به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو، «گرت پورتر» روزنامهنگار و محقق آمریکایی و نویسنده کتاب «بحران ساختگی» درباره برنامه هستهای ایران روز جمعه در مطلبی در پایگاه «تروتآوت» به گزارش یوکیا آمانو، مدیر کل آژانس انرژی اتمی درباره موضوع ادعایی PMD واکنش نشان داد.
وی نوشت این گزارش نادرستی ادعاها درباره وجود سیلندر فلزی برای آزمایش مواد منفجره در تأسیسات نظامی پارچین را آشکار کرد.
«پورتر» در ابتدای این یادداشت با اشاره به اینکه ارزیابی نهایی آمانو درباره موضوعات باقیمانده برنامه هستهای ایران به سمت تأیید ارزیابیهای اطلاعاتی آمریکا مبنی بر وجود جنبههای تسلیحاتی در این برنامه تا سال 2003 متمایل است مینویسد انتظار نمیرود این سند، اجرای «برجام» را به خطر بیندازد.
«پورتر» در ادامه این یادداشت، برخورد دوگانه آژانس بینالمللی انرژی اتمی در گزارش PMD را مورد انتقاد قرار داده و به ذکر مواردی پرداخته که نشان میدهند نهاد دیدهبان هستهای سازمان ملل، علیرغم اعتراف به نادرستی ادعاهای قبلی، برای حفظ شاکله آنها تلاش کرده است.
نویسنده «بحران ساختگی» پس از بیان اینکه انتظار میرود ایران با لحنی تند این سند (گزارش آمانو) را تکذیب کند؛ وی سپس میافزاید: «گزارش مورد نظر با آنکه اشاره میکند ایران درباره موضوعات تحت بررسی اطلاعات ارائه کرده اما تقریباً همیشه در ارزیابیهای انجام شده، صحت ارزیابیهای گزارش نوامبر 2011 را تأیید میکند- حتی در مواقعی که به اجبار از برخی ادعاها عقبنشینی شده است.»
«پورتر»، نحوه رفتار آژانس در قبال سیلندر ادعایی مواد منفجره در سایت نظامی پارچین را یکی از «مهمترین» موارد این رفتار دوگانه آمانو در گزارش PMD دانسته است. او مینویسد: «مهمترین مورد از برخورد اینگونه آژانس با اتهامات به شدت مورد مناقشه، رفتارش با سیلندرهای مواد منفجره است که در سال 2011 ادعا کرده بود ایران آنها را سال 2000 در سایت نظامی پارچین مستقر کرده است.»
این کارشناس مسائل هستهای در ادامه مینویسد: «آژانس در گزارش قبلتر با استناد به ادعاهای اطلاعاتی کشورهای عضو گفته بود که ایران این سیلندر ادعایی را با هدف انجام "آزمایشهای هیدرودینامیک" - انفجارهای هستهای شبیهسازیشده بدون اورانیوم غنیشده - نصب کرده است. همان گزارش، این آزمایشها را به استفاده از موادی ساخته شده از «مواد پرتراکم مانند تنگستن» مربوط دانسته بود.»
«پارچین»، سایت نظامی در جنوب شرقی تهران است که آژانس بین المللی انرژی اتمی بر اساس اسناد نهادهای اطلاعاتی برخی کشورهای غربی مدعی برخی آزمایشهای هستهای در آن شده بود.
آژانس این ادعا را در سال ۲۰۰۳ میلادی بر پایه تصاویری ادعایی از وجود اتاقک و مخزنی که برای آزمایشهای هستهای به کار میرود مطرح کرده بود.
سال ۲۰۰۳، آژانس بینالمللی انرژی اتمی، اطلاعات خود را درباره این اتاقک هستهای این گونه گزارش داده بود: «بر پایه اطلاعات یک کشور عضو (آمریکا) و عکسهای ماهوارهای، ایران در سال ۲۰۰۰ در پارچین اتاقکی ساخته که برای آزمایشهای شبیهسازی هستهای مناسب است. این آزمایشها با مواد منفجره شناخته شده (غیر هستهای) انجام شده تا اثرات انفجار را روی مواد خاص بررسی نماید؛ این آزمایشها معروف به هیدرودینامیک هستند و یک گام لازم برای توسعه سلاحهای هستهای است. در این آزمایشها، ایران از فلز تنگستن به عنوان جایگزینی برای بهکارگیری نوترون استفاده کرد».
«پورتر» اشاره میکند که اطلاعات این کشورها درباره ایران «نادرست» بوده و چنانکه «رابرت کلی»، یکی از بازرسان ارشد اسبق آژانس میگوید از «عدم تخصص کافی در زمینه ساخت سلاحهای هستهای و آزمایشهای شبیهسازی انفجار هستهای» ناشی شده است.
«رابرت کلی»، یی از بزرگترین متخصصان تحلیل برنامههای سلاحهای هستهای و یکی از مدیران ارشد آزمایش لاس آلاموس آمریکا است که در زمینه اطلاعات هستهای فعالیت کرده است.
به نوشته «پورتر»، «کلی»، در اکتبر در مقالهای برای موسسه صلح بینالمللی استکهلم نوشت که از «تنگستن» نمیتوان برای آزمایش هیدرودینامیک استفاده کرد، زیرا که این فلز قابل ذوب نیست و نمیتوان آن را به شکل لازم برای انفجار هستهای شبیهسازی شده درآورد؛ ضمن اینکه تبدیل آن به پودر، بینهایت هزینهبر و پیچیده است.
«کلی» در ان مقاله استدلال کرده بود تنها جایگزین اورانیوم غنیشده برای انجام چنین آزمایشی، استفاده از فلز اورانیوم است.
پورتر مینویسد: «آژانس، در گزارش جدیدش - که احتمالاً تحت تأثیر تحلیل کلی اصلاح شده - در اقدامی مهم از برخی از ادعاهای کلیدیاش درباره موضوع سیلندر پارچین که در گزارش 2011 آمده بود عقبنشینی کرده است. (آژانس) دیگر اطلاعاتی که این سیلندر ادعایی برای انجام آزمایشهای هیدوردینامیک ساخته شده را به اطلاعات کشورهای عضو نسبت نمیدهد. ارزیابی نهایی به صراحت بیان میکند که این ایده که این سیلندر برای آزمایش هیدودینامیک ساخته شده تنها استنباطی بر اساس این «اطلاعات» بوده که سیلندر ادعایی میتواند انفجاری به اندازه 70 کیلوگرم مواد منفجره قوی داشته باشد - قدرت انفجاریب که آژانس فرض کرده میتواند "برای انجام آزمایشهای هیدرودینامیک با مواد منفجره قوی مناسب باشد."»