باشگاه دانشجویان/
گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی* همگی باید کرگدن شویم! بله تیتر را درست خواندید، بگذارید برای درک بهتر مطلب، داستانی برایتان بگویم، نمایشنامه «کرگدن» به نویسندگی اوژن یونسکو را خوانده‌اید؟
جریانش از این قرار است: شهری را نشان می‌دهد که روزی کرگدنی در آن پیدا می‌شود و همه را متعجب می‌کند. در روزهای بعد تعداد کرگدن‌ها زیاد می‌شود و بعد از مدتی زشتی‌های جامعه کرگدن زیبا به نظر می‌رسد وهمه راه رهایی از روزمرگی‌شان را در کرگدن شدن می‌بینند.
در نهایت مردم به خواست خودشان تصمیم می‌گیرند که کرگدن شوند و دیگر انسان نباشند! این در حالیست که دراوایل داستان گفته می‌شود «آشوب طلب، کرگدن‌ها هستند. چون که در اقلیت‌اند!»
اما در آخر تنها دو شخصیت در داستان باقی می‌مانند که تغییر نکردند و با جمله‌ای نظیر «باید به اکثریت مردم ملحق شویم» سعی می‌کنند که تبدیل به کرگدن شوند، همچنین تنها انسان باقی مانده در داستان از اینکه ظاهری شبیه کرگدن ندارد ناراحت است.
این به آن معنا نیست که این دو نفر واقعا دلشان بخواهد که وارد جامعه کرگدن‌ها شوند بلکه از این می‌ترسند که علیه جامعه دست به شورش بزنند و بر انسانیت خود باقی بمانند.
این داستان من را یاد دوست خوبمان(!) آمریکا انداخت! این روزها عده‌ای عجیب دارند سعی می‌کنند جملاتی تکرار کنند از قبیل «آمریکا بزرگترین قدرت جهانی هست»، «نمی‌توان با قدرت نظامی آمریکا مقابله کرد» و یا «تنها راه رهایی از مشکل ایجاد ارتباط با آمریکاست»...
این در حالیست که همه‌مان می‌دانیم ؛ چیزهایی نظیر اقتصاد ما از ساختار مشکل دارد و با ارتباط با آمریکا و با فرض رفع تحریم‌ها، تغییری در وضعیت موجود نخواهیم داشت.
حال میل خودمان است که انتخاب کنیم. آیا قرار است همگی کرگدن شویم؟...
*سیده حدیث میرفیضی-مسئول بسیج دانشجویی دانشکده فنی و مهندسی الغدیر دانشگاه گلستان
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات