سردرگمی کم‌سابقه صهیونیست‌ها از تصمیم قاطع پوتین

گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، میدان سوریه برای رژیم صهیونیستی از اهمیت استراتژیک خیلی واضحی برخوردار است به همین دلیل آن‌ها همه تحولات در سوریه را به دقت زیر نظر دارند. نشریه فارین پالیسی درباره رصد تحولات سوریه و حضور گسترده روس‌ها در این کشور می‌نویسد: «اسراییل شاید اولین دولتی بود که از حضور تازه‌ی روسیه در سوریه خبردار شد. اواخر آگوست، مقاله‌ای با عنوان «جنگنده‌های روسی در آسمان سوریه» در نسخه انگلیسی روزنامه اسراییلیِ یدیعوت آحارونوت منتشر شد.»

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسراییل، در جریان دیداری فوری از مسکو در 21 سپتامبر، سعی کرد ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه را متقاعد کند که مانع هر نوع تقابل با نیروی هوایی اسراییل در آسمان سوریه شود.

رسانه‌های صهیونیست تلاش کردند پس از این دیدار آرزوهای خود را در قالب گزارش به خورد مخاطبان بدهند. بنابراین از توافقی خبر دادند که بین روسیه و رژیم صهیونیستی به وجود آمده که براساس آن «با شروع حملات هوایی روس‌ها در سوریه اولاً از برخورد احتمالی نظامی بین جنگنده‌های دو طرف در آسمان سوریه اجتناب شود؛ ثانیاً مسکو دغدغه‌های استراتژیک رژیم صهیونیستی را در سوریه رعایت کند که خودداری از ارسال سلاح به حزب‌الله از خاک سوریه یکی از این موارد بوده است». نتانیاهو در این دیدار به صراحت تأکید می‌کند که «ارسال سلاح به حزب‌الله و گشودن جبهه‌ای جدید توسط ایران در جنوب رژیم صهیونیستی، نگرانی‌های اصلی او است».

اما برای اثبات خیالی بودن این گزارش‌ها زمان زیادی نیاز نبود؛ وقتی که پوتین در پیامی به نتانیاهو هشدار داد «روسیه دیگر حملات اسرائیل به سوریه را تحمل نخواهد کرد و به آن‌ها پاسخ خواهد داد.» پوتین همچنین اعلام کرد دستور تسریع روند انتقال و تحویل سلاح‌های پیشرفته به ارتش سوریه را صادر کرده است

پوتین در گفتگوی تلفنی خود با نتانیاهو، به وی یادآور شده است که روسیه به آمریکا، اسرائیل یا هر کشور دیگر منطقه نظیر ترکیه و قطر اجازه سقوط بشار اسد را نخواهد داد. این همان اتفاقی بود که صهیونیست‌ها را به شدت نگران کرده و برنامه‌های چندین ساله‌ی آنها برای تضعیف جبهه‌ی مقاومت را با چالش مواجه می‌کرد.

منابع اطلاعاتی ارتش اسرائیل همچنین اعلام کرده‌اند سامانه اس 300 روسیه پس از تحویل به سوریه در روند انتقال روزانه سلاح به این کشور، به سرعت نصب و در وضعیت عملیاتی قرار خواهد گرفت. براین اساس، تیم‌های نیروی هوایی سوریه که در روسیه آموزش دیده‌اند، با نظارت افسران روس، این سامانه را نصب و آماده عملیات خواهند کرد.

کارشناسان در پاسخ به چرایی عملیات نظامی روس‌ها در سوریه، احتمالات مختلفی را در نظر می‌گیرند:

- پوتین می‌خواهد از خلأ قدرت در منطقه غرب آسیا و بی‌میلی اوباما به حضور در این منطقه و راهبرد جدید آسیا- پاسفیک واشنگتن با هدف مهار قدرت چین در آسیا استفاده کرده و جایگاه سنتی روسیه را در غرب آسیا احیا کند.

- پوتین به شدت نگران بازگشت تروریست‌های سلفی- تکفیری چچنی‌تبار از سوریه به روسیه است و به همین دلیل تصمیم گرفته است قبل از آن که دیر شود با تروریست‌ها در سوریه مقابله کند.

- روس‌ها نمی‌خواهند اتفاقات سه سال پیش لیبی تکرار شود. بعد از سقوط قذافی و به‌رغم وعده‌های داده شده،  آمریکا و اروپا، روسیه را از لیبی کنار گذاشتند. پوتین فکر می‌کند اگر سوریه را  نیز به حریف واگذار کند، نه تنها جای پای خود را از دست خواهد داد بلکه زمینه برای حذف کامل روسیه از سوریه نیز فراهم خواهد شد.

- برخی حضور جدی روس‌ها در سوریه را انتقام مسکو از غرب به دلیل تحولات اوکراین و تحریم‌های یک سال اخیر ضد روسی اروپا و آمریکا و سیاست گسترش ناتو به شرق می‌دانند. اگر غرب گلوی پوتین را در اوکراین فشار داد حال نوبت پوتین است که گلوی غرب را در سوریه فشار دهد.

- تحلیل روانشناختی دیگری نیز وجود دارد مبنی بر این که حضور نظامی روسیه در سوریه به دلیل ویژگی‌های شخصیتی ولادیمیر پوتین، عدم تمایل او برای حل شدن در هژمونی غرب و میل به دیده شدن روسیه به عنوان یک بازیگر قدرت‌مند بوده است. به عبارت دیگر این الزامات استراتژیک نبوده است که روس‌ها را به سوریه کشانده بلکه این نوع شخصیت تسلیم ناپذیر و تهاجمی پوتین است که روسیه را به جنگ علیه تروریسم کشانده است.

اما آنچه مسلم است این که رژیم صهیونیستی قادر به واکنش جدی در مقابل روس‌ها نیست چراکه توان نظامی و وزن سیاسی این رژیم به هیچ وجه این امکان را به رژیم صهیونیستی نمی‌دهد که در مقابل روسیه کاری از پیش ببرد.

رژیم صهیونیستی هم‌چنین از این واهمه دارد که در صورت تقابل آشکار با روسیه، مسکو تل‌آویو را با ارسال سلاح‌های پیشرفته به بازیگران همسو با خود مثل حزب‌الله ، ایران و سوریه تنبیه کند. پوتین سال گذشته نیز در واکنش به حملات رژیم صهیونیستی به سوریه تهدید کرده بود که دستور تسریع انتقال و تحویل تسلیحات پیشرفته به ارتش سوریه را صادر خواهد کرد.

بهترین سناریو برای نتانیاهو ادامۀ جنگی فرسایشی است که دشمنان اسراییل را به جنگ با یکدیگر مشغول نگاه می‌دارد. پس از بیش از چهار سال جنگ داخلی وحشتناک و تلفات ویرانگر، ارتش سوریه بخش زیادی از توان خود را صرف نبرد با تروریست‌ها کرده است. دو سال پیش، سلاحهای شیمیایی اسد در نتیجۀ فشار آمریکا از بین برده شد و بدین ترتیب دولت اسراییل پس از بیش از 20 سال توانست توزیع ماسک گاز در میان شهروندان خود را متوقف کند. شکی نیست که ادامه‌ی وضع موجود بهترین اتفاق ممکن برای صهیونیست‌ها خواهد بود.

بسیاری از تحلیلگران نظامی اسراییلی در تل‌آویو، معتقدند که حملات هوایی روسیه در سوریه بسیار جسورانه‌تر از حملات هوایی ائتلاف به رهبری آمریکا است. آنها همچون همکاران غربیشان، به این نتیجه رسیده‌اند که این حملات علاوه بر داعش، متوجه گروههای شورشی معتدل نیز بوده است، گروههایی که غربی‌ها آن‌ها را «تروریست‌های خوب» می‌نامند.

تا زمانی که روسها به اسد کمک کنند که خطوط نظامیش را تثبیت کند، اسراییل نگرانی چندانی نشان نخواهد داد. با این حال، اگر همکاری روسیه و ایران به نوعی پاتک گسترش یابد که به دولت اسد امکان بازپس‌گیری کنترل نواحی چشمگیری از سوریه را بدهد، تحولی رخ داده است که اسراییل به سادگی نمی‌تواند از کنار آن عبور کند و بی‌شک این رژیم جعلی را به هراس خواهد انداخت.

با توجه به این که بازی رژیم صهیونیستی و جبهه مقاومت در سوریه بازی برد- باخت است، لذا هر اقدامی که باعث تقویت محور ایران- سوریه و حزب‌الله شود، به ضرر رژیم صهیونیستی خواهد بود. بر همین اساس قطعاً حملات روسیه در سوریه باعث تقویت موضع ایران، حزب‌الله و سوریه شده و موازنه را به نفع محور مقاومت تغییر خواهد داد.

در واقعیت، رژیم صهیونیستی نمی‌تواند حضور ناوگان هوایی و دریایی روسیه را در آسمان و شرق مدیترانه به چالش بکشد لذا باید غُرش جنگنده‌های سوخوی روسی در آسمان سوریه را تحمل کند. از طرفی با حضور روسیه در آسمان و دریای سرزمینی سوریه، رژیم صهیونیستی دیگر آزادی عمل سابق را ندارد که به هر منطقه‌ای از سوریه حمله کند. تا زمانی که روس‌ها تنها به حملات هوایی بسنده می‌کنند، شاید مشکل چندانی برای رژیم صهیونیستی پیش نیاید ولی اگر این حملات با حملات زمینی ائتلاف ایران، سوریه و حزب‌الله و احتمالاً بخش محدودی از نیروی زمینی روسیه ترکیب شود (آن چنان که این روزها نیز این اتفاق رخ داده)، رژیم صهیونیستی دچار دوگانگی سکوت یا واکنش خواهد شد ولی آنچه که مسلم است، اوضاع در سوریه به نفع رژیم صهیونیستی پیش نمی‌رود.