مشاورۀ کابل گذاری زیر دریا، می گوید نوعی تجهیزات برش کابل که مثلاً به یک زیردریایی متصل شده باشد، از لحاظ تئوری می تواند به منظور اختلال در کابل کارگر بیافتد.
او می افزاید که در نزدیکی ساحل، اغلب کابلها را دفن می کنند و با روکش اضافی تقویت شان می کنند.
او می گوید: "محافظتی که از کابلها صورت می گیرد، معمولاٌ شامل دفن کابل در عمق یک متری صورت می گیرد. این کار به منظور حفاظت از کابلها در برابر لنگر و ماهیگیران انجام می شود. این امر، کار را برای زیردریایی ها سخت تر می کند، اما به هیچ وجه آن را غیرممکن نمی کند."
مراقبت از کابل
هارتلی می گوید که دفن کردن آن بخش هایی از کابل هم که نزدیک به ساحل نیست برای حفاظت بیشتر از کابل در برابر حمله امکانپذیر است، اما در عین حال گران تمام خواهد شد.
آقای هارتلی همچنین می گوید که تامین کنندگان شبکه مشخصاً خطر اقدامات تروریستی و نظامی علیه چنین زیرساختهایی را در نظر دارند، اما اغلب اقدامات محافظتی ای که به منظور مقابله با این امر برنامه ریزی شده، بیشتر به رله کردن ترافیک، بر سایر مجاری متمرکز شود.
او می گوید: "به اعتقاد من احتمال اقدام نظامی یا تروریستی علیه کابلها کمتر مورد توجه قرار گرفته، چرا که احتمال اینکه کابلها در نتیجۀ لنگر انداختن آسیب ببینند، خیلی بیشتر از آن نوع عوامل است. در نتیجه، حفاظتهایی که از کابلها صورت می گیرد، با توجه به خطرات واقعی تر و محتمل تر طراحی شده اند."
آقای گیلز معتقد است که حضور فیزیکی پرسنل یا دارایی های نظامی در حوالی کابلهای آسیب پذیر، می توان حفاظتی مناسب در جریان جنگها باشد.
اما واضح است که تامین امنیت اینترنت به هر ترتیبی، اهمیتی اساسی دارد.
گیلز می گوید: "در زمان بحران، دقیقاً همانطور که از دیگر زیرساختهای استراتژیک مهم حفاظت می شود، از زیرساختهای اینترنت نیز باید محافظت شود."
ارسال نظرات