چه کسانی بیشتر در معرض اعتیاد هستند؟/ جمعیت تحصیل‌کردگانی که معتاد می‌شوند رو به افزایش است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از مشهد، عباسی امروز در کارگاه «اعتیاد با تکیه بر محیط‌های دانشگاهی» که به همت مرکز مشاوره و سلامت موسسه آموزش عالی بینالود و مرکز مشاوره منطقه ۹ کشور در موسسه بینالود برگزار شد، ضمن تاکید بر این نکته امروز اعتیاد از آسیب اجتماعی گذشته و تبدیل به یک بحران شده است، گفت: متاسفانه علی رغم این‌که جمعیت هند ۲۰ برابر جمعیت ایران است؛ اما آمار اعتیار ایران با آمار اعتیاد در این کشور برابر است.

وی با اشاره به این‌که بر اساس آمار رسمی در ایران حدود یک و نیم میلیون معتاد وجود دارد، بیان داشت: اقداماتی در مسیر کاهش گرایش و کشش مردم به سمت اعتیاد انجام می شود؛ اما کافی نیست.

این روانشناس بهزیستی خراسان رضوی افزود: طبق یک آمار قدیمی زمانی که جمعیت ایران حدود ۶۶ میلیون نفر بود، دو میلیون معتاد داشتیم و در همان دوره آمریکا با داشتن حدود ۳۰۰ میلیون جمعیت، کمتر از یک میلیون معتاد بود. این آمار نشان می‌دهد قضیه بسیار جدی است و باید به آن توجه شود.

عباسی ضمن تاکید بر این نکته که ریشه بسیاری از مشکلات، اعتیاد است، خاطرنشان کرد: در تمامی طیف‌ها معتاد وجود دارد. اعتیاد مردم و زن، پیر و جوان، تحصیلکرده و غیر تحصیلکرده، مشاغل بازی و دولتی و بی پول و پولدار نمی‌شناسد.

چه کسانی بیشتر در معرض اعتیاد هستند؟

وی بیان کرد: در حال حاضر جمعیت تحصیلکردگانی که معتاد می‌شوند رو به افزایش است. همچنین کسانی که در حاشیه شهر زندگی می‌کنند، افرادی که دارای مشکلات اقتصادی، جسمی و روانی هستند، افراد رفیق باز، کنجکاو، لذت طلب و افرادی که دارای مشاغل سخت هستند،بیشتر در معرض اعتیاد هستند؛ اما آسیب به طور کلی برای همه وجود دارد و این گونه نیست که تنها یک بخش از جامعه درگیر آن شوند و مابقی مصون بمانند.

 این روانشناس در ادامه بر حمایت‌های اجتماعی از معتادین اشاره کرد و گفت: یکی از معضلاتی که در حال حاضر با آن مواجه هستیم این است که چنانچه یکی از افراد خانواده تصمیم بگیرد وزن خود را کاهش دهد، خانواده با او همراهی کرده و حتی برای رسیدن این فرد به خواسته‌اش حاضر است هزینه کند و هنگامی که به طور مثال فرد مورد نظر دو کیلو از وزنش کاهش می‌یابد مورد تشویق خانواده قرار می‌گیرد.

عباسی افزود: اما یک فرد معتاد این گونه نیست به راحتی از خانواده خود طرد می‌شود و حتی چنانچه اعتیاد خود را ترک کند و پس از شش ماه یک بار پایش بلغزد، خانواده او را سرکوب می‌کند و این در حالی است که مصرف به طور مثال کوکائین 18 برابر مصرف غذا برای فرد لذت ایجاد می‌کند.

وی وجود یک میلیون و دویست هزار حاشیه نشین در مشهد را معضل دانست و بر تفکر سیستمی تاکید کرد و ادامه داد: همه باید بدانند هر تصمیمی که می‌گیرند در آینده نتیجه آن را مشاهده خواهد کرد، بنابراین قبل از اتخاذ تصمیمی عاقبت آن را در نظر گیرند و با آگاهی تصمیم گیری کنند.

عباسی بر انجام مشاوره روشمند اشاره و تصریح کرد: بسیاری از معلمان و مشاوران طریقه صحیح راهنمایی و مشاوره را نمی‌دانند و تصور می‌کنند راهی را که برای تنبیه دانش آموز برمی‌گزینند وی را تربیت خواهد کرد در صورتی که این امر سبب ایجاد یک عقده در او می‌شود.

وی افزود: همچنین باید بدانیم تصمیماتی که می‌گیریم و رفتاری که انجام می‌دهیم تبعات دارد. این گونه نیست که کاری که انجام می‌دهیم در همان لحظه تمام شود، تبعات و نتایج آن را در آینده مشاهده خواهیم کرد. یک ضرب‌المثل انگلیسی می‌گوید «کاش آن چیزی که تمام می‌شد، تمام می‌شد؛ تمام نمی‌شود تبعات دارد».

این روانشناس در ادامه با بیان این که ما قربانی ارتباطات تخریبی هستیم، گفت: تاثیرات منفی گروه‌های همسال بیش از تاثیرات مثبت آن است، مگر این که والدین به قدری به فرزندان خود مهارت بیاموزند که این تاثیرات منفی کاهش یابد.

عباسی افزود: یکی از عللی که تاثیرات منفی گروه های همسال زیاد است این است که در این گروه‌ها به بچه ها هویت داده می‌شود. یکی از اقداماتی که والدین باید انجام دهند این است که قبل از این که گروه‌های همسال به فرزندانشان هویت دهند آنان به کودکان خود هویت بخشند.

آموزش زمانی اثرگذار است که از قالب کلاسیک خود خارج شود

وی در ادامه بر استفاده از روش‌های نوین در آموزش تاکید و خاطرنشان کرد: آموزش زمانی اثرگذار است که از قالب کلاسیک خود خارج شود همچنین برنامه‌های پیشگیری زمانی اثرگذار خواهد بود که تعاملی، طولانی مدت و تکمیلی باشد.

این روانشناس گفت: داگلاس مورس می‌گوید چنانچه می‌خواهید ببینید کشوری پیشرفته است یا خیر با اقتصاد و سیاست آن توجه نکنید این مسائل را می‌توان سامان داد. بروید به مدارس و ببینید فرزندان خود را چگونه آموزش می‌دهند.

عباسی  با تاکید بر این نکته که پیشگیری علم است، چنانچه علم آن را نداریم بهتر است که هیچ کاری نکنیم، چراکه عمل نادرست ما تبعات خواهد داشت، بیان داشت: دلبستگی، تعهد، مشارکت فعال و باور مولفه‌های کنترل اجتماعی هستند چنانچه بتوانیم این مولفه‌ها را در فرزندان خود ایجاد و تقویت کنیم در جامعه آسیب نخواهند دید.